Bij de Molen
Knis Beheer
KOOZAA
Huitsing & Poort
Hotel 't Gemeentehuis
De Kleine Munt

Veteranenvoetbal 1998

(Uit het Middelstummer clubblad, een visioen op mijn toekomst als veteraan)

Veteranenvoetbal in 2028, een blik in de toekomst

Woensdag, 4 november 1998

Vanavond is het weer Champions League-avond. Buiten is het guur en kil, binnen warm behaaglijk. De NOS laat PSV voor wat het is en zendt live en rechtstreeks de wedstrijd Ajax-Olympiakos uit. Vroeger was voetbal op t.v. nog iets heel bijzonders waar je eens lekker voor ging zitten. Tegenwoordig is het schering en inslag en dreig je af en toe ‘voetbalmoe` te worden. Maar met enig lectuur in de aanslag is zo’n ongedwongen bankavondje heel goed door te brengen.

Aangekomen bij de sporteditie van de Noorderkrant valt mijn oog eerst op een interview met Omlandia spits Peter Bolhuis, de vriend van de ook in Middelstum bij insiders zeer bekende Ursula. Een mooie prater, die Bolhuis. Een beetje zaalvoetballen, een beetje voetballen in het 3e, af en toe een invalbeurtje bij het 1e, niet trainen en vooral een fan van de kantine na afloop van een wedstrijd.

Even verderop staat een groot stuk over CVVB-9, het veteranenteam van die club. De gemiddelde leeftijd is 56 jaar en dus zijn er ook voetballers die de 60 al lang en breed gepasseerd zijn. Er wordt nog 1 keer per week fanatiek getraind, jaarlijks volgt een uitwisseling met een Pools elftal. Binnenkort wordt zelfs naar Australië afgereisd met het team. En ze hebben nog veel meer gezamenlijke activiteiten. Volgens een der spelers is er sprake van een echt vriendenteam. Over 30 jaar ben ik ook 56 maar ik zie mezelf dan niet 1,2,3 meer achter een bal aanhobbelen, hoewel? Ik zie Ajax met 2-0 winnen en sluit mijn ogen voor een niet al te lange nachtrust.

Donderdag 5 november 2028

Buiten is het kil en guur, binnen warm behaaglijk. Moeders de vrouw kijkt met de Prive in de aanslag naar aflevering 2989 van Lingo. Het is 19.30 uur, de bank ligt weer lekker, de regen tikt zachtjes tegen het huiskamerraam. Ik sta in dubio: moet ik gaan trainen of niet. Geen moer zin natuurlijk maar mijn plichtsbesef tegenover al die andere oud-strijders doet mij toch besluiten om richting de verlengde Boerdamsterweg te gaan.

Ik schop mijn luid protesterende pokkel, die al behoorlijk wat tekenen van corpulentie vertoont, in beweging en pak mijn tas in. Vluchtig kus ik de vrouw (?) die hier niet heet of koud van wordt. Ja, als het vuur gedoofd is dan komen de wolven, zo zongen ze vroeger al.

Na de rondweg, afslag “Sportpark Jan Luursen” genomen te hebben parkeer ik mijn Golf-oldtimer op de ruime parkeerplaats van onze club. Een volledig nieuw en uitstekend gedraineerde trainingsveld, een van de laatste kunststukjes van onze nieuwe gedeputeerde en oud-voorzitter Be Schollema, lacht mij reeds toe. In een ver verleden waaraan ik liever niet meer herinnerd wil worden, kwam het nog wel eens voor dat we naar ‘t Zandt moesten om te trainen. Brrr ……

Ik kan nog net een bakje koffie meepikken in onze kantine. Vanuit de kaarthoek klinkt een hoop gelach. De heren B. van der Laan sr. (vroeger jr. en Koelie), Huizinga (voormalig trainingsbeest en ex-stadse Wepie), de eindelijk tot rust gekomen back/kaartenjager Mulder en dames-veteranen trainer Johan de Hek spelen hun wekelijkse 5 bomen. “Du mie nog een rondje gehaktball’n, Maico”, brult Van der Laan sr. tot groot vermaak van zijn collega-kaarters “of has ze zulf al allemaal opvret’n?”. “E ‘m lag’n jonges”. “Dat zei hij vroeger ook al”, denk ik met een vleugje weemoed.

Ik heb genoeg gehoord en gezien en besluit te gaan kleden. Mijn makkers, op de nog tragere heren Niemeijer en Van der Laan na, zijn natuurlijk al lang en breed op het veld om de stramme ledematen te rekken en te strekken. Geen overbodige luxe. Een keer in de week wordt er nog zeer fanatiek getraind. Een trainer hebben we hiervoor niet nodig want we spelen alleen een partijtje.

Natuurlijk liggen de heren Medema (heeft wel zijn haren verloren maar niet zijn streken, scheenbeschermers aanbevolen) en Zwerver (kwam jaren geleden aangewaaid uit Onderdendam en we zijn hem nooit meer kwijtgeraakt) alweer in de clinch over de partij-indeling. Sinds jaar en dag strijden we namelijk om de Gerrie Koster (trainer 1998-2001) bokaal. Deze beker wordt nog altijd door deze oud-trainer (in dubbel opzicht) tijdens het hutspottoernooi uitgereikt. Wanneer Medema hem dit jaar wint mag hij hem houden en dus schiet hij uit alle hoeken en gaten op de goal.

Het gaat er weer zeer fanatiek aan toe. De inmiddels 72-jarige routinier Koopman (in mijn tijd reeds figuurlijk opa genoemd maar nu ook letterlijk opa) trekt en sleurt nog steeds als vanouds. Dit is ook een van de redenen dat er nu nog spelers zijn die een tok dragen. De ook al dik in de 60 zijnde De Bont, hij wordt soms nog wel eens op 55 jaar geschat, roept weer niet te publiceren drie-letterige vrouwelijke scheldwoorden rijmend op mejuffrouw Schut en het onvermijdelijke ‘sorrry, mijn fout’ na weer zo’n ellenlange kap-en-draai actie.

Zijlstra, inmiddels opgezadeld met 2 kunstknieën, zuigt ook nog steeds nadrukkelijk, dit tot ergernis van Van der Poel die even later met een iets te laat ingezette sliding revanche neemt. Onze regelneef Blanken, thans voorzitter (jeugd en de hele vereniging) + hoofdredacteur clubblad + PR-man + voorzitter van de sponsorcommissie en belast met de organisatie van de trainingskampen (alleen gehaktballen worden gewaardeerd) op Schiermonnikoog (in januari) en Kreta (in juli) moet een hoop sussende woorden spreken om de gemoederen weer enigszins tot bedaren te brengen.

Van der Kooi ontfermt zich ondertussen over onze ‘youngsters’ Zuidhof (samen met broer Peter uitbater van Discotheek Moonlight en voorzitter van het Pinkpop van het Noorden Sunsation), schaatscrack Johnny van Dijken, hij vult de gaatjes met zijn praatjes, en Kees “Cheese from the needle” van der Naald die dit geweld natuurlijk nog nooit meegemaakt hebben. Strak in de punt bekijken Engelse Paul en ondergetekende hoofdschuddend dit zinloos geweld.

Zaterdagavond moet er immers ook weer ‘gecountried en lined-danced worden’ onder leiding van Marcel en Annemiek dus denk om onze ledematen. Onze eeuwige begeleider Steendam, gealarmeerd geraakt tijdens het invullen van de opstelling, besluit om ook dit potje maar weer te staken. Het zweet staat hem al weer op het voorhoofd want zaterdag a.s. staat de derby tegen O’-dam 3 op het programma: Scheidsrechter: B. Zwerver; Grensrechter Onderdendam: R. de Groot; Grensrechter Middelstum: E. Boskamp.

De gebroeders Kuik spelen ook bij O’dam 3 alsmede Wiebe Zwerver, Dick de Boer (slik) en nog enige Beenessen (slik, slik) dus dat kan nog gezellig worden. Steendam is in overweging om de boswachter van het Middelstummer bos Dickie van Dam maar weer eens van stal te halen voor het betere jaagwerk…..

Vrijdag, 6 november 1998 04.09 uur

Wie heeft in vredesnaam die kolerewekker uitgevonden? Weer een dag dichter bij 2028. Ik verheug me er trouwens nu al op….. Een toekomstige veteraan (ijs en weder dienende).

Bert Koster
Middelstum
info@bert-koster.nl
bertkoster1@gmail.com
www.bert-koster.nl
06-51715098
0595-552405
KvK nummer: 57250278
BTW nummer: NL001445322B69