Kunt u zich heel kort even voorstellen?
Mijn volledige naam luidt Johannes Gerardus van Herp, roepnaam Jan. Ik ben op 30 april 1955 geboren in Den Haag als oudste van vijf kinderen. De rest van mijn naaste familie is allemaal in het westen blijven wonen. Mijn vader was vrachtwagenchauffeur en mijn moeder runde het huishouden.
Ik ben op mijn achttiende vanuit Den Haag naar Garsthuizen verhuisd. Een zus van mijn toenmalige vriending zou naar Zandeweer verhuizen en vroeg mij of ik mee wilde rijden om de omgeving te bekijken. Ik ben hier gaan rondtoeren en vond Groningen een hele mooie provincie. Ik heb hier destijds een huis gekocht en na vijf jaar Garsthuizen volgden vijf jaar in de stad Groningen.
Het werk bracht mij terug naar het westen en via Amsterdam en Den Haag heb ik uiteindelijk 22 jaar in Voorburg gewoond. In 2020 ben ik weer in Groningen gaan wonen en wel aan de Borgstraat in Uithuizen. Toen ik een bedrag op Funda intoetste wat ik maximaal aan een huis wilde uitgeven, kwamen alleen de provincies Zeeland en Groningen in aanmerking. Mijn vrouw wilde sowieso niet naar Zeeland en ook mijn voorkeur ging uit naar Groningen. We wonen hier met veel plezier.
Wat is uw burgerlijke staat?
Ik ben inmiddels al weer 27 jaar getrouwd met Ans Bood die oorspronkelijk uit het Friese Opende komt. De muziek heeft ons bij elkaar gebracht want toen ik eens een advertentie plaatste maar daarin opgenomen de tekst ‘professioneel zanger zoekt werk’, nam Ans contact met mij op met de vraag of we niet eens iets samen konden gaan zingen. Het bleek al vrij snel dat we een goede klik hadden en van het een kwam het ander. We zijn beiden op latere leeftijd getrouwd en hebben geen kinderen.
Wat is uw voormalig beroep?
Ik heb na de lagere school in Den Haag alleen de MAVO afgemaakt waarbij ik in de avonduren het vak boekhouden afrondde. Ik was een jaar of 16, 17 toen ik aan het werk ging. Ik kon direct als boekhouder aan de slag bij het Katholiek Instituut voor Maatschappelijk Welzijn en heb hier 5 jaar gewerkt want toen kwam Groningen in beeld. Ik was voor die tijd al aangenomen als advertentieverkoper bij uitgeverij Albema in de stad toen ik deze kant op verhuisde. Ik verkocht bijvoorbeeld advertenties voor het algemeen toeristenboek van Drenthe maar kwam er al snel achter dat dit allemaal geen zuivere koffie was.
Gelukkig kon ik op de RUG voor het Rekencentrum aan de slag. Ik werkte in een grote computerzaal en hield daar de boel draaiende, onder andere door ponskaarten te verwisselen. Dit werk heb ik zo’n twee jaar gedaan en daarna verhuisde ik terug naar het westen waar ik voor een theaterbureau ging werken. Ik moest artiesten zien ‘te verkopen’ aan andere theaters maar na een paar jaar had ik ook dat wel weer gezien.
Ik ben toen, we hebben het nu over de beginjaren negentig, programmeur geworden. Als detacheerder heb ik vervolgens zo’n beetje alle bedrijven in Nederland wel gezien. Ik heb daartoe ook de nodige cursussen gevolgd hoor, anders was ik nooit bij een Rijkswaterstaat of Siemens binnengekomen. Op den duur was ik zelfs projectmanager en een van mijn laatste klussen was voor Bosch, afdeling security systems, waar ik de technici aan moest sturen. Ik zat of in de auto of was aan het telefoneren of aan het vergaderen en soms deed ik alle drie dingen tegelijk.
Toen merkte ik dat ik grijs haar had gekregen, oftewel de werkdruk en de deadlines begonnen hun tol te eisen en in 2010 had ik er na een kritische evaluatie over de interne kosten van een project schoon genoeg van. Met als gevolg dat ik nu al een jaartje of vijftien ondernemer ben. Ik maak en onderhoud websites en webshops, houd mij bezig met e-mail- en serverbeheer en maak complete applicaties voor tal van bedrijven. Dat vereist de nodige zelfstudie hoor, vaak haal ik de benodigde kennis van YouTube door naar instructiefilmpjes te kijken. Dat werkt voor mij goed.
Nog steeds ben ik zo’n dertig uur per week bezig voor mijn tachtig klanten die door heel Nederland zitten. Ik zit er in de ondersteuning, maak content voor hun websites en vind dit nog steeds heel leuk werk om te doen. En het levert nog een aardig zakcentje op ook.
Hoe bevalt het gepensioneerd zijn?
Zo lang ik dit werk leuk vind, ga ik er mee door. Maar ik ben wel aan het afbouwen hoor. De technische ontwikkelingen gaan door en het valt niet altijd mee om bij te blijven. Ik ben al druk bezig met het documenteren voor allerlei opdrachtgevers of om over te schakelen naar gebruiksvriendelijke alternatieven zodat ze op termijn zelf werkzaamheden over kunnen nemen.
Dat geeft mij vervolgens meer tijd voor een andere passie in het leven, de muziek. In het achterhuis heb ik een complete studio ingericht waar ik zelf muziek en video’s maak, vaak samen met Ans. We delen dus de muziekpassie. Laatst heb ik opnames gemaakt van een concert in Dokkum en heb dit bewerkt voor een video. En ik ben bezig een cd samen te stellen met daarop 34 mooie klassieke muziekstukken. De website hiervoor is in de maak en ik ben bezig met een gerichte crowdfundactie om deze uit te geven.
Zelf speel ik overigens gitaar en piano en ik zing ook. Tevens werk ik samen met een saxofonist uit het dorp die overigens ook een CD wil maken. En zo ben ik naast mijn dertig werkuren, zo’n dertig uur bezig met de muziek. In het verleden heb ik vrijwilligerswerk in de Groningse popscene als bestuurslid verricht en ik heb ook meegeholpen met de organisatie van mooie concerten in het Sterrebos in Groningen. En ik was betrokken bij de drumbeest in het Stadspark waar meer dan 150 drummers aan mee deden.
Wat zijn de hoogtepunten uit uw leven?
Daartoe reken ik mijn huwelijk met Ans maar ook mijn eerste Groninger periode waar ik voor de Groninger popscene veel georganiseerd heb. Dat was in de begin tachtiger jaren en in die tijd waren er in de stad veel concerten. Groningen was destijds een echte popstad waar menig bekende popband nu als eerste opgetreden heeft. Kom daar tegenwoordig nog maar eens om.
En de dieptepunten?
Mijn periode in Den Haag in de tijd dat er weinig werk was. We hebben het nu over de tachtiger jaren. Ook de eerste kredietcrisis in 2004 trof ons. We hadden destijds een winkel in bed-, bad- en tafellinnen, dat had ik nog niet eens benoemd in de vraag over mijn voormalig beroep, en veel van onze leveranciers gingen failliet. We zijn later overgeschakeld op een cadeauwinkel en breidden het aantal winkels uit naar drie waarvan één in Leiden. Ans en ik waren best wel ondernemend dus en niet voor een gat te vangen.
Heeft u nog anekdotes en mooie verhalen?
Geboren in de Randstad, kan ik best wel zeggen dat het leven hier op het Groningen een stuk rustiger is. Weinig pief-paf-poef-verhalen inderdaad en geen Haagse explosietoestanden. Wanneer er een pak melk gestolen wordt, dan is dat bij wijze van spreken al voorpaginanieuws in de Ommelander.
En zoals je vernomen hebt, speelt de muziek een belangrijke rol in ons leven. Het heeft Ans en mij bijvoorbeeld bij elkaar gebracht. Maar wat wil je ook met zo’n beroemde zanger als oom. Jacques Herb, bekend van het nummer Manuela, is inderdaad een oom van mij.
Wat zou u ooit nog willen doen in uw leven?
Ik zou graag weer gaan optreden en ga dan voor kleinere optredens in leuke kleine zalen in de buurt zoals op Ewsum in Middelstum bijvoorbeeld. Nu ik het werk ga afbouwen, zal ik daar binnenkort de nodige acquisitie voor op gaan starten. Ik kan dan eventueel mijzelf begeleiden met de gitaar en de piano.
Waar heeft u spijt van gehad in uw leven?
Over deze vraag heb ik wel even na moeten denken maar ik kan niets bedenken.
Wat zou u uw leven voor een cijfer willen geven?
Eigenlijk kan het niet beter, ik heb alles wat mijn hartje begeert. Lichamelijk wordt het allemaal wat minder natuurlijk maar geestelijk ben ik nog steeds lekker scherp en ondernemend. Eigenlijk zou ik de Groninger taal nog wel wat beter willen leren, dat is ook nog een mooie uitdaging. Qua cijfer ga ik voor een acht of een negen hoor.
Wilt u verder nog iets kwijt?
Ik wens de Groningers sterkte met alle aardbevingsellende die er nog steeds is. Tijdens mijn eerste periode in deze provincie, was hier nog helemaal geen sprake van. De Groningers waren toen allemaal nog een stuk vrolijker dan tegenwoordig. In gesprekken merk je de emoties en dat alle problematiek en ellende ze raakt.
En mocht je in overweging zijn om een keer een nummertje op te nemen maar weet je niet hoe of wat? Neem dan gerust eens vrijblijvend contact met mij op. Voor mij is dit immers hobbywerk. Mocht je hierover meer weer willen weten, klik dan eens op https://www.songcraftstudio.