Het is de eerste werkdag van 2024 waarin ik op deze druilerige dinsdagmorgen besluit om nog even terug te blikken op het roerige jaar 2023. Zoals ik elk jaar, bijvoorbeeld aan de hand van de geschreven columns, nog even terugblik op wat er allemaal wel niet gebeurd is in de afgelopen twaalf maanden. En dat bleek veel te zijn. Maar waar te beginnen?
‘Dit is nog niet helemaal mijn jaar’, hoorde ik iemand in het eerste kwartaal van 2023 zeggen. En ik kon grotendeels met hem meekomen. Vier uitvaartplechtigheden kort na elkaar in de eerste maanden van het jaar, daar werden we, zeker in de vriendengroep, nog niet bepaald vrolijk van. En dan was daar op persoonlijk gebied eind januari maar zo het eind van onze trouwe en bijzondere viervoeter Dusty. Het erbarmelijk gehuil wat ik beneden hoorde zal ik nooit meer vergeten. En de stilte daarna ook niet toen het arme beest in mijn armen zijn laatste adem uitblies.
Het rouwproces was kort maar hevig want dik een week later was daar reeds Zhiva, onze Springer Spaniel Labrador. Wat een vreugde heeft dit beestje ons vorig jaar gegeven zeg, ondanks het feit dat ze onze halve huisraad sloopte. In de tussentijd hadden we mooi nog even de tijd om de Ziggodome aan te doen voor een optreden van Robbie Williams. Daarmee ging een lang gekoesterde wens in vervulling. Dit muzikaal hoogtepunt werd echter in juli onverwacht nog overtroffen toen we in de gelegenheid waren om in de Arena een optreden van Coldplay mee te maken. Wat een show was dat! Eentje die nog lang in het collectieve geheugen zal blijven hangen.
Uitstapjes naar Amsterdam dus. Maar ook naar het geweldige landhuis Loverlij in Jabbeke en de prachtige stad Brugge in België. En tegen het eind van het jaar werd wereldgeschiedenis gesnoven in de indrukwekkende wereldstad Berlijn. En wat te denken van ons trainingskamp op Schier met Middelstum 4? Of het traditionele Dauwpopbezoek in Hellendoorn?
Maar de vakantie in het Franse Middengebergte leidde aanvankelijk toch wel tot de krenten in de bekende pap. Wat een mooie omgeving en een heerlijk ruim huis ver weg van de bewoonde wereld. In de eerste week werden de nodige boeken uitgelezen. Heerlijk om op die manier te genieten van rust, ruimte en een nieuwe en tijdelijke regelmaat.
Maar toen was daar halverwege de mededeling dat het niet zo goed, lees gerust slecht, ging met mijn vader. De vakantie werd iets eerder afgebroken maar onverwacht krabbelde de beste edoch oude man toch weer wat op. Alhoewel we tot de conclusie moeten komen dat hij in 2023 toch heel wat heeft moeten inleveren. Eerst werd de rollator ingeleverd voor de rolstoel en dat terwijl hij kort daarvoor nog bijna de hele bruiloft van een van zijn kleinkinderen mee mocht maken. Tegen het eind van het jaar werd pa zelfs bedlegerig en ziet hij van de wereld niet veel meer dan zijn slaap- en woonkamer.
Maar toch overleefde hij zijn Rover die er eind augustus maar zo de brui aangaf. En dat tijdens mijn laatste week van de jaarlijkse zoektocht naar het vakantiegevoel in onze provincie, voor mij persoonlijk altijd een werkhoogtepuntje. Ook daar kwam eerder en abrupt een eind aan dus. Met als gevolg dat onze oprit inmiddels twee witte auto’s herbergt met de Volkswagen Up als nieuwste aanwinst. Vlak voor de vakantie werd overigens na dik tien jaar trouwe dienst van mijn oude PC ingeruild voor een nieuwe waarop inmiddels al weer de nodige verhalen zijn weggetikt.
Over vroege fietstochten bijvoorbeeld door onze prachtige omgeving waar ik altijd zo van kan genieten. Waarbij ik in Delfzijl ’s morgen om half zeven maar zo op de motorkap van enige Poolse arbeiders belandde die mij niet aan zagen komen. Het liep gelukkig allemaal met een sisser af. Maar de ontdekking van het kerkje van Fransum zal mij vast altijd bijblijven.
En toen werd het september. We beleefden op het Wad onvergetelijke en magische momenten op de Wadstruner samen met de familie Van der Wal. Aan het eind van de maand werd het 25-jarig huwelijk van Gert en Petra nog gevierd. Mooie herinneringen werden dus nog gemaakt maar twee weken later was het lichaam van Petra helemaal op. Een zeer indrukwekkende uitvaartdienst volgde maar wat een gemis. Zeker bij onze kaartvriend en zijn gezin. Een zwarte rand dus zo aan het eind van het jaar.
Een jaar waarin Rusland en de Oekraïne ‘vrolijk’ verder gingen met allerlei zinloos geweld en in het Midden-Oosten het oorlogsvuur tussen Israël en de Palestijnen helaas in alle hevigheid oplaaide. En en passant viel het kabinet Rutte IV ook nog eens met verpletterende verkiezingsoverwinning voor Wilders met zijn PVV tot gevolg tijdens de verkiezingen in november. Hoe moet en gaat het verder met ons land?
Man, o man. Wat een jaar is 2023 geweest als je dit allemaal zo leest. En wie weet wat ik allemaal wel niet (al of niet bewust) vergeten ben om aan deze blog toe te vertrouwen. Want ze nadert de 1.000 woorden al weer met rasse schreden. En dus is het de hoogste tijd om u als (vaste) lezers en volgers van bert-koster.nl allemaal een geweldig, gelukkig en bovenal gezond 2024 toe te wensen. Op naar een spetterend mooi jaar waarin hopelijk vele mooie en blijvende herinneringen gesmeed mogen worden. Daar gaan we voor!