Mirjam en Peter, kunnen jullie jezelf in het kort even voorstellen?
Peter: ‘Vind je het heel erg wanneer ik even begin? Je ziet dat we druk bezig zijn met de verbouwing en na de introductie ga ik graag verder met de werkzaamheden in de badkamer. Peter de Gelder is de naam. Ik ben geboren in Rotterdam, opgegroeid in de Zaanstreek en heb eerst als acteur in theaterproducties en televisieprogramma’s gewerkt. Zo speelde ik bijvoorbeeld in de serie ‘Onderweg naar morgen’.’
‘Ik ben 56 jaar en een kleine 10 jaar geleden was daar al een beetje de ‘carrièreswitch’ naar het kookgebeuren. Mijn laatste jaren als kok werkte ik voor de Plantage in Amsterdam. Hier in Westerwijtwerd heb ik de mooie uitdaging om lekkere en leuke gerechten naar eigen inzicht en recepturen te maken. Mirjam is sinds dertien jaar mijn partner en gastvrouw van Trankiel. De ideale persoon dus om je verder te helpen met je verhaal.’
Mirjam: ‘Mijn naam is Mirjam Vink en ik ben 57 jaar. Geboren in Amsterdam en op mijn tiende met mijn ouders meeverhuisd naar Drenthe. Zij zijn daar blijven wonen, ik ben op mijn zeventiende teruggekeerd naar Amsterdam en daar woonden we tot vorig jaar. Tot april 2022 was ik business controller in de zorg waar ik onder andere de zorgcontracten voor grote zorginstellingen regelde. Ik ben de trotse moeder van een dochter. Zij is 23 jaar en in Amsterdam blijven wonen waar ze haar eigen leven heeft opgebouwd.’
Van de hoofdstad van Nederland naar een van de kleinste dorpjes van Groningen, kan de overgang nog groter?
Dat maakt deze overgang juist zo aantrekkelijk. Ik ben niet van de nieuwbouwhuizen en –wijken. Wat dat betreft vallen we hier in Westerwijtwerd met de neus in de boter. We genieten van de dorpse sfeer en mochten op Koningsdag veel inwoners uit het dorp ontmoeten.
We wilden graag naar de provincie Groningen verhuizen. We zijn echte kajakkers en hebben vier jaar geleden al een week rondgevaren in deze omgeving. Daarna ben ik in 2021, om de provincie nog beter te leren kennen, vrijwilliger geweest in De Eemstuin in Uithuizermeeden. Een half jaar lang kwam ik elke maand voor drie dagen deze kant op en dan logeerde ik in Oldenzijl bij ‘Ik en zorg’ van Eric en Gea de Rover.
Kort samengevat kwam het erop neer dat jullie het levensroer om wilden gooien?
Die beslissing hadden we al veel eerder genomen. We besloten vorig voorjaar om beide te stoppen met werken om de stap ook daadwerkelijk te maken. Beiden wilden we onze laatste tien werkjaren tot aan ons pensioen anders invullen en we hebben nu nog de energie voor deze overstap. Want er komt qua verbouwingen en nieuwe indrukken en ideeën in een nieuwe woonomgeving natuurlijk wel wat op je af. Hier in Westerwijtwerd liggen voor ons mooie uitdagingen in het verschiet.
Jullie moesten nog goed jullie best doen om Het Huiskamercafé over te nemen?
Soms komen er dingen op je pad waarvan je denkt, het heeft zo moeten zijn. Onze laatste werkdag was op 14 april en op 15 april was daar het appje van Eric de Rover met de tip dat Het Huiskamercafé in Westerwijtwerd te koop zou komen. Voor Thomas en Katrien, de vorige eigenaren van dit pand, was het heel belangrijk dat het een huiskamercafé zou blijven. Er was veel belangstelling voor de overname en we hebben eerst een motivatiebrief geschreven met wat we voor ogen hadden en zijn daarna langs geweest voor een persoonlijk gesprek.
Op de dag dat de knoop zou worden doorgehakt werden we pas aan het eind van de middag gebeld, we hadden het al bijna opgegeven. Maar zij gunden ons dit pand terwijl wij niet eens het hoogste bod hadden. Het scheelde wellicht dat we Eric en Gea hun aannemer, Bertil Sietsema, al in een vroeg stadium mee hebben laten denken over onze plannen. Op 6 mei, zo’n drie weken na onze laatste werkdag, werd het koopcontract getekend.
Geen spijt gehad van de overgang?
Geen moment! Zelfs niet in de koude winterperiode toen het toch qua verwarmen van het pand behelpen was en ook nu niet terwijl we niet eens een doucheruimte hebben. Maar eigenlijk hebben we helemaal geen tijd gehad om daar überhaupt over na te denken en we zijn ook niet met die vraag bezig. Dit is gewoon een wonderschoon mooi plekje om te wonen!
Hoe kijken jullie terug op de eerste zomerperiode?
We zijn op 1 juli 2022 in Westerwijtwerd komen wonen met een deel van onze spullen. Onze woning in Amsterdam was onder voorbehoud verkocht. Vervolgens ging ons huiskamercafé al op 16 juli open en eigenlijk was het meteen druk. We hebben qua publiciteit dan ook het nodige geluk gehad. Onze makelaar werd benaderd door de NOS die bezig waren met een item over het feit dat steeds meer westerlingen naar het noorden vertrokken. Vervolgens benaderde hij ons weer en dat leverde ons zowel via de televisie als via nos.nl de nodige aandacht op.
Daarbij kwamen zowel Dagblad van het Noorden als De Telegraaf met een artikel. Mede daardoor beleefden we een vliegende start. We hadden het binnen in het café en buiten op het terras aan het water soms zo druk dat we het maar nauwelijks aan konden. En tussendoor werd ons huis verkocht en die moesten we nog leeghalen. Hectische weken inderdaad.
Inmiddels hebben jullie de nodige verbouwingen achter de rug?
We zijn vorig jaar tot eind september open gebleven. En toen was daar de tijd om de verbouw van onze eigen woonruimte in gang te zetten. Gesprekken met de architect en de aannemer, de vergunning aanvragen, tot precieze plannen komen, dat soort zaken.
Inmiddels zijn we druk bezig om de schuur om te bouwen tot woonkamer en daarboven komt onze slaapkamer. Tussen de woonkamer en het cafégedeelte komt een tussengedeelte waar we onze visite kunnen ontvangen. Dat is nog een heel proces natuurlijk. We hopen dat voor de bouwvakvakantie de grote dingen klaar zijn zodat we na de zomerperiode de kleine dingen af kunnen werken. Dat doen we grotendeels zelf.
En inmiddels zijn jullie al weer enige dagen open geweest toch?
Koningsdag zijn we open gegaan en toen mochten we veel mensen uit het dorp ontvangen. Zaterdag was het wat rustiger en in de loop van de zondag kwam de gang er weer aardig in. We zien de vaste gasten van vorig jaar terugkeren. We werken volgens hetzelfde concept als vorig jaar en vinden laagdrempeligheid en betaalbaarheid heel belangrijk. Onze gasten voelen zich daar prettig bij.
Peter is hierbij de spil in de keuken. Ik kan ook wel bepaalde gerechten maken maar mijn partner is veel creatiever en verfijnder. Zo bestond onze lunch van vorige week uit zelfgemaakte falafel of een speciaal bereide gehaktbal van het huiskamercafé. De gehaktballen van Eke Hazekamp vielen vroeger bijzonder in de smaak, zo hebben we ons laten vertellen. Gelukkig waren de gasten ook tevreden met onze variant.
Wat is er zoal in Trankiel te beleven?
We zijn in verband met de verbouwing nu alleen op zaterdag en zondag overdag geopend en vanaf dit weekend pakken we de zaterdagavond erbij. De donderdag gebruiken we voor de bestellingen en vrijdag beginnen we met de voorbereidingen. We kunnen op zaterdagavond via reservering 22 gasten ontvangen die kunnen kiezen uit een vlees- of vismenu of vegetarisch met daarbij echte salades en een toetje na afloop.
We hechten veel waarde aan het onderlinge contact waarbij meerdere gasten gezamenlijk aan de grote stamtafel kunnen zitten. We serveren de patat en de salades in grote schalen waaruit onze gasten na behoefte op kunnen scheppen. Dit leidt vanzelf tot gespreksstof aan tafel. Overdag is er in het café alle ruimte om een spelletje te spelen of een (strip)boek te pakken. En wanneer iemand de piano wil gebruiken, van harte welkom!
Voor de komende maanden/jaren nog verrassingen in petto?
We gaan eerst op deze manier van start en kijken dan eind september wel weer hoe we verder gaan. We hebben wel wat ideeën hoor. In het café bijvoorbeeld kleine optredens organiseren. En de winterperiode willen we gebruiken om contacten te leggen met de provincie en collega-ondernemers in de omgeving. We zijn zelf fervente kajakkers en hebben hier een aanlegsteiger. Misschien kunnen we gezamenlijk meerdaagse tochten organiseren waardoor je het gebied via het water kunt ontdekken.
Als ik je vraag naar je werkhoogte- en dieptepunten, wat is dan het antwoord?
Ik heb in mijn werkzame leven veel verschillende dingen gedaan en ben daarbij de uitdagingen niet uit de weg gegaan. Dat werkt voor mij het beste en door dicht bij mezelf te blijven, gaat het mij goed af. Natuurlijk werd er daarbij wel eens aan mijn stoelpoten gezaagd, ik heb alle spelletjes wel langs zien komen. Het is maar net hoe je ermee omgaat. Ik kon het altijd vrij gemakkelijk van mij af laten glijden.
Of de aankoop van dit pand een hoogtepunt is? Dan kan ik je pas over een paar jaar vertellen. Ik denk eigenlijk niet in hoogte- en dieptepunten en ga zoals gezegd graag uiteenlopende uitdagingen aan.
Heb je nog mooie werkanekdotes?
We worden vaak aangesproken over de overstap, wat door de mensen als een grote overgang gezien wordt. Zelf ervaar ik dat helemaal niet zo. Alle facetten van de mens zie ik hier ook terug. Misschien is het snobisme in de stad wel erger, dat men zich daar meer wil laten zien. Hier is het meer van doe maar normaal dan doe je gek genoeg. Maar de kernwaardes zijn hetzelfde hoor.
Waar staan jullie met Trankiel over 5 a 10 jaar?
We gaan het beleven en zien wel hoe het loopt. Hopelijk is Trankiel tegen die tijd een cultureel begrip en pleisterplaats voor wandelaars, fietsers en kajakkers/kanoërs. Trankiel betekent rustig in het Gronings. Ik hoop dat tegen die tijd onze kernwaarden – ontdek, ontspan en ontmoet – volop tot ontwikkeling zijn gekomen waarbij ruimte is voor alle lagen van de bevolking.
Willen jullie verder nog iets kwijt?
Uiteraard nodigen we de lezers van harte uit om eens langs te komen. Je leest alles over het ontstaan van het huiskamercafé en ons menu plus openingstijden op www.hethuiskamercafe.nl. We zijn ook te volgen via Facebook (https://www.facebook.com/profile.php?id=100048586579276) en Instagram (https://www.instagram.com/huiskamercafe.trankiel/). Graag tot ziens!