‘Met tien minuten blessuretijd, veel bidden, hopen en smeken ontplofte de kantine toen de 2-2 werd binnengeschoten door Woutje Weghorst. Als dit geen teken van boven was wisten we het ook niet meer. We moesten nu wel wereldkampioen worden….’ Tjipco Werkman over het gevoel om wereldkampioen te kunnen worden en het uiteenspatten van die droom. Heerlijk herkenbaar en vol humor geschreven dus zelfs na de nederlaag tegen Argentinië goed te pruimen. Maar wat heeft Rick Astley met dit verhaal te maken?
Tjipco Werkman
