Op zoek naar het zomergevoel in Schildwolde en Hellum…..

Met een code geel qua weersverwachting in de broekzak tokkel ik op de mogelijk warmste dag van het jaar naar Schildwolde en Hellum. Ook op deze maandagmorgen ben ik al om vijf uur wakker dus niets houdt mij tegen om rond half acht die kant op te gaan. Over dezelfde weg waar ik twaalf jaar geleden alweer alle dagen langs ging naar Nedmag in Veendam.

Met op den duur het prachtige Roegwold rechts van mij en het Schildmeer aan de linkerkant nooit ver weg weet ik dat ik in de Woldstreek, oftewel Duurswold, in het centrale gedeelte van de provincie neerstrijk. Beide dorpen zijn niet voor niets onderdeel van de gemeente Midden-Gemeente. De gemeente die onlangs het genoegen smaakte om Erica van Lente, voorheen tijdelijk burgemeester van de gemeente Bedum, als nieuwe burgemeester te strikken. Ze had een mindere gemeente als nieuwe werkplek uit kunnen zoeken. Welkom terug in Groningen!

De Juffertoren te Schildwolde en SGV

Onderweg overdenk ik wat mij straks staat te wachten. Ik zie Schildwolde als de letter t. Een lange weg bij binnenkomst vanaf Ten Post richting de fraaie Juffertoren en wanneer je daar dan naar rechts gaat volgt een iets korte Hoofdweg naar Slochteren en linkaf de Hoofdweg naar Siddeburen via Hellum. En dan nog een klein stukje t richting de afslag Hoogezand. Ik parkeer de Audi bij kersvers vierdeklasser SGV. Dat is ook een bijzondere traditie geworden in deze reeks want twee jaar geleden deed ik Holwierde aan en vorig jaar Zandeweer. Op dat moment nieuwe competitiegenoten van onze vv Middelstum.

Van de nieuwe elftalbegeleider van SGV, Siem-Menno Jansma, had ik al begrepen dat de vereniging qua (bestuurs)leden een hele mooie groei doormaakt de laatste jaren. Én dat goalgetter Jos Hoeksema er nog weer een jaartje aan vastknoopt in de hoofdmacht ondanks het feit dat hij qua leeftijd dichter bij de 50 dan de 40 zit. Ooit heb ik zelf nog in de hoofdmacht van de vv gescoord op de velden van de Schildwolder Gymnastiek Vereniging. Hierbij ongetwijfeld geïnspireerd door de prachtige Juffertoren op de achtergrond.

Afijn, ik besluit niet rechtstreeks het dorp in te wandelen maar eerst het paadje naar twee karakteristieke boerderijen af te lopen. Het levert een mooi kiekje van een oude poort op. Zodoende beland ik toch op de lange toegangsweg het dorp in maar alvorens een foto te kunnen van een ruime nieuwe woning inclusief natuurdak ben ik al linksaf geslagen. Schildwolde is meer dan de Hoofdweg en een lange zijweg want hier ontwaar ik prachtige nieuwbouwhuizen.

Even denk ik dat langs de weg allerlei zwerfafval verspreid ligt maar er staan zoveel vuilniszakken langs de weg, ik zie ze trouwens ook met een soort van kliksysteem in (lantaarn)palen hangen, dat er van zwerfafval geen sprake kan zijn. Niet veel later zie ik de vuilniswagen al aankomen en achterop staan twee vuilnismannen waarvan er één een sprintje trekt naar de volgende zakken. Ik wist niet dat deze vorm van inzamelen nog bestond, er gaat wat dat betreft een oude nieuwe wereld voor mij open. Beide vuilnismannen hebben er gelukkig schik in.

Het pad nodigt uit om door te lopen langs de periferie en wanneer ik uiteindelijk het dorp weer in loop, ben ik al bijna in Slochteren. Onderweg passeer ik nog het complex van de tennisvereniging. Zij hebben maar liefst de beschikking over vijf tennisbanen en bestaan in 2024 ook nog eens 100 jaar. Dat is nog eens een geweldige mijlpaal.

Vlak voor Slochteren neem ik eerst neem nog een foto van het spandoek waarop de oogstfeest medio september wordt aangekondigd en zie ik op enige boerenwagens al de rijke stro-oogst opgestapeld als mogelijk veevoer voor de lange wintermaanden. De vrijgemaakte kerk blijkt op de scheidslijn met Slochteren te staan en ook een van mijn eerste adverteerders, oud-achterbuurman Heino Wendelaar van Kolibri-ICT, bevindt zich nog net binnen de dorpsgrenzen.

Ik kom echter voor deze reeks voor Schildwolde en kan nu mooi de Hoofdweg pakken om terug te lopen naar de Jufferstoren. Onderweg vergaap ik mij regelmatig aan prachtige en grote panden, zowel links als rechts. Voordat ik het weet kom ik weer in het centrum en neem nogmaals een kiekje van de toren plus de hervormde kerk en ontwaar tegenover de kerk ook een dierenartsenpraktijk. Altijd goed om te weten. Eerder kwam ik al een hondenschool tegen en een vroegere onderneming waarbij paarden centraal stonden.

Het is inmiddels de hoogste tijd om even weer de Audi op te zoeken voor een slok water en een koekje plus wat socialmediaverkeer. Het schiet qua tijdspanne al weer mooi op dus de hoogste tijd om mijn wandelheil in Hellum te zoeken. En waar Schildwolde ruim 1.600 inwoners in iets meer dan 700 woningen telt, valt ook het inwonersaantal van Hellum, ruim vijfhonderd, mij zeker niet tegen.

Hellum

Ook in Hellum ontwaar ik aan de Hoofdweg al snel de mooiste panden. Ik kan wel kiekjes blijven maken maar beperk mij eerst tot een mooie vijver met daaromheen allerlei dieren. Het dorp herbergt tal van kleine informatieborden waarop beknopt de hele dorpsgeschiedenis uit een ver en recentere verleden weergegeven wordt. Daarvan leer ik ook dat Schildwolde en Hellum lintdorpen zijn. De start ligt in Siddeburen en het eind pas in Harkstede. Onderweg doe je ook nog Slochteren en Froombosch aan en Froombosch en Harkstede staan voor volgend jaar op de rol om te bezoeken. De Hoofdweg is één lange weg door al die dorpen die in elkaar overgaan….

Ga er maar aan staan. Ik fotografeer inmiddels dapper verder. De Haansvaart bijvoorbeeld inclusief een mooie bloemenpracht en nadere uitleg over de Hellumer Ommetje van vijf kilometer. Niet zo heel lang maar met al bijna 20.000 stappen op de teller wanneer ik de auto instap toch net een brug te ver. Een mooie foto van de kerk is immers ook niet te versmaden. En daarbij nodigt een fraai bankje met daarop de tekst ‘Eefkes oetrusten en geniet’n’ van harte uit om even stoom af te blazen. De wereld is immers niet razend gemaakt.

Ook het oorlogsmonument maakt indruk. ‘Elke parel verliest wel eens iets van haar glans’, staat hierop te lezen. Zou dit slaan op die dorpsgenoten die vroeger zijn afgevoerd naar Auschwitz en nooit meer terugkeerden uit dit verdoemde oord? Het zou maar zo kunnen. Ik neem vervolgens het mooi tafereeltje nabij de brug over de Haansvaart en de informatie over het Ommetje eens goed in mij op. Ook één van de mooiere plekjes van dit lintdorp.

Het kost mij een kleine drie kwartier om van het voetbalveld van SGV bij de overgang van Hellum naar Siddeburen te komen. Dat krijg je ervan als je de toerist uithangt. John Breider Mechanisatie, de eigenaar kom ik regelmatig tijdens een 45+ 7×7-voetbalavondje tegen, is het laatste pand in Hellum en ik besluit om vanaf hier rechtsomkeert te draaien.

Rond kwart voor elf ben ik vervolgens bij de auto op deze nu al zonovergoten dag. Met weer voldoende foto’s voor een goed gevulde zomerInstagrammetje keer ik blijmoedig huiswaarts. Vergeet niet om hier nog even naar door te klikken: https://bert-koster.nl/2024/08/12/een-zomer-instagrammetje-uit-schildwolde-en-hellum-3/. Tot zover dus Schildwolde en Hellum. Morgen wacht Leek op. Voor mij nu nog de ‘dark horse’ in deze reeks. Ik hoop hier snel verandering in te kunnen brengen….