Boeken en B&B Vol liefde
Na het Olomouc-spektakel cq debacle hadden we eerst wel even weer genoeg avonturen beleefd. De woensdag werd dan ook bij huis doorgebracht waar ik voor de verandering aan mijn vierde vakantieboek begon. Ook was deze dag geschikt voor de eerste van vele Yahtzeespelletjes. En om het allemaal nog mooier te maken, streamden we die avond via Videoland de eerste van vele afleveringen B&B Vol liefde naar binnen. Dat werd de dagen erop steevast in de late avonduren een mooie afsluiter van de dag.
Zelf werd ik de donderdag wat onrustig want ik verlangde naar een prachtig stukje natuur zoals ik dat van eerdere edities gewend was. Die vonden we uiteindelijk in een gebied vijftig kilometer van Hlusovice waar we genoten van een wandeltocht door de bergen met links van ons een kabbelend beekje met af en toe een stroomversnellingetje. Heerlijk genieten derhalve inclusief nuttige en sportieve meters met de nodige verkoeling dichtbij. En dat op de dag dat dochter Jazlijn achttien jaar werd.
Op de vrijdagavond durfde ik het weer aan om met de hond een dorpje in de omgeving te verkennen. Ik nam geen risico’s en parkeerde de Audi zowat in de kerk zodat ik hem altijd terug kon vinden. Toen ik niet veel later in een parkje wat zat te internetten, kreeg ik bezoek van een Tsjechisch meisje van een jaar of zeven die bijzonder enthousiast werd van Zhiva.
Ze brabbelde maar door maar ik verstond er natuurlijk niets van wat ze allemaal zei. Alleen ontwaarde ik iets van Siepie en dat is natuurlijk de bijnaam van Zhiva. Toen ik dat probeerde uit te leggen was het Siepie voor én na en niet veel later liep ze met de hond aan de lijn enthousiast rondjes door het park. Ze was maar wat teleurgesteld toen ik op den duur met de hond huiswaarts keerde.
Sternberk en de mooie basiliek
Op de zaterdag zat de eerste week er al weer op. Geen thuisrustdag dit keer maar we brachten een bezoek aan het fraaie plaatsje Sternberk waar naast een prachtige kerk ook een soort van kasteel te bezichtigen was. Harde muziekklanken lokten ons vervolgens op den duur naar het centrum en daar bleek in een groot park een festival te zijn. Met een lekker verkoelend ijsje in de aanslag, waarvoor we voor het eerst enige Tsjechische Kronen moesten pinnen, genoten we op een bankje van het parkmuziek.
De dag erop zagen we Max in de F1 worstelen in Hongarije en ik bedacht mij dat ik na zes fysieke boeken nu maar eens een E-readerverhaal moest zien te verslinden. Ook die letters gingen er in als zoete koek en zo vloog ook deze dag weer voorbij. De maandag stond in het teken van een bezoek aan de plaats Livitno maar daar heb ik als ik er nu zo over nadenk weinig actieve herinneringen aan.
Aan die avond des te meer want toen ik de hond uitliet in een ander gedeelte van het dorp, raakte ik onder de indruk van de wijk waar we logeerden. Veel grote en gekleurde huizen, een uitkijktoren inclusief grote kinderboot en daarachter nog een mooi wandelpaadje met bruggetjes maakten dat deze dag niet als een nachtkaars uitging. Toen ik terugliep had ik een prachtig uitzicht op de basiliek die niet ver bij ons vandaan ons dagelijks toelachte.
De dinsdag was bij uitstek een dag om daar nu eens een bezoek aan te brengen. Wat een prachtige plek en wat een geweldig uitzicht op de omgeving. Het ultieme vakantiegevoel stroomde door de aderen. Van uit eten gaan was nog niets terecht gekomen vandaar dat we onszelf trakteerden op een lekkere McDonalds-maaltijd in Olomouc. Die ging er in als zoete koek. Olomouc was ook de stad waar we een dag later in een overdekt winkelcentrum nog even terugkeerden om te shoppen. Ik scoorde er een polo, blouse en nieuwe zomerjas en ook de vrouw liet zich uiteraard niet onbetuigd. Na een genietmomentje bij de plaatselijke Starbucks vloog ook deze dag weer voorbij.
Brno werd no
Dat winkeldagje kwam in de plaats van een bezoek aan de tweede stad van Tsjechië. Brno lag op anderhalf uur rijden en ondanks de belofte dat deze stad bijna net zo mooi is als Praag alleen een stuk minder toeristisch, waren we toch niet te vermurwen om die kant op te gaan. De escapades in Olomouc lagen hier ongetwijfeld aan ten grondslag en ook het feit dat Siepie ietwat klachten van schijterij vertoonde, werkte niet mee.
Voor de donderdag derhalve geen spektakel dus. Het werd een ouderwetse aanrommeldag waarbij de vrouw alvast met inpakken begon en ik mijn negende en laatste boek verropte van deze vakantie. ’s Avonds volgde ik de Europese verrichtingen van Ajax en de Eagles met tussendoor natuurlijk nog een vleugje B&B. Kortom, we deden net alsof we al weer thuis waren.
Maar die terugtocht stond voor de vrijdag op het program. Nog voor middernacht zagen we in de verte de Middelstumer kerktoren vertrouwd voor ons opduiken. De derde Tsjechische trip zat er weer op. Op het moment van schrijven denk ik nog even weemoedig terug aan twee weken Hlusovice. Zal ik er ooit terugkeren? Ik vermoed van niet.
En ik denk nog even terug aan een rake uitspraak die ik enige weken eerder hoorde tijdens een interview. Dat één van de voordelen van het feit dat je steeds ouder wordt het gegeven is dat je pensioen in zicht komt. Tijdens zo’n vakantie denk je dan wel eens na over hoe die tijd in te vullen, wanneer ik het beleven mag. Een camper aanschaffen? Of in de wintermaanden bijvoorbeeld een maand overwinteren in Spanje? Zou dat was voor ons zijn?
Of kunnen we niet zo lang zonder Middelstum inclusief de nodige sociale contacten en gezelligheid? Ik ben er om eerlijk te zijn nog niet over uit. Want hoezeer ik mij altijd verheug op een weekend of weekje weg, ik ben ook altijd blij wanneer ik plaats mag nemen achter de PC om de vakantieavonturen aan het papier toe te vertrouwen. We zullen zien hoe de komende jaren zich gaan ontwikkelen. Maar deze trip naar Tsjechië pakken ze ons in elk geval niet meer af….