Het was vorige week tijdens een uitzending van Jinek toen de presentatrice deze uitspraak deed. Met de handen voor de ogen, sprak zij de legendarische woorden: ‘Het is om gillend gek van te worden!’. Die uitspraak deed ze toen tafelgenoot Ernst Kuiper aangaf dat er veel vaccins op voorraad liggen zonder ingezet te worden. Minister De Jonge belooft beterschap, over een maandje zal de situatie er heel anders uitzien. Ik kan het alleen maar hopen….
De lust om steeds weer naar talkshows te kijken neemt steeds verder af. Het is Covid wat de klok slaat en op allerlei ranglijsten komt Nederland er maar bekaaid af. Qua vaccineren doet alleen Bulgarije het nog wat rustiger aan en mondiaal bungelt Nederland qua prestaties ergens onderaan. Ooit repte Jan Peter Balkenende over de Nederlandse VOC mentaliteit. In de Gouden Eeuw waren wij de heersers op de wereldzeeën en veroverden we de hele wereld. Nu hoef je ook niet over alles wat er toen gebeurde trots te zijn maar wij Nederlanders waren voortvarend, brutaal en gingen nietsontziend de grootste uitdagingen aan. Met plaatsvervangende schaamte moet ik nu constateren dat we hét schijnbaar ergens zijn kwijt geraakt.
Waar ik mij ook nog nauwelijks een voorstelling van kan maken is dat straks alles weer ‘gewoon’ open is. Dat we het normale leventje van voor maart 2020 weer oppakken zonder dat er wat gebeurd is. Misschien ook maar goed dat dat ook geleidelijk gebeurt. Stel je voor dat we vanuit lockdown direct de Sunsation feesttent induiken in mei. Ik ben bang dat ik nooit meer thuis zou komen, zo mooi zal het weerzien met al die oude bekenden zijn die je soms maanden niet gezien hebt. Ik ben bang dat de alcohol nog sneller naar het hoofd stijgt, zeker wanneer Snollebollekes ons nog maar eens sommeert om van links naar rechts te springen. Vermoedelijk vind ik dan mijn Waterloo ergens in het Middelstumer bos en daarbij vrees ik de kater van later. Ook dat zal rustig weer opgebouwd moeten worden.
Nee hoor, alle gekheid op een stokje, van mij mag het zover zijn! Al moet ik toegeven dat het niet alleen maar kommer en kwel is deze dagen. Voor de derde keer in een jaar ging ik eind januari in retraite en weer ontdekte ik de schoonheid van Nederland in al haar glorie. Dit keer in het Friese Oosterwolde maar daarover volgende week meer. In die rustige omgeving was van gillend gek worden gelukkig geen sprake.
Ik zal dit verhaal verder niet al te lang maken. Want waar het volgende week redelijk rustig was, is het deze week met drie interviews en een interessant acquisitiegesprek lekker bal. Daarbij moet ik zo nog een persbericht schrijven over een mooi nieuwsfeitje binnen de voetbalclub. Man, dat is ook iets om weer reikhalzend naar uit te kijken, dat de bal weer gaat rollen. Volgende maand al zijn we een half jaar van competitievoetbal verstoken. Ik weet nog hoe mooi ik het vorig jaar vond om na dik drie maand voetbalstilte de vriendschappelijke wedstrijd Corenos-Middelstum te bezoeken. Heerlijk om die spelers als jonge veulens door de wei te zien dartelen.
Misschien nog even een duik in de mooie herinneringen om af te sluiten. Want vorige week was daar dus het pensionadointerview met meester Mulder dat veel mooie reacties en anekdotes opriep. Soms van mensen die ik niet eens ken. En dan was daar nog de foto van de arbeidershuisjes in de Kerkstraat die nu door Bouwbedrijf van Dijken opgeknapt worden. Dat bracht ook veel reacties te weeg. Onder andere het zwaaien naar de man die vroeger altijd bedlegerig voor het raam lag, daarbij naar iedereen zwaaiend.
Dat bracht ook bij mij oude herinneringen naar boven. Want elke zondag zwaaide ik braaf twee keer naar Roelf wanneer ik naar de kerk liep. En Roelf zwaaide altijd terug, dat kon niet missen. Mooi man, die liefdevolle verzorging en dat gewoon vanuit huis. Dat er later aan het andere eind van de straat heel andere anekdotes ontstonden, werd ook nog even aangestipt. Maar ook dat is voltooid verleden tijd. In de afgelopen maanden hebben we van de nodige markante Middelstumers afscheid moeten nemen, helaas. Maar hun verhalen en herinneringen leven voort!
Gillend gek worden, dat kan nooit de bedoeling zijn. Rustig adem blijven halen en genieten van de kleine dingetjes die er toe doen. Het wordt al weer langer licht, de dagen lengen. En volgende week zijn de eerste versoepelingen een feit. We gaan de goede kant op….