Kunt u zich heel kort even voorstellen?
Marja Tammenga-Wierenga is ook mijn volledige naam met in beide achternamen een e i.p.v. een i. Ik ben op 15 oktober 1962 geboren aan de Dorpsweg 44 in Garmerwolde. Ik heb nog een broer die in Thesinge woont. Mijn vader was vroeger eerst vrachtwagenchauffeur en werd later planner op de Betoncentrale. Als gezin maakten we de lagere school in Garmerwolde schoon.
In Garmerwolde zijn we één keer verhuisd en wel in 1965 naar de Hildebrandstraat. Ik heb nog een tijdje samengewoond in Engelbert alvorens we in 1983 een huis aan de Bouwerschapweg in Ten Boer kochten waar we in 1984 zijn gaan wonen. Een mooie plek richting Woltersum waar we met veel plezier wonen. Later hebben we er nog een stukje grond van onze nieuwe buurman bijgekocht en het huis verbouwd.
Wat is uw burgerlijke staat?
Ik ben in 1989 getrouwd met Altjo Tammenga. In september zijn we dus al weer 35 jaar getrouwd. Altjo woonde in bij zijn zus en zwager die een groentewinkel in Paddedoel bestierden. Ik paste wel eens bij hun twee dochters op en dan liep ik Altjo vaak tegen het lijf. Van het één kwam vervolgens het ander.
In 1996 werd onze zoon Arjan geboren, hij woont sinds kort in Ten Post. Vier jaar later kwam dochter Ellen op de wereld, zij woont nog thuis. Het valt immers niet mee om in deze contreien een geschikte woning te krijgen.
Wat is uw voormalig beroep?
Na de lagere school in Garmerwolde, ging ik naar de MAVO in Groningen. Een leerder was ik niet en ik heb twee keer examen moeten doen. Zin om door te leren, had ik dan ook niet. Maar ik kon op 17-jarige leeftijd gelukkig direct aan het werk en wel bij installatiebedrijf Knoppers en Toxopeus, gevestigd aan de Ulgersmaweg in Groningen. Dit was een groot bedrijf waar zo’n tachtig mensen werkten en ik werd als telefoniste de tweede vrouw binnen de vestiging. Dat vond ik geen enkel probleem, ik heb het altijd als een heel gezellig bedrijf ervaren en er zo’n vijftien jaar voor gewerkt.
Toen Arjan zich aandiende, ben ik eerst met werken gestopt. Maar toen Ellen vier jaar was, begon het weer te kriebelen. Ik kon als pakketbezorger bij de Rabobank in Ten Boer en Bedum terecht. Dit kon mooi onder de schooltijd van de kinderen en van 09.00 tot 13.30 uur zorgde ik ervoor dat de post die door Rabobank Nederland bij die vestigingen afgeleverd was, op de juiste plek terechtkwam. Na dit anderhalf jaar gedaan te hebben, kon ik op de vestiging in Uithuizermeeden nog een jaar vooruit als administratief medewerkster. Men had het in die tijd druk met de werkzaamheden die achter de Wet op de Identificatieplicht wegkwamen.
Bij de Rabobank begon men destijds te reorganiseren en mijn contract werd helaas niet verlengd. Ik kon vervolgens in 2008 bij Garage Wietsma aan de slag en daar heb ik dertien jaar gewerkt. Op den duur ‘akkedaaide’ dat niet zo goed meer en in goed overleg hebben we besloten om uit elkaar te gaan. Dat ik in de tussentijd ook al regelmatig ingehuurd werd door Partyverhuur Ten Boer van Johan en Lineke Bulthuis bij grote partyklussen maakte deze beslissing een stuk makkelijker.
Het werken in de horeca was ik immers vanuit mijn jonge jaren wel gewend. Samen met Altjo stond ik in die tijd elke zaterdagavond achter de bar bij Skopje. Deze discotheek zat niet alleen in Harkstede maar had ook vestigingen in Beilen, Emmen en Roden. We hebben destijds in de discotheken in Harkstede en Roden meegeholpen. Dat vond ik altijd leuk om te doen, ik ga graag met andere mensen om en ben niet op mijn mondje gevallen.
Toen de familie Bulthuis stopte met hun werkzaamheden in het dorpshuis in Ten Boer, diende zich daar een probleem aan. Maar dat werd door de oprichting van de Stichting Dorpshuis Ten Boer op 1 januari 2023 opgelost. Ik ben als secretaris één van de vijf bestuursleden en draai regelmatig bardiensten. Daarnaast ben ik verantwoordelijk voor de planning van de activiteiten die hier plaatsvinden en de planning van de vrijwilligers voor deze avonden. Daarnaast houd ik mij bezig met de administratie. Leuk om te doen en het dorpshuis, vlakbij het sportcomplex en het zwembad gelegen, is hartstikke belangrijk voor het dorp Ten Boer.
Wekelijks ben ik hier zo’n 16 uur mee bezig. Doordat Altjo via Uitzendgroep Abiant een volledige baan heeft, redden wij ons prima. Eerder was hij werkzaam voor Vlaar Enveloppen in Groningen maar toen het slechter ging met het bedrijf werd hij daar na 32 jaar ontslagen. Een hard gelag maar hij kon gelukkig vrij snel weer aan de bak.
Hoe bevalt het gepensioneerd zijn?
Ik mag gelukkig nog wel even. Dat komt goed uit want echte hobby’s heb ik eigenlijk niet. Wel mag ik graag een boek of magazine lezen maar door alle versterkingsrompslomp van de afgelopen twee jaar, waarbij we tijdelijk in een andere woning moeten wonen, vond ik daar eigenlijk de rust niet meer voor. Hopelijk komt hier volgende week een eind aan wanneer ons versterkte huis eindelijk opgeleverd wordt.
Wandelen vind ik ook leuk om te doen en dan vervolgens ergens onderweg een bakje koffie drinken. Of een expositie bezoeken, zo zijn we laatst naar de Rolling Stones in het Groninger Museum geweest. En dat ik geniet van mijn werkzaamheden in het dorpshuis dat is jou vast niet ontgaan.
Daarbij ben ik mantelzorger voor mijn 88-jarige vader die net als wij ook in Ten Boer woont. Én vrijwilliger bij WIJ Groningen, een organisatie die mensen helpt met vragen over geld, werk, zorg, gezondheid enz.. Plus contactdame voor de gezelligste buurtvereniging van Ten Boer, buurtvereniging ‘Tussen Daip en Knoal’. We hebben noaberschap hoog in het vaandel staan. Wat inhoudt een kaartje of bezoekje bij lief, leed, ziek en zeer.
Wat zijn de hoogtepunten uit uw leven?
Daar kan ik heel kort op antwoorden: de geboorte van Arjan en Ellen!
En de dieptepunten?
2015 is een beroerd jaar voor ons geweest. Eerst overleed in augustus mijn schoonmoeder en in november mijn moeder. Bij haar werd alvleesklierkanker gesignaleerd en vijf weken later is ze vervolgens al overleden.
Heeft u nog anekdotes en mooie verhalen?
Ik ben wel van het organiseren en bij Knoppers en Toxopeus kwam ik dan ook in de personeelsvereniging terecht. We hebben mooie stedentrips mogen regelen, onder andere naar het Duitse Köln en het Belgische Antwerpen. Daar gingen we dan met de bus of trein heen met de hele brut.
En hier in het dorpshuis, geniet ik van de diversiteit aan mensen die we mogen ontvangen. Op de maandag oefent hier het accordeonorkest Neptunus, de dinsdag zit dartvereniging Dubbel 1 hier, de woensdag is voor de bridgers van bridgeclub ‘Ruiten boer’ terwijl de klaverjassers van ‘Blote nel’ hier op de donderdag zitten te kaarten.
En vrijdag, zaterdag en zondag is er volop ruimte voor het vieren van allerlei feestjes waar wij de catering voor kunnen regelen. Ik zal eerst die meneer even helpen die hier net binnengekomen is en ook wat informatie wil over de mogelijkheden.
Wat ook nog leuk is om te benoemen is dat elke eerst zaterdag van de maand hier een Chill-out-avond voor de kinderen vanaf groep 8 van de basisschool georganiseerd wordt. Daar komen vaak wel dertig, veertig jongeren op af. Ze kunnen hier dan een film kijken, er staat een tafelvoetbalspel en ze kunnen gebruiken maken van de Playstation.
Wat zou u ooit nog willen doen in uw leven?
Ik ben wat dat betreft een echte Groninger. ‘Doe maar normaal dan doe je al gek genoeg’, is voor mij dan ook zeker van toepassing. Een week op vakantie gaan is mooi maar ik ben dan vervolgens ook weer blij wanneer we teruggaan naar huis.
Waar heeft u spijt van gehad in uw leven?
Ik heb zeker leermomenten gekend die ik met de kennis van nu anders aangepakt zou hebben. Maar om dat nu spijtmomenten te noemen, dat gaat mij te ver hoor.
Wat zou u uw leven voor een cijfer willen geven?
Dat moet zeker een ruime voldoende zijn, een cijfer tussen de acht en de negen. Noteer bij nader inzien maar een acht.
Wilt u verder nog iets kwijt?
Wat mij betreft hebben we alle relevante informatie wel besproken. Nieuwsgierig geworden naar de mogelijkheden van ons dorpshuis? Kom dan gerust een keer langs, bel 050-3643839 of kijk eens op de website www.dorpshuistenboer.nl. Leuk dat je er was en ik zie de uitwerking wel tegemoet!