Na een nat, koud en kil voorjaar was ie er opeens weer in haar volle glorie. De koperen ploert, alias de zon. Hield ze zich in de afgelopen week qua zonkracht nog betrekkelijk rustig, afgelopen weekend trok ze alle registers open. Waarschijnlijk had dit ook zijn invloed op de hoeveelheid pollen in de lucht want voor mij was junimaand hooikoortsmaand aangebroken. Ik heb volgens mij een lichte vorm van deze koorts maar de combinatie met de hoge temperaturen deed mijn energielevel geen goed.
Maar verder klagen we natuurlijk absoluut niet over de zomerse omstandigheden. Die kwamen begin juni net op tijd want voor het eerst in vier jaar deden we Dauwpop in Hellendoorn weer eens aan. En je moet er toch niet aan denken wanneer je over zo’n festivalterrein strompelt en daarbij de regenplassen moet ontwijken. Maar daar was tijdens deze editie absoluut geen sprake van. Rond half elf zette chauffeur De Bont onze taxibus in werking en spurtten we volle bak met zijn negenen naar het oosten van het land.
Weinig grote namen dit jaar wat inhield dat we niet volgens een strak regiem het tijdschema in de gaten moesten houden maar lekker ontspannen aan ons biertje konden beginnen, daarbij een schaduwrijk plekje opzoekend. Maar hé, Goldband, Danny Vera en The Opposites aan het eind van de avond, dat kon minder natuurlijk. Toch genoot ik het meest van de Belgische band The Haunted Youth, een band waar ik bij mijn weten nog nooit van gehoord had.
Ik meende wat new wave invloeden van vroeger te herkennen en werd als het ware als een magneet naar het podium gezogen. En zo blijkt maar weer dat zo’n festival ook een zoektocht kan zijn naar nieuwe bands waar je nog nooit van gehoord hebt maar die je aangenaam verrassen. Voor enige muziekkenners in de regio was deze band niet zo onbekend en zij wisten mij te melden dat ze in december naar Vera in Groningen komen voor een optreden. En dan begint het toch te kriebelen…..
Maar eerst hebben we veel groter scalp gekraakt. Hoe het de vrouw gelukt is, is mij nog een raadsel maar wij gaan naar Coldplay in Amsterdam en wel op woensdag 19 juli. Met dank aan ene Hugo uit Bedum die nog twee kaartjes overhad en deze via Marktplaats aanbood. Zonder een woekerprijs te vragen, werden wij vorige week maar zo de trotse bezitters van toegangskaartjes voor een concert van een van werelds grootste en meest populaire bands van dit moment. Iets om ons op te verheugen.
En dan hebben we op zaterdag 2 september nog het Hullabaloofestival in het Stadspark te Groningen. Maan, Blof, Flemming, zo maar wat namen die mij nu te binnen schieten. Maar Armin van Buren sluit af en dat is toch, van Nederlandse bodem nog wel, een van de grootste en bekendste DJ’s aller tijden. En zo hebben we ook na de vakantie al weer iets om ons op te verheugen. Helemaal in de wetenschap dat een week later het razendsnel uitverkochte Kleintje Woodstock op het programma staat. Op die manier vallen we toch mooi met de neus in de boter.
Het zonnetje en de lekkere temperaturen nodigen ook van harte uit om in de vroege ochtendkrieken de fiets te pakken. Zo ook vorige week donderdag toen ik de stalen ros rond 05.00 uur uit de garage trok voor een nog niet eerder gefietste route. Dat leverde de nodige nieuwe hoogtepunten op. Het torentje van Noorddijk bijvoorbeeld, vlakbij de Beijumer en Kardinger bos van wiens bestaan ik niet afwist. Harkstede bracht vervolgens een mooi hertenkamp en vlak voor Froombosch was daar een grote en kleinere molen op een soort van herdenkingsplekje.
Slochteren bracht mij de Fraeylemaborg en het nog mooiere park eromheen waar je heerlijk een klein half uurtje rond kon wandelen. Wittewierum kent een prachtige wierde inclusief kerk waar ik nog nooit geweest was. Ik nam in Wirdum persoonlijk afscheid van Restaurant ‘t Regthuys en de bloemenpracht langs het landweggetje van Loppersum naar Westeremden is onovertroffen. En zo kwam ik met een heerlijk opgeruimd gemoed even voor twaalven nog redelijk fit weer terug op het oude, vertrouwde nest.
Prachtige parels dus vlakbij huis. Je moet ze alleen weten te vinden en er dan vervolgens oog voor hebben. Zo liepen we zondag jl. met de ‘Boys on tour’ door Westerwijtwerd. Het schaduwrijk terras van Trankiel was rijkelijk gevuld met lunchgasten maar wij hadden slechts oog voor Molen Zeldenrust wiens draaiende wieken ons als het ware naar binnenzogen. Molenaar Wolter praatte ons bij over de oudheid, schoonheid en de technieken van dit monument wiens geschiedenis teruggaat tot 1848. Ooit leefde molenaar en kroegbaas Tinus Hazekamp zich helemaal uit binnen dit pareltje.
En zo bouwde ik de afgelopen dagen dankzij de zalvende en helende werking van de koperen ploert prachtige herinneringen op aan het voorjaar van 2023. Toegegeven, het vreet her en der wat energie maar dan heb je ook wat hoor…..