Dinsdag 5 september 2000, 21.15 uur.
Ik het net de laatste hand gelegd aan het terras en de was opgeruimd. Het is maar goed dat ik nog een week vakantie heb. En dat terwijl ik vanavond eigenlijk een oefenwedstrijd heb met het tweede elftal. Maandagavond op de ledenvergadering nog even afgezegd bij de begeleider, tevens collega-redactielid, die mij wat meewarig aankijkt. ‘Deze oefenwedstrijden zijn er voor om je in de kijker te spelen’, aldus onze al enigszins begrijsde Bossie. ‘Ach’, merk ik op, ‘je weet toch wat je aan mij hebt, moet ik mij dan nog bewijzen?’ En hij begint wat cynisch te lachen en wijst mij op het feit dat het eerste elftal nog een vlaggenist zoekt. Ik weet genoeg, het wordt weer een zwaar seizoen met het tweede elftal.
Zomaar een zaterdag in de vakantie. Ik kijk uit het raam naar buiten en zie rechts van mij de voormalige aanvoerder van het 4e elftal druk aan het werk in zijn huis daarbij geassisteerd door zijn collega, tevens lid van de activiteitencommissie voor de senioren, en door Joppie Bolhuis, voormalig vleugelverdediger van hetzelfde vierde elftal. ‘Als het een beetje meezit kan ik er met de kerstdagen in’, aldus onze knappe vent die ook nog af en toe hulp krijgt van broer Bert, voormalig voorstopper van ons eerste elftal als ik mij dat goed herinner.
Naast mij is de voorzitter van de jeugdafdeling druk aan het verven. Hij staat als vanouds weer onder een gigantische tijdsdruk want binnenkort begint al het geregel voor de voetbalclub weer. De secretaris van de jeugdafdeling komt geregeld een keer poolshoogte nemen. Gelukkig helpt toekomstig zwager Be ook een handje mee. Af en toe komt collega- directeur van der Wal langs om te kijken hoe het er voorstaat want er moet binnenkort weer geld verdiend worden. Om de zaken nog sneller af te handelen is hij zelfs weer begonnen met voetballen en om nog sneller op conditie te komen is hij zelfs achter mij gaan spelen wat ongeveer inhoudt dat hij telkens tegenover 2 man staat….. (dat wordt pijn lijden).
Tegenover mij is onze jeugdtrainer druk bezig met het verwijderen van het talrijke onkruid in de tuin. Hij heeft zeer sluw het huis al in mei laten opleveren zodat hij in de vakantie de boel af kan krijgen en in augustus weer fris en vrolijk met de jeugd (en zijn eigen carrière) kan beginnen. Wat helaas niet van overbuurman Goossen gezegd kan worden. Hij is door allerlei blessureleed genoodzaakt om een punt achter zijn voetbalcarrière te zetten. Dan moeten al die fraaie voetbalacties maar van overbuurvrouw Marike komen die waarschijnlijk een loodzwaar seizoen wacht doordat de dames zonder kampioen te zijn geworden toch gepromoveerd zijn naar de 4e klasse.
Naast Goossen is nog een man met een voetbalverleden druk met zijn huis bezig. Het gaat hier om de legendarische spits van het 5e elftal, lte van Dijken, vroeger altijd getooid met een slidingbroek naar zijn grote voorbeeld Milko van de FC Groningen. Zou hij ooit nog terugkomen? Op de hoek van de straat is (jeugd)scheidsrechter van der Laan ook druk in de tuin bezig. Hij wil dit graag achter de rug hebben voordat het seizoen (en alle drukte die daar omheen hangt) weer begint.
Zoonlief Paul is het waarschijnlijk allemaal even teveel geworden want die is zomaar 5 weken op vakantie geweest naar Ierland. Fris en vrolijk is hij weer teruggekeerd dus daar kan de vereniging dit jaar veel van verwachten. Naast Van der Laan is Gerrit Koendering druk bezig met het aanleggen van een oprit. Hij is dit seizoen getransfereerd van TEO naar De Fivel en komt dus dichterbij. Volgend jaar weer bij de V.V.?
Even verderop zijn onze 2 vrachtwagenchauffeurs Martin en Raymond druk bezig in het huis van laatstgenoemde die daarbij geassisteerd worden door vriendin Marloes (laatste vrouw van de dames), vader Jaap (hoofdtrainer D-junioren) en Fred (veldtrainer D-junioren en keeper van het 2e elftal). ‘Ik ben er zat van’, aldus de keeper van het 4e elftal die toch nog maar even moet doorzetten.
Daar weer tegenover heeft de familie Bos hun intrede gedaan wat inhoudt dat Jan druk op de boerderij bezig is, dus dat wordt dit seizoen een sabbatsjaar op voetbalgebied voor onze landarbeider. Het is u allen al duidelijk geworden, mocht de V.V. een spelersprobleem krijgen dan weet men waar zich al die spelers bevinden. Gelukkig ben ik dankzij de hulp van menig prominente voetbalvriend(in) (spuiters, kraanrijders enz.) net op tijd klaar om weer aan de competitie te beginnen …..
De ledenvergadering ….
Die was snel afgelopen en dat was niet zo verwonderlijk want echt druk was het niet. Tijdens de vergadering kwam het thema ‘Het ledenaantal van de voetbalvereniging’ steeds meer centraal te staan. Men is toch wel enigszins bezorgd over de ontwikkelingen in de maatschappij en in onze voetbalclub. Want waar blijven al onze A-junioren en waar blijft de trainer van de lagere elftallen? Het is voor het eerst in zeer lange tijd dat onze club met 4 (heren)seniorenelftallen de competitie ingaat. Het bestuur zal tijdens hun vergaderingen dit thema dan ook zeker mee nemen.
De eerste resultaten
‘lk ga dit seizoen voor de Jasper Gast bokaal’, merkte trainingsbeest Johnny Huizinga op een zaterdagavond op in café ‘De Jachtweide’. Dronkenmanspraat dacht menigeen maar Stadse Wepe staat inderdaad nog op een 100% trainingsopkomst. Misschien is daardoor wel de uitstekende seizoensstart van het 1e elftal verklaard. Door overwinningen op De Heracliden en De Fivel wordt zelfs de koppositie ingenomen.
Het 2e kende een loodzware seizoensstart in Stadskanaal, 2-1 verlies. Naast veel (rug)blessures kan ook de eerder gememoreerde Van der Wal de lappenmand opzoeken met gescheurde enkelbanden. Hopelijk is de intern geschorste Van der Poel binnenkort weer beschikbaar. Het 3e elftal won in Onderdendam ondanks een thuisfluiter die enige aanslagen op de weer teruggekeerde Kees van der Naald lankmoedig wegwuifde. Het 4e elftal moest helaas een thuisnederlaag slikken terwijl de dames in de laatste minuut met 6-5 verloren tegen Corenos na een 5-2 achterstand te hebben weggewerkt.
Bij de jeugd hebben we nu ook weer sinds lange tijd een meisjesteam. Oprichter Hayo Bouma en gatendichter Frans de Bont hebben de leiding over een 12-tal meisjes die ondanks een 20-0 nederlaag toch nog een hoop lol hebben. Het kan alleen maar beter gaan! Succes.
Middelstum, 15 september 2000