Drie weken geleden ontstond zo maar uit het relatieve niets het idee om met het gezin een basketbalwedstrijd van Donar te bezoeken. Hoewel, uit het niets klopt ook niet helemaal want de oudste vrouwen in huis hadden het hier al een keer over gehad, dat het misschien wel eens leuk zou zijn om een bezoek aan Martiniplaza te brengen om de bijzondere basketbalcultuur op te snuiven.
Het was lang geleden dat ik een wedstrijd bezocht had, misschien al meer dan 10 jaar geleden. In de tijd dat Donar nog Capitals heette. Daar moet ik dan wel weer aan winnen, de steeds wisselende naamgeving. Want zo lang geleden is het toch nog niet dat de Groninger basketballers Gasterra Flames genoemd werden?
Afijn, niet azijnsjeiken nu. Want vanuit nevelige herinneringen kwam mooie basketbalbeelden boven van weleer. Nu ben ik niet de allergrootste basketbalfan die er rond loopt, anders was ik er natuurlijk ook wel wat vaker geweest, maar een bezoek aan Martiniplaza had toch altijd wel wat. Met veel show en sfeer om de wedstrijden heen, dat is mij misschien wel het meeste bijgebleven.
Een gezinskaart bleek verrassend betaalbaar dus niets stond een ritje Groningen meer in de weg. In en om Martiniplaza was het rond 19.00 uur al aardig druk, deze zaterdag de 10e januari. In de wandelgangen kwam ik er achter dat Zeefuik uitblinker was tijdens zijn debuutwedstrijd in Schotland. Basketbalpubliek is ook voetbalminded zo te horen.
Misschien waren we onbewust ook wel geïndoctrineerd door de enthousiaste basketbalverhalen van Jack Suiveer die tegenwoordig ook vaak in Duitsland zijn wedstrijdjes meepakt. Volgens mij is hij stiekem ook een beetje ambassadeur van Donar want ik werd bij de ingang enthousiast begroet door Jack. De meiden hadden meer oog voor gespierde basketballers die inmiddels aan hun warming up waren begonnen.
Na een plaatsje gevonden te hebben op de rumoerige tribune kwam ik er achter dat ik mij maar matig in de wedstrijd verdiept had. Tegen wie Donar nu moest was mij niet bekend en waar staan ze eigenlijk op de ranglijst? Gelukkig kon ik dat even later via een beeldscherm gewaar worden. De nummer 4 Donar speelde thuis tegen BC Apello uit Amsterdam, de nummer 7 van de ranglijst. Eigenlijk de nummer één na laatst want in deze competitie, de basketbaleredivisie, doen 8 ploegen mee.
De opkomst van de spelers beschouw ik nog altijd als het hoogtepunt van een basketbalwedstrijd. De lichten doven, de spotlights gaan aan en tussen de cheerleaders door komen de spelers onder luid gejuich de basketbalarena in lopen. Toch altijd weer een kippenvelmomentje….. Om half 8 stipt begon de wedstrijd, die uit 4 x 10 minuten zuivere speeltijd bestaat. Dus bij blessures, time-outs en wissels wordt de tijd onberispelijk stil gezet.
Tegen de ranglijstverwachting in nam Amsterdam het heft in handen om uit te lopen naar een 2-7 voorsprong. Ik zag een plaatselijk buitje hangen. Komen we een keer langs te kijken en maken we dan een verliespartij mee? Gelukkig schrokken de Donar spelers wakker en de eerste driepunter werd dan ook met luid gejuich begroet. Het publiek veerde op, luide discodreunen, enthousiaste mascottes en swingende cheerleaders brachten Donar al rap in de 5e versnelling.
En toen was er geen houden meer aan. De hoofdstedelingen werden van de mat geblazen. In de basketwereld gelden dus duidelijk andere hiërarchische verhoudingen dan in het voetbal. Voor rust werd de schade nog beperkt gehouden tot 12 punten (38-26), om 21.15 uur prijkte de eindstand van 79-55 op de borden.
‘Donar boekt plichtmatige winst’, zo las ik in een wedstrijdverslag. Zo voelde het eigenlijk ook een beetje voor mij, als basketballeek zijnde. Het was geen zinderende wedstrijd waarbij het publiek telkens weer op de banken stond. Dit gebeurde slechts een enkele keer bij een driepunter of na een vloeiende aanval, eindigend in zo’n prachtige dunk waarbij de speler nog even aan de basketring blijft hangen…
Toch vermaakten we ons prima, deze avond in Martiniplaza. De sfeer was als altijd weer uitstekend. Maar her en der kon er toch wel een toeschouwer bij op de tribunes dus mocht u zich nog eens vervelen op de zaterdagavond dan is Donar zeker een aanrader. Wellicht dat het tijdens de play-offs weer echt druk op de tribunes begint te worden. Dan is ook het kaf van het koren gescheiden, en het is zeer de vraag of we de Amsterdammers hier in terugzien. Donar wel lijkt mij zo, want zij staan inmiddels op de 3e plaats.