(Voor het personeelsblaadje van Klimaatgroep Holland)
Vakantieleed
‘Ja, hij is weer voorbij die mooie zomer’. Een prachtige zangtekst maar helaas niet van toepassing op de zomer van 2011. Deze was de natste sinds 1906 zo las ik ergens. Legendarische beelden op het journaal van mensen die zaten te verpieteren in hun tentje en sikkeneurig naar buiten keken. Wachtend op betere, drogere tijden die maar niet kwamen.
Onze vakantie viel ook in het water maar dan anders. Wij zouden met het gezin naar Tsjechië maar moeders de vrouw werd de donderdag voor vertrek opgeroepen voor een operatie. Na maandenlang aan de pijnstillers te hebben gezeten als gevolg van een nekhernia kwam deze operatie als een geschenk uit de hemel. Het weer pijnvrij kunnen functioneren deed het vakantieverlies gauw vergeten. In het vervolg toch maar een annuleringsverzekering afsluiten voor deze trips. Klimatologisch gezien was het natuurlijk wel een goede zaak want het scheelt gauw weer een 2500 km aan reis- en verblijfkilometers…..
Buurmans gras is altijd groener, zo luidt het spreekwoord. De buren gingen lekker met de caravan Frankrijk verkennen en dat wel 3 weken lang. Een mooi vooruitzicht waar maanden naar toegeleefd was. Het was dan ook een vreemde gewaarwording toen de buurman mij bij terugkomst feliciteerde met het annuleren van onze vakantie.
In plaats van uitgerust terug te komen spoot de vakantiestress uit man’s oren. Het bleek dat na enige kilometers in Frankrijk de banden van de caravan ‘op slot’ waren geschoten. Als kettingreactie ging dit ten koste van de koppelingsplaten van de auto. Urenlange gesprekken met de ANWB en de verzekering volgden. Hele dossiers werden aangelegd en de frustraties liepen behoorlijk op. Van de 21 dagen vakantieplezier bleven uiteindelijk 6 dagen over zonder gezeur met allerlei instanties. Om over de reparatie- en wegsleepkosten nog maar te zwijgen.
Zo kan het dus ook. Toen het voetbalseizoen weer begon kwamen ook de overige vakantieverhalen open en bloot op de stamtafel naar afloop van de training. Een ploegmaat van mij had het ook getroffen. Hij had, liggend in een strandstoel nog wel, een acute hernia opgelopen en liep op krukken rond. Ook zijn auto was onderweg naar de Filistijnen gegaan wat ook een behoorlijke strop was. Op zijn vakantie had dochterlief hem opgebeld met de medeling dat haar gloednieuwe mobieltje was gestolen op haar vakantie.
Een dag later belde zijn zoon op vanuit zijn vakantie-oord in Portugal. Hij lag met een lichte hersenschudding in het ziekenhuis. Na van een rots af te zijn gedoken volgde geen verkoelende duik in het verfrissende water maar een bikkelharde landing op een rotsblok….. Wonder boven wonder was hij er snel weer bovenop.
Na al deze vakantieverhalen aangehoord te hebben heb ik toch nog maar even geproost op onze vakantie. Niets gezien maar ook niets kapot, gebroken of gestolen. Ik ben toch benieuwd of dit volgend jaar leidt tot wederom een vakantie-sabbatical of dat toch gewoon weer besloten wordt om toch maar weer een welverdiende vakantie te boeken………