Op zoek naar het zomergevoel in Mensingeweer, Warfhuizen en Zuurdijk…..

Op deze donderdag de 15^e augustus 2024 hebben we de dikste zomerwarmte achter ons gelaten. Gisteren was een thuiswerkdag inclusief de nodige neerslag. Ik heb geluk gehad dus want deze morgen straalt het zonnetje weer als vanouds. Mooi vroeg tuf ik lekker naar Mensingeweer. Over Winsum tegenwoordig in plaats van Baflo en dat heeft alles met de Novatunnel te maken.

Alvorens de rotonde vlak bij Mensingeweer driekwart te nemen, sla ik eerst even af naar dat opvallende kunstwerk. ‘De Folly van Groningen’, zo heet het. Dat staat er niet bij maar dat schrijft vriend Google. In dit kunstwerk komen de Middeleeuwen en de Industriële revolutie bij elkaar, twee belangrijke tijdvakken uit onze geschiedenis. Afhankelijk waarvan je vandaag komt, herken je er of een kerk of een steenfabriek in. Mooi! Even voor achten parkeer ik de Up vervolgens aan de Hoofdstraat.

Mensingeweer

Wat heb ik met Mensingeweer eigenlijk? Vroeger reed je er altijd doorheen bijvoorbeeld wanneer je naar Lauwersoog ging. Maar sinds de nieuwe weg is de rust weergekeerd in het dorp, zo lees ik ergens. Even verderop woont de voorzitter van Stichting Voedselbank Het Hogeland. Dat weet ik van een pensionadointerview dat de openbaarheid wel haalde. Dat is in dit dorp ook wel eens anders geweest.

Maar niet te lang getreurd, ik loop eerst maar eens naar de kerk. Die kan ik vanuit de leeuwenkuil-speeltuin het best fotograferen. Wanneer ik verder loop, zie ik dat de Pieterpadlopers ook door dit pittoreske dorpje wandelen. Een dorpje dat nog geen 150 inwoners telt. Maar wel een mooi Mensingeweersterbalkje en daar loop ik maar even heen richting molen Hollands Welvaart. Die op zondag en op molen- en feestdagen voor het publiek geopend is en waar je dan ook een hapje en een drankje kunt krijgen.

Weer zo’n overgebleven parel uit de negentiende eeuw, uit de tijd dat onze provincie de graanschuur van Nederland was. In de Molenweg staat ook het huis dat we enige jaren geleden te koop zagen staan op Funda. Wat een doalders mooi plekje is dat zeg. Aan het water gelegen en met uitzicht op de molen. Maar hiervoor de Berkenlaan in Middelstum inruilen, dat ging toch zeker een brug te ver. Bij de brug van Mensingeweer, wat een bijzonder schrijfbruggetje toch, lees ik van alles over de ontstaansgeschiedenis van het dorp.

Een dorp waar het weldadig rustig is. Alleen bij die hele grote boerderij is er de nodige drukte. Met een hoogwerker wordt de schoorsteen geïnspecteerd zo te zien. Maar dat is schering en inslag op het Hogeland en dus geen kiekje waard. Na een half uurtje houd ik het voor gezien en dat is voor mij direct het sein om nog een dorp aan de zoektocht naar het zomergevoel op het Hogeland toe te voegen. Dit had maar zo Schouwerzijl kunnen zijn maar dit alleraardigst mooi dorpje werd het uiteindelijk niet….

Warfhuizen

Eerst maar weer in de auto en op naar Warfhuizen. Maar niet alvorens Adventurepark Waddenfun te bezoeken. Kadastraal echter gelegen in Wehe-den Hoorn maar vorig jaar heb ik het grootste klimpark van Nederland niet meegepikt tijdens het bezoek en dat maken we nu hopelijk een beetje goed. Siegrid Hekma maakt zich ongetwijfeld op voor een drukke werkdag waarbij ze ongetwijfeld bezoekers uit heel Nederland mag verwelkomen.

Ik parkeer de Up aan de statige Baron van Asbeckweg vlakbij de kerk. Mooie interviews met lijstenmaker Sharon Koopman, partner van kunstenaar Gosse, die het pand dankzij een geweldige prijs in de Postcodeloterij kon kopen, fotograaf Hans Sas maar zeker ook voormalig acteur en thans B&B eigenaar van ‘De Theaterherberg’ Ton van der Velden, komen bovendrijven.

Van laatstgenoemde wist ik niet eens dat hij bijvoorbeeld in de comedy ‘Toen was geluk nog heel gewoon’ maar ook Medisch Centrum West meegespeeld had. Dat kreeg ik tijdens het interview te horen van de man die onlangs voor de tweede keer opa geworden is en zich in de wintermaanden helemaal uitleeft in kerstvertellingen door het hele land. (https://bert-koster.nl/2018/05/17/ton-van-der-velden-acteur-en-eigenaar-van-de-theaterherberg-in-warfhuizen/)

Nog steeds trakteert hij zijn gasten maar ook grote groepen mensen op een mooie theatervoorstelling. Achter zijn huis heb je een prachtig uitzicht over de landerijen en daar genieten net als ik ook enige herberggasten van. Ik zoek nog een rustpunt op en die vind ik in de kerk. Even later lees ik dat dit kerkje zelfs een bedevaartsoord is sinds 2003 en bezocht wordt door bezoekers uit heel Nederland en zelfs daarbuiten. Dat wist ik van te voren ook niet, dat dit dorpje met dik tweehonderd inwoners zoiets bijzonders heeft. In de kerk is absolute rust geboden en de eerste kaarsjes zijn inmiddels van een vlam voorzien.

Ik moet niet vergeten om de luchtwachttoren op de foto te zetten want daar staat Warfhuizen natuurlijk ook om bekend. Net na de oorlog werd in de toren uitgekeken naar laagvliegende objecten die met andere technieken niet konden worden opgespoord. Dat je je ogen en oren hiervoor goed moest gebruiken, behoeft vast geen nadere uitleg.

Ik maak kiekjes van de vaart met daarin enige mooie boten maar ook van het dorpshuis. De Warf ziet er op dit moment echter verlaten uit en echt veel activiteiten zie ik verder ook niet in en om rondom het dorp. De last-minute beslissing om Zuurdijk in het tourschema op te nemen, blijkt een gouden greep te zijn geweest.

Zuurdijk

Wat ik van te voren niet had kunnen bevroeden, wordt door mij ook wel een beetje in twijfel getrokken. Zuurdijk blijkt qua inwoneraantal verreweg het grootste dorp te zijn. Dik 400 inwoners telt het langgerekte dorp dat eigenlijk uit twee gedeelten bestaat. In het eerste gedeelte woont bijvoorbeeld Annette waarvan ik geleerd heb dat je ‘Op Zuurdijk’ woont en er niet in. Een nog bijzonderder pensionadointerview had ik enige jaren later in het huis ernaast waar Mädi openhartig haar coming-out bekendmaakte en ik deelgenoot werd van een bijzondere driehoeksverhouding.

Tja, je maakt soms bijzondere dingen mee als internetcolumnist en tekstschrijver. Het interview met Gerrit Arkema zal ik ook niet snel vergeten. Die had prachtige verhalen over grote feesten in Café Billeke de Beer waar bijvoorbeeld Vanessa optrad voor een volle zaal. Helaas vinden er nu helemaal geen activiteiten meer in het dorpscafé plaats. Volgens mij zijn onlangs zelfs haar deuren gesloten.

Ook Molen de Zwaluw en de kerk ontsnappen niet aan een kiekje en daarna pak ik het wandelpaadje achter de kerk mee dat ik onlangs ontdek heb. Dat geeft mij ook de gelegenheid om de struunspeeltoen met een bezoekje te vereren. Ook zo’n project waar Annette zich sterk voor gemaakt het en dat geldt volgens mij ook voor de orgel in de kerk. Ook zet zij zich in voor Domies Toen. Maar die heb ik onlangs natuurlijk in Pieterburen bezocht.

Ik google nog even op de termen bofkont en Zuurdijk en lees vervolgens het mooie verhaal opgetekend door mijn collega van Mijn Hogeland. In de voormalige meesterswoning woont thans namelijk een docente die zich een echte bofkont waant. ‘Dat geldt ook voor mij’, zo bedenk ik mij. En omdat ik zo’n bofkont ben maar ook omdat het nog vroeg is, besluit ik om nog even over Leens te rijden.

Want Leens is een van de mooiste dorpjes die ik voor deze serie bezocht heb in de afgelopen jaren. En laatst wilde ik tijdens een vroege fietstocht Ambachtelijke Bakker Peters al aandoen voor een kop koffie en een puddingbroodje maar toen had ik mijn knip vergeten. Dat kan ik nu mooi goedmaken. Ik herinner mij mijn MAVO-tijd nog waarbij we op de woensdag consequent de markt aandeden om 1 of 2 puddingbroodjes te kopen. Dat kon toen nog voor 75 cent per stuk. Dat lukt nu niet meer maar hé, ik word persoonlijk bediend en krijg er zelfs een mes en vork en een lekker aperitiefje bij.

Een topmorgen dus voor mij. Vier plaatsen bezocht en dat voor de prijs van drie. Eigenlijk voor de prijs van twee want ik had oorspronkelijk eerst alleen Mensingeweer en Warfhuizen in het vizier. Het eindresultaat levert natuurlijk weer de nodige zomerkiekjes op en die kunt u hier terugkijken: https://bert-koster.nl/2024/08/15/een-zomer-instagrammetje-uit-mensingeweer-warfhuizen-en-zuurdijk/.

Tot zover mijn avonturen deze week. Volgende week doe ik op maandag Garsthuizen, Zijldijk en Kolhol aan. Om vervolgens dinsdag Garnwerd en Feerwerd te bezoeken. Die week wordt donderdag afgesloten in Noord- en Zuidwolde. Graag tot ziens!