Eind jaren tachtig, begin jaren negentig genoot ik met volle teugen van het spelen in de 4e Klasse C zaterdag. Zowel Noordwolde als Stedum waren prachtige dorpsclubs en ik was trots daar onderdeel te mogen uitmaken van het eerste elftal. De mooie derby’s werden bezocht door veel toeschouwers en het niveau was prima. Clubs als Middelstum, Stedum, CVVB, VIBOA, Omlandia, De Pelikanen, Noordwolde, Holwierde, De Heracliden en De Fivel beschikten over uitstekende selecties. Dat bleek ook wel want met het McDonalds Regioteam, grotendeels bestaande uit spelers van deze clubs, werden uitstekende prestaties behaald tegen verschillende profclubs.
Toen ik in 1991 in Bedum kwam wonen, besloot ik de overgang te maken van Stedum naar CVVB. Ik kende al veel mensen in Bedum maar aansluiting zoeken bij een sportvereniging in het dorp waar je woont zorgt voor nog meer sociale contacten. Trainer Jos Jansen op de Haar ging van Stedum naar CVVB en ik maakte dus dezelfde overstap. Daarnaast speelden mijn oud Astrea-teamgenoten Gert-Jan Hageman en Marcel Buissink bij CVVB.
CVVB was destijds een grote vereniging met op een gegeven moment 11 seniorenteams. Maar het speelde op hetzelfde niveau als kleinere clubs zoals De Fivel, Stedum, Holwierde en Noordwolde. Het lukte CVVB maar niet om uit de 4e Klasse C te komen. Aan het einde van het seizoen 1990/1991 verloor CVVB in Norg na verlenging de promotiewedstrijd tegen Veenhuizen met 1-0 door een ongelukkig doelpunt via de rug van rechtsback Gebrand Bolt. Een grote teleurstelling, want zo dicht waren ze nog niet bij promotie geweest.
In mijn eerste seizoen 1991/1992 konden we de hoge verwachtingen niet waarmaken. Zowel in de competitie als in de nacompetitie lukte het niet om promotie te bewerkstelligen. Hetzelfde gebeurde in het seizoen 1992/1993. Het frustrerende was ook nu weer dat we na een teleurstellend seizoen direct na de eerste wedstrijd in de nacompetitie kansloos waren. Geen promotie, maar ook nog eens een tweede nacompetitiewedstrijd moeten spelen die nergens over ging.
Binnen de club ontstond onrust in de loop van het seizoen 1992/1993. Het bestuur wilde na 2 jaar het contract met trainer Jos Jansen op de Haar niet verlengen. Dat viel erg slecht bij ons als spelersgroep. Dat we niet promoveerden, lag zeker niet aan hem. Wij hadden nog volop vertrouwen in Jos en overhandigden het bestuur een brief die door alle spelers ondertekend was. Strekking van de brief was dat we Jos wilden houden als trainer. Uiteindelijk besloot het bestuur het contract toch met een jaar te verlengen en daar zullen ze achteraf geen spijt van hebben gehad.
De inkt van mijn handtekening onder de brief was nog niet opgedroogd of ik kreeg voorafgaand aan het seizoen 1993/1994 een akkefietje met Jos. Daarop besloot ik te bedanken voor het 1e elftal en het seizoen te starten in het 2e elftal van CVVB. Achteraf gezien veel te impulsief. Zowel ik als Jos hadden dingen niet goed gedaan en dat hadden we gewoon moeten uitspreken. Maar ik stond daar in eerste instantie niet voor open.
Na 5 wedstrijden had het eerste elftal van CVVB al twee keer verloren. Op woensdagmiddag trainde ik altijd mee met de A-junioren omdat ik op donderdagavond naar school moest en Jos had mij gepolst of ik wilde terugkeren in het 1e. Daar waar ik eerst de boot afhield, besloot ik nu toch met Jos te gaan praten. Ik miste het eerste elftal en na het goede gesprek op deze woensdagmiddag was ik weer selectiespeler.
De zaterdag erop stond ik in de basis in de bekerwedstrijd tegen Appingedam. Het werd een kansloze 1-5 nederlaag in een matige wedstrijd van mijn kant en een gele kaart. Maar van de vier competitiewedstrijden daarna wonnen we er drie en speelden één keer gelijk en ik maakte in die drie gewonnen wedstrijden telkens een kopdoelpunt, tegen Onstwedder Boys, Gorecht en VVS. Dat gaf mij vertrouwen en we kropen langzamerhand naar de bovenste plaats.
Destijds hadden we een prachtig team. In het doel Edwin Venema, die de ondankbare taak had om Gerald Gras op te volgen. Hij deed dit fantastisch. Als laatste man hadden we Bert Rozeboom. Bert was een geweldige laatste man met een functionele techniek en keihard in de duels. Helaas heeft een vervelende beenbreuk een veel te vroeg einde aan zijn carrière in CVVB 1 gemaakt. Het was een genot met hem te spelen.
Linksback was David van der Kam en rechtsback Gerbrand Bolt. Beide hele goede backs met specifieke kwaliteiten. David was een technisch begaafde back met een uitstekende inspeelpass. Daarnaast was hij een prima mandekker en beschikte over een goede lange bal. Gerbrand was één van de snelste spelers op de noordelijke velden. Daardoor was hij aanvallend een wapen en was hij verdedigend niet te kloppen. Het was voor mij heerlijk spelen als voorstopper tussen deze medeverdedigers, die als mens ook stuk voor stuk nog eens heel prettig waren.
Op het middenveld speelden Peter Schollema, Harke Rutgers (verdedigend), Gert-Jan Hageman (aanvallend) en Chris Slager. Ook Marcel Dijkstra (speelde zich met zijn loopvermogen op het einde van het seizoen in de basis) en Wilhelm Dijk (technisch vaardig en een prima trap) voetbalden regelmatig op het middenveld. Peter was een rustgevende factor in de ploeg. Hij gaf zijn mening, sprak spelers aan op hun gedrag en scoorde er lustig op los. Ook vanaf elf meter faalde hij nagenoeg nooit.
Harke vormde met de achterhoede het verdedigende blok. Hij doorzag veel, pakte tweede ballen op en liet Gert-Jan aanvallend zijn ding doen door zich te focussen op de organisatie van het middenveld en de komende tegenaanvallen. Ontzettend belangrijk voor een team. Chris had snelheid en vormde een mooi koppeltje met Gerbrand, die veelvuldig kon opkomen omdat Chris zijn positie in de verdediging dan overnam. Chris beschikte ook over een mooie trap.
Aanvallende middenvelder was Gert-Jan Hageman. Slim, hard en technisch vaardig. Een winnaar die altijd het voortouw nam en regelmatig zijn doelpunten meepikte. Ik heb bijna mijn hele leven met Gert-Jan samengespeeld en daar kijk ik met ontzettend veel plezier op terug. Ik ben in mijn bescheiden voetbalcarrière nooit gedegradeerd, maar in een team met Gert-Jan was dat ook onmogelijk.
Voorin hadden we een duo dat elkaar ook perfect aanvulde, goalgetter André Koopman en de slimme Eddy Schollema. André was dit seizoen goed voor maar liefst 30 treffers. In een competitie met slechts 22 wedstrijden is dat een gigantisch aantal. Zodra hij de bal voor zijn voeten kreeg, schoof André deze beheerst met de binnenkant van de voet tussen de palen. Dat was toch wel een specialiteit van hem.
Eddy Schollema was met zijn lengte, routine (hij werd nergens heet of koud van), zijn sterke lichaam en balbeheersing een ontzettend belangrijke pion in onze ploeg. Ook een fijne teamgenoot en iemand waar je altijd op kon rekenen. Peter Meima en Marnix Kwant kwamen ook regelmatig als aanvaller in het veld tijdens het seizoen 1993/1994.
Tot slot moeten we Wilfred Bronsema niet vergeten. Een unieke voetballer. Uniek omdat hij bijna op alle posities uit de voeten kon. Verdediger, middenvelder, spits, het maakte niet uit. Voor Wilfred misschien niet altijd leuk maar voor het team was hij goud waard. Doordat hij op vele posities kon spelen, stond hij bijna altijd in de basis. Daarnaast ook een speler die wilde winnen en zijn poot niet terugtrok.
Het gehele seizoen 1993/1994 was het een nek aan nek race met VIBOA, maar doordat wij de laatste competitiewedstrijd met maar liefst 9-1 thuis wonnen van VVS, was de titel een feit en kon CVVB eindelijk de 4e Klasse C verlaten. Terecht! Met 81 treffers voor en 23 tegen, maakten wij de meeste doelpunten en kregen, samen met VIBOA, de minste tegen. Met 17 zeges, één gelijkspel en 4 nederlagen werd de titel uiteindelijk binnengehaald met 2 punten voorsprong op VIBOA.
Twee jaar later volgde de volgende titel en werden we met CVVB op eigen veld kampioen in de 3e Klasse onder trainer Bert Vos. Het was mijn derde titel en het grappige is dat ik al deze kampioenschappen op het hoofdveld in Bedum heb behaald met mijn teamgenoten. In 1989 met vv Noordwolde en in 1994 en 1996 met CVVB.
Voor Jos Jansen op de Haar was het een mooi en verdiend afscheid van CVVB: als trainer afsluiten met een titel in de prachtige 4e Klasse C.