Olaf en Sandra, kunnen jullie jezelf in het kort even voorstellen?
Olaf: ‘Ik ben in 1972 geboren in Hoogeveen en op mijn 5e aan de Trekweg in Middelstum komen wonen waar mijn ouders het huis van mijn opa en oma kochten. Ik heb hier zo’n 15 jaar gewoond en na afronding van de middelbare hotelschool ben ik eerst in militaire dienst gegaan. Na die tijd attendeerde mijn vader mij op een vacature in de krant. Voor een Rijnvaart zochten ze nog een kok. En daar heb ik mijn vrouw Sandra leren kennen.’
Sandra: ‘Ik ben geboren in Alkmaar, een echte ‘kaaskop’ dus. Toen ik op mijn 16e klaar was met school, wist ik niet goed hoe nu verder. Mijn moeder attendeerde mij op een vacature waar ze voor een Rijnvaart bedieningspersoneel zochten. En daar leerde ik Olaf kennen, we kregen al vrij snel een relatie. Ook ik ben toen in Groningen de middelbare hotelschool gaan doen waar ik de opleiding tot gastvrouw volgde. Mijn stage heb ik in Wirdum in Restaurant ’t Regthuys gelopen. Na het behalen van mijn gastvrouwdiploma heb ik een aantal jaren bij Restaurant de Pauw gewerkt in Groningen. Ik leerde daar echt het
vak- en gastheerschap en had er een prachtige tijd! We hebben nog een tijdje bij Olaf zijn ouders ingewoond die naar Bedum verhuisd waren en gingen daarna op onszelf in Bedum aan de Almastraat wonen.’
Na enige jaren Zandeweer zijn we uiteindelijk in Baflo terecht gekomen. We hebben drie kinderen gekregen. Max is 21, Harm 16 en dochter Femm 10. Sinds september 2023 zijn we de trotse pachters van Grandcafé Hunsingo in Winsum!
Jullie hebben beiden altijd wel wat met de horeca gehad?
Beiden hebben we dus de middelbare hotelschool succesvol afgerond en we zijn daarna als kok en bedieningsmedewerker doorgegaan. Toen we in Zandeweer woonden, kregen we in 2004 te horen dat restaurant ’t Hoekje in Baflo te koop zou komen. Na enig beraad besloten wij om dit pand te kopen. Restaurant ’t Hoekje werd op den duur Eetcafé Beuving en deze hebben we tot 2021 met veel plezier gerund.
Maar het was allemaal wel veelomvattend. Want het was niet alleen een restaurant en een café maar ook een B&B en een cafetaria. En dat was allemaal wel heel tijdrovend. Op den duur ging ons dat steeds meer tegenstaan, we hadden nieuwe prikkels nodig. We hakten de knoop door en besloten Eetcafé Beuving te koop te zetten. We woonden de eerste jaren boven het café maar hebben tien jaar geleden in Baflo op een andere plek een huis gekocht.
Jij bent ook werkzaam in de zorg toch Sandra?
Na de verkoop van het pand ben ik de versnelde opleiding tot Verzorgende IG gaan volgen. In De Hoven kon ik het werken met het leren combineren en na cum laude geslaagd te zijn ben ik vier dagen in de week gaan werken voor De Hoven en wel in de ouderenzorg. Dat ging mij prima naar de zin. Ik genoot van de contacten met mijn collega’s en van de zorg die ik mocht verlenen aan de oudere bewoners.
Na de verkoop van Café Beuving in Baflo bleef jij op dezelfde plek kok Olaf?
Ik besloot eerst om als kok aan te blijven, ook om de nieuwe eigenaar op weg te helpen. Ik ging ook les geven aan De Terra in Winsum en dat vond ik leuk om te doen. Maar het voor een baas moeten werken na jarenlang eigen baas te zijn geweest, werd op den duur wel een dingetje. Daarnaast had ik als leraar te weinig lesuren om van te kunnen leven.
Vervolgens kon jij de lokroep van het oude pand van Zwarte Rie in Winsum niet weerstaan?
Ik kwam inderdaad vorig jaar zomer in contact met Tom de Boer van Timmerfabriek De Boer in Winsum, de nieuwe eigenaar van dit karakteristieke horeca- en monumentale pand gelegen aan de Onderdendamsterweg in Winsum. Eigenlijk wilde ik graag in loondienst gaan werken maar hij bood ons het pand ter pacht aan. Daar hebben we toen wel even over na moeten denken. Zeker omdat Sandra een leuke baan in de zorg gekregen had.
Door de pachtconstructie was het geen definitieve koop en dat gaf toch de nodige rust. In september 2023 hebben we de knoop doorgehakt en op 1 oktober kregen we de sleutel. We hebben een nieuwe vloer aangelegd, één van de drie biljarts eruit gehaald, nieuwe meubels aangeschaft en op 10 oktober de deuren van Grandcafé Hunsingo geopend. We beleefden vervolgens direct een vliegende start!
De eerste openingsmaanden zijn goed verteerd toch?
We zijn van dinsdag t/m zondag geopend en hebben nog geen dag gehad zonder aanloop. Gisteren beleefden we op een dinsdag met zeventien gasten een relatief rustige dag. Maar in de weekenden hoef je, zonder aan het begin van de week te reserveren, echt niet te proberen dat je hier nog kunt eten. Op echt drukke dagen komen hier een kleine honderd gasten langs. Zestig voor een diner en dan nog eens dertig lunchers.
We zijn blij en tevreden hier in Winsum. Kijk naar de reuring in het dorp. Met de AH en Sporthuis Winsum vlakbij en gelegen dichtbij het centrum bij de andere cafés en restaurants is er altijd aanloop. Winsum bruist en is iets progressiever en ‘stadser’ dan een doorsnee plattelandsgemeente waardoor er door de week regelmatig buiten de deur gegeten wordt.
Het is zo druk dat jij regelmatig bij moet springen Sandra?
Ik vond het werk in de ouderenzorg plus de contacten met de collega’s te leuk om helemaal te laten schieten. Daarvoor heb ik immers ook niet de opleiding gedaan. Ik werd gewezen op de mogelijkheid van een flexcontract en werk nu nog één dag in De Tirrel in Winsum. Of op donderdag of op vrijdag en altijd een late dienst.
De rest van de week ben ik hier vaak te vinden. Altijd in de bediening, dat vind ik het mooiste. Net als Olaf alleen in de keuken te vinden is, dat is zijn ding. Vaak ben ik er vijf dagen in de week en dan blijft er nog een dag over voor het thuisfront. Zoon Harm werkt hier inmiddels ook. Hij gaat de horecaopleiding aan de Noorderpoort in Groningen volgen en vervolgens stage lopen bij Garnwerd aan Zee.
Hoe zit het met de lunches?
Die draaien we nu elke vrijdag, zaterdag en zondag. De ene keer komt er bijna niemand maar bij een mooie dag kan het maar zo gebeuren dat we 25 tot 30 gasten over de vloer krijgen. We hebben nagedacht over meer openingsdagen qua lunch en gaan zowel in de mei- als in de bouwvakvakantie van dinsdag t/m zondag open voor de lunch. Eerst maar eens kijken hoe dit loopt. Maar ook ter voorkoming dat we zelf in september helemaal uitgeblust zijn.
Daarbij ligt het personeel niet voor het oprapen. We hebben nu, naast ons tweeën, nog twaalf personen aan het werk. Martijn en Noortje, onze leidinggevende plaatsvervangers wanneer we er niet zijn, zijn wat ouder maar de rest is allemaal tussen de zestien en twintig jaar. We hebben het hiermee getroffen, het is een goed stel hoor. Dat gold trouwens ook al voor ons team toen we nog in Baflo zaten.
En elke maand is er nieuwe maandmenu?
Dat zie je inderdaad niet heel veel in deze contreien, elke maand een nieuwe menukaart. Vaak is deze seizoensgebonden. Maar ik vind het leuk om elke maand andere gerechten aan te bieden waarbij we ook zeker oog hebben voor de hardlopers zoals een burger of een kapsalon. In Baflo werkte ik zelfs met een weekmenu. In Winsum staat er elke maand een visgerecht op de kaart. Dat vinden we belangrijk en daar is ook veel vraag naar.
Ook voor de gezelligheid kun je prima bij Grandcafé Hunsingo terecht?
Zeker! Dinsdag- en woensdagavond komen de twee plaatselijke biljartverenigingen langs, we zenden regelmatig een voetbalwedstrijd of F1 race uit en bijvoorbeeld op de zaterdagmiddag komt hier regelmatig een vriendengroep langs die 1 of 2 tafels reserveren om te borrelen en gezellig bij te praten.
Tussendoor kan natuurlijk een biljartje gelegd worden op een van onze twee biljarttafels. Er is hier wat dat betreft altijd reuring. Zowel in het café zelf als buiten in het drukke centrum.
Als ik jullie vraag naar jullie horeca werkhoogte- en dieptepunten, wat is dan het antwoord?
In het begin van de coronatijd zaten we met onze handen in het haar over hoe nu verder. Maar we hebben het negatieve gevoel heel snel om weten te draaien. Het bezorgen was een groot succes en er kwamen veel gasten in onze B&B. En zo heeft ieder nadeel zijn voordeel. En dat het hier in Winsum zo snel zó goed draait is een aangename verrassing natuurlijk.
Hebben jullie nog mooie horeca-anekdotes?
Horeca is een gevoel, een beleving. We hebben zoveel beleefd, zeker ook met onze gasten, daar kun je een boek over schrijven. Soms zaten we met de handen in het haar. Wanneer een personeelslid een andere baan vond bijvoorbeeld. Hoe zouden we hem of haar kunnen vervangen? Maar samen kwamen we er altijd wel weer uit. Dat is het grote voordeel dat je op elkaar kunt terugvallen.
En wat hebben we mooie feesten gevierd, zeker ook met de vaste stamgasten. En dan kan het zijn dat zo’n stamgast je zo maar ontvalt en dat de uitvaart vanuit het café gebeurt. Zo wordt lief en leed bij ons in de zaak afgewisseld. Wat misschien ook nog wel leuk is om te vertellen, is dat onze tweede zoon Harm boven het café in Baflo geboren is. Iets waar hij zelf zeer content mee is. Het horecagebeuren zit hem nu al in het bloed. Hij gaat niet voor niets een horecaopleiding volgen.
Waar staan jullie met Grandcafé Hunsingo over 5 a 10 jaar?
Ik denk dat we hier dan nog steeds zitten, we gaan graag op dezelfde voet verder. Olaf: ‘Misschien dat ik tegen die tijd een dagje minder kan werken. Zes dagen per week is toch wel veel. Gelukkig is het geen nachtwerk meer zoals in Baflo.’
Willen jullie verder nog iets kwijt?
Mocht je nog niet geweest zijn, kom dan gerust eens bij ons langs. We staan gastvrij voor u klaar! Neem een kijkje op onze website www.grandcafehunsingo.nl of volg ons via Facebook: https://www.facebook.com/profile.php?id=100089179062046.