Het is een ouderwetse maandagmorgen zo rond acht uur, wanneer ik aan dit verhaal begin. De eerste maandag van de maand, stiekem zijn we februari alweer ingegleden. Ongelooflijk hoe snel de tijd langs je heen glijdt. Zo sta je op Nieuwjaarsdag je vader nog een gelukkig Nieuwjaar toe te wensen. En zo is K208 in Wiemersheerd al weer bewoond door een nieuwe inwoner zo is mij verteld. En het (ingekorte) weekje Arcen in Limburg lijkt zich al weer maanden terug te hebben voltrokken.
(Foto: Lammert Groenewold)
Zaterdagmorgen werd in Bedum tijdens het ontbijt georganiseerd door de organisatie van de Bedumer Winterloop nog even teruggeblikt op deze hectische weken. Qua hectiek m.b.t. de voorbereidingen kon de organisatie hier wel over meepraten. Maar wat kunnen ze deze week terugkijken op geweldige dagen waarin Bedum en haar inwoners zich weer van zijn of haar beste kant liet zien. Bijna alle dagen stond er wel een bijzonder evenement op de planning met als voorlopig eindresultaat nu al meer dan een ton aan gelden wat binnenkort rechtstreeks aan de UMCG Kanker Researchfonds kan worden overhandigd.
Wat was het toch leuk om nog een stukje sfeer mee te mogen snuiven, gezeten naast de dorpsfilmer van Bedum. Geboren in Westerwijtwerd en inmiddels na een rollercoasterjaar helemaal schoon verklaard. Gefeliciteerd Henk Huitsing! Het was qua activiteiten toch sowieso al weer een lekker druk weekje. Zo bracht de OCC ’t Hogeland mij woensdagmorgen naar de Buurvrouw in Winsum. Even gezellig bijpraten met collega-ondernemers in een ongedwongen ambiance. Voor mij als solowerker altijd weer een leuk uitstapje.
Vrijdagavond beleefden we met de Club van 50 van de vv Middelstum vervolgens een memorabele avond. Wegens ziekte was de band die oorspronkelijk de avond met muziek zou vullen helaas verhinderd. Maar het was het boekingsbureau gelukt om razendsnel een vervanger te vinden. Waardoor in allerijl een pianist uit Rotterdam werd ingevlogen. De beste man tingelde er achter de toetsen rustig op los maar wist de dansvloer niet vol te krijgen. Gelukkig vond de saté met stokbrood vervolgens wel gretig aftrek.
Saté op de vrijdagavond dus, een stevig ontbijt in Bedum op de zaterdagmorgen en zaterdagavond volgde een heerlijk diner in Bij de Molen in Ten Post. Maar tussendoor werd nog een mooie sportieve prestatie geleverd. Want voor mijn gevoel was het bijna een jaar geleden dat ik met Middelstum 4 een overwinning mocht vieren. Zwaarbevochten ook nog wel want de mannen van Geo Garmerwolde gaven zich niet zo maar gewonnen. Tien minuten voor tijd kwam de eindstand van 3-2 op het scorebord en dat voelde heel lekker en zoet, mag ik u wel toevertrouwen.
Ineens wist ik weer waarom ik nog steeds actief ben op de Noord-Groninger kleivelden. ‘Samen is niet alleen’, een uitspraak afkomstig uit de legendarische All Stars film eind jaren negentig van de vorige eeuw. Een uitspraak die donderdagavond na de training nog even de stamtafel over ging. Vast ter voorbereiding van het trainingskamp van Middelstum 4 dat dit weekend op de planning staat op het oude en vertrouwde Schiermonnikoog. Voor het eerst doen we met een kleine twintig trainingskampers It Aude Kolonyhus, inclusief een jacuzzi nog wel, aan. Wat wij als gevallen sterrenteam met zoveel luxe moeten doen is mij nog steeds een raadsel maar de voorpret vergoed al veel.
Maar zover is het natuurlijk nog niet. Eerst nog even terug naar de zaterdag waar het door de overwinning van het vierde en het eerste maar lastig wegkomen was vanuit de voetbalkantine. Stipt op tijd stapte ik echter in de auto die ons naar Ten Post zou brengen waar we onder het genot van vele hapjes en drankjes een gezellige avond beleefden ter ere van de overwinning van kaartvriend Gert.
Serieuze noten werden gekraakt maar uiteraard was daar ook volop ruimte voor luchtig-, melig- en gezelligheid. Het lukte ons zelfs nog om een vleugje Ajax-PSV mee te pikken maar alras sloeg de vermoeidheid hevig toe en gingen even voor twaalven de luikjes definitief dicht.
Een ander hoogtepunt van vorig week wat ik nog even aan de orde wil stellen is iets waar ik mij nu al hevig op kan verheugen. Een terugkeer naar een van mijn favoriete vakantielanden, ligt in het verschiet. Zaterdag 13 juli zullen we naar Tsjechië afreizen waar we ergens diep in dit land richting de Poolse grens een leuk huisje geboekt hebben.
Een stapel boeken en Zhiva mee, lekker de boel de boel latend en proberen om in dit geval wel de hele vakantie van een kleine twee weken vol te maken. Iets om op deze bewolkte maandagmorgen naar uit te kijken, dat is zeker! Maar eerst wacht ons dus Schier, daarover volgende week meer…