Minke, kun je jezelf in het kort even voorstellen?
Minke Lalkens is de naam, ik ben 22 jaar. Ik kom uit een gezin met drie meiden waarvan ik de oudste ben. Getogen in Garsthuizen en ik heb ook in Huizinge en Kantens gewoond. Opgegroeid in deze omgeving dus maar sinds juni vorig jaar met veel plezier in Heerenveen wonend na nog een half jaartje Groningen. Heerenveen heeft het beste van twee werelden. De rust en ruimte van het platteland maar ook de voorzieningen van een stad.
Na het HHC in Warffum heb ik een tussenjaar op het VWO gecombineerd met drie dagen Topsport Talentschool Groningen en door nog meer te trainen boekte ik op voetbalgebied ook weer vooruitgang. Uiteindelijk ben ik vorig jaar op de Hanzehogeschool afgestudeerd in de Sportkunde. Sinds juni 2022 voetbal ik voor SC Heerenveen. Voor mij een unieke kans bij een prachtige club en ik wil er alles aan doen om er te slagen!
De liefde voor het voetbal zat er al vroeg in toch?
Dat begon al op de lagere school in Middelstum waar op het schoolplein twee van die baskets stonden en die gebruikten wij voor het paalvoetballen. Ik deed vanaf het begin fanatiek met de jongens uit mijn klas mee en toen die op voetbal gingen, kon ik niet achterblijven natuurlijk.
Ik ben op 7-jarige leeftijd ingestroomd in de E3 van vv Middelstum samen met nog twee andere meiden. Die stopten echter al snel maar ik beleefde veel plezier aan het spelletje.
En bij de jeugd van vv Middelstum was voetballen bij de jongens veel leuker dan bij de meiden?
In Middelstum was destijds geen meidenteam, ik was altijd het enige meisje. Maar dat deerde mij niets want ik zat bij mijn teamgenoten op school en beschouwde ze als vrienden. Daarbij ben ik altijd heel goed opgevangen door het team maar ook door onze trainer Peter Anema, die mij altijd gemotiveerd heeft beter te worden.
Ik had als voordeel dat ik het eerste kwartier van een wedstrijd als meisje zijnde altijd onderschat werd. Maar mijn teamgenoten wisten wel beter en speelden mij vaak in. De rest van de wedstrijd was er van onderscheid geen sprake meer. Ik ben er van overtuigd dat je als meisje beter wordt wanneer je gemixt voetbalt en raad dat ook iedereen aan.
Vv Winsum en The Knickerbockers waren vervolgens mooie verenigingen om bij te voetballen?
Twee van mijn teamgenoten gingen bij vv Winsum voetballen en ons team dreigde een beetje uit elkaar te vallen. Ik kon nog wel een jaar door in Middelstum maar besloot om een keer in Winsum mee te trainen bij de dames en dat beviel heel goed. Vervolgens heb ik daar vijf seizoenen gevoetbald en er leuke contacten opgebouwd. Ik ga nog regelmatig bij ze kijken en andersom waren ze getuige van mijn eerste goal voor SC Heerenveen.
Daarna heb ik nog een jaar bij TKB gespeeld inderdaad. Zij zaten eerst bij ons in de competitie en ik werd benaderd door hun trainer. The Knickerbockers was net gepromoveerd van de eerste klasse naar de hoofdklasse en speelden landelijk. Dat was weer een treetje hoger en ik besloot om de uitdaging aan te gaan. Kwalitatief was het een stap vooruit en ik kon mij optrekken aan een hoger niveau. Hoewel ik er maar een jaar gevoetbald heb, kijk ik ook daar terug op een leuke tijd.
Maar toen kreeg je vorig jaar de kans om bij SC Heerenveen aan de slag te gaan?
Daar zit wel een bijzonder verhaal achter. Ik loop namelijk al een aantal jaar bij Ecocoaching in Heerenveen die mij helpen om zowel fysiek als mentaal stappen te maken. Tjalling van den Berg is daar een van de coaches, dat is best wel een gevestigde naam in het trainerswereldje. Ik wilde graag hogerop voetballen en in een gesprek met een andere coach van Ecocoaching gaf ik aan dat er iets in mij knaagde. Dat ik eigenlijk niet afhankelijk wilde zijn dat ik toevallig een keer gescout zou worden.
Ik wilde het niet aan het toeval overlaten en vroeg hem om tips. En die coach gaf mij een achteraf gouden tip: ‘Bel gewoon naar Heerenveen, Tjalling heeft immers Foppe de Haan zijn nummer wel!’ En dat advies heb ik opgevolgd. Hoewel het voor mij volledig ‘out of the comfort’ was maar juist dat leer je daar. Ik heb Foppe gebeld en hem verteld over mijn ambities om hogerop te voetballen en of hij hiervoor nog tips had om mij in de kijker te spelen.
En toen nodigde hij mij uit om een keer bij Heerenveen mee te trainen. Dat ging goed en ik mocht nog een tijdje blijven maar kreeg uiteindelijk wel te horen dat ik qua techniek toch nog niet zover was dat ik een contract zou krijgen. Ik zat nog volledig in de ‘eco-modus’ waarbij ik geleerd heb dat ik niets te verliezen had. En daarom wees ik Foppe en trainer Tim op de eerder gemaakte afspraak, dat ik een oefenwedstrijd mee zou mogen spelen. ’Ondanks dat jullie mij nu niet goed genoeg vinden wil ik wel graag de beloofde wedstrijd spelen om die ervaring op te doen.’
Afspraak is afspraak, dacht ik. Foppe lachte wat maar stemde toe en nodigde mij daarbij uit om langs te komen bij de selectiedag voor talenten die onder zijn leiding stond. Daar viel ik op een positieve manier op en ook de oefenwedstrijd tegen Telstar ging hartstikke goed. Met als gevolg dat ik een appje van hem kreeg dat ik de laatste weken een hele mooie ontwikkeling had doorgemaakt en dat hij mij er toch graag bij wilde hebben.
Dat was natuurlijk een fantastisch bericht! Ik weet nog dat ik heel trots tegen mijn vader zei: ‘En nu voetbal ik gewoon bij SC Heerenveen hé….’ Op de dag dat ik het stadion in liep om mijn contract te ondertekenen kreeg ik een telefoontje van iemand van RTV Noord. Die hadden lucht gekregen van het nieuws en ik heb ze onder embargo verteld dat het inderdaad klopte. Nadat ze het goede nieuws bij Heerenveen bekend gemaakt hadden, kon ik op de radio en via hun website mijn verhaal doen. Dat was ook best wel bijzonder.
Hoe is het eerste half jaar je bevallen?
Hartstikke goed. Ik heb zoveel nieuwe dingen meegemaakt, dat wil je niet weten. En doordat ik nu in Heerenveen woon, krijg je alles veel bewuster mee. We trainen vier keer per week ongeveer twee uur per training en daar kan ik gewoon op de fiets heen. Daarbij train ik ook nog twee keer per week in de sportschool en één keer per week bij Ecocoaching.
Qua trainingen kon ik direct goed meekomen want ik trainde altijd al veel en had dus een goede basisconditie. De wedstrijden zelf heb ik wel als pittig ervaren. Dat heeft vooral met de intensiteit te maken. Doordat het niveau hoger ligt, gaan er minder ballen uit en ligt het tempo dus veel hoger. Aan dat fysieke aspect moest ik in het begin wel wennen.
Het Beloftenteam van SC Heerenveen is al een enorme stap vooruit qua niveau maar je wilt ongetwijfeld meer?
In het begin trainden we gezamenlijk, dus met de dames van het eerste team dat betaald voetbal speelt. Dat niveau lag drie klasses hoger dan de hoofdklasse. Ik heb nog geen wedstrijden voor het eerste team gespeeld maar het Beloftenteam is ook twee klassen hoger dan dat ik bij The Knickerbockers gewend was want tussen de hoofdklasse en het niveau waarop ik nu speel zit nog een topklasse.
Daarin spelen we tegen mooie tegenstanders hoor, verspreid over heel Nederland. Het is geweldig om tegen de reserves van Ajax, PSV en FC Twente te spelen. Ik ben heel trots op wat ik tot dusver bereikt heb maar ik ben nog niet tevreden. In april of mei valt de beslissing of ik nog een jaar bij de club mag blijven en dat spannende moment komt nu wel heel snel dichterbij. Ik kan alleen mijn voeten laten spreken en keihard mijn best blijven doen.
Qua wedstrijden gaat het goed. Ik ben begonnen als back maar sta tegenwoordig in de spits en daar voel ik mij het beste thuis. Ik kon deze voorkeurspositie bij onze nieuwe trainer aangeven en die heeft hier gehoor aan gegeven. Ik heb onlangs voor het eerst gescoord en daarbij een paar assists gegeven. Het begin is er maar ik moet nog meedogenlozer worden. Mocht het onverhoopt toch niet lukken om nog een jaarcontract te krijgen dan heb ik voor mijzelf nog een jaar uitgetrokken om toch op een of andere manier te proberen om te slagen in het betaald voetbal.
Je hebt vorig jaar je opleiding afgerond toch?
Dat klopt inderdaad en dat is in vier jaar gelukt ondanks twee coronajaren. Dat ging ten koste van mooie winter- en watersportuitstapjes maar desondanks kijk ik terug op een mooie opleiding. In mijn afstudeeronderzoek heb ik mij beziggehouden met vragen over hoe sporten kan helpen om een burnout tegen te gaan of hoe het als middel ingezet kan worden voor een sneller herstel.
Dankzij dit diploma heb ik de kans gekregen om als buurtsportcoach aan het werk te gaan bij BV Sport in Leeuwarden. Men wist daar van mijn situatie en ik kon ’s morgens deels thuis en deels op kantoor werken. Het werk beviel prima maar toch vond ik de combinatie lastig. Als ik aan het werk was dan had ik vaak zoiets van dat ik de werktijd ook zou kunnen gebruiken om extra te trainen.
Na drie maanden heb ik dit bij mijn baas aangegeven en die snapte het wel dat ik wilde stoppen. ‘Dan nodig je me maar uit voor je eerste wedstrijd bij SC Heerenveen 1!’ Ik voel mij nu veel vrijer in het hoofd na deze beslissing genomen te hebben.
Wonen en werken in Heerenveen bevalt goed?
Ik ben nog op zoek naar een bijbaantje met een nul-urencontract. Helemaal perfect is het dus nog niet maar ik woon hier met veel plezier samen met nog twee Heerenveenspeelsters. Esther Makken komt van oorsprong uit Westerwijtwerd en Merel Bormans is centrale verdediger bij het eerste. We wonen lekker in het centrum vlakbij het water en hebben zelfs een dakterrasje. Wie doet ons wat inderdaad….
Als ik je vraag naar je hoogte- en dieptepunten uit je voetballeven tot dusver, wat is dan het antwoord?
Mijn overstap naar Heerenveen is natuurlijk mijn grootste hoogtepunt maar ik heb ook prachtige jeugdherinneringen hoor. Ik herinner mij nog een zaalvoetbaltoernooi met de jeugd van Middelstum in Scheemda waarbij we boven verwachting presteerden. Volgens mij wisten we zelfs te winnen en ik speelde goed en maakte zelfs een paar mooie goals. Iets waar de jongens ook heel trots op waren, dat was dan het grootste compliment.
Het dieptepunt was het missen van de beslissende penalty in de strafschoppenserie in de halve bekerfinale tegen Helpman. Coach Neil Judkins had nog zo tegen mij gezegd om niet van mijn vaste hoek af te wijken maar toen ik de keepster van de tegenstander telkens in die hoek zag duiken besloot ik op het laatst in een split second om voor de andere hoek te kiezen. Dat deed de keepster dus ook met uitschakeling tot gevolg. De trainer boos en ik zelf ook natuurlijk. Daar leer je weer van. Maar een dieptepunt was het wel….
Nog leuke voetbalanekdotes?
Ooit scoorde ik tijdens een wedstrijd bij vv Winsum ongeveer vanaf de middellijn. Ik zag de keeper wat te ver voor haar doel staan en ik dacht, ik poeier die bal gewoon op de goal. ‘Dat is geluk’, riep één van de Winsumer toeschouwers. Mijn moeder stond toevallig langs de lijn en die dacht daar heel anders over. En dat heeft ze die man ook wel even verteld…
Naast het voetballen zelf, bewaar ik ook mooie herinneringen aan mijn trainerstijd bij Middelstum. Met Michel de Graaf heb ik de JO-17 getraind en later met mijn neef Nick Verkerk de JO-19. Een mooie tijd en ik sluit niet uit dat ik in de toekomst nog een keer een jeugdteam ga trainen.
Nog tijd voor andere hobby’s?
Ik mag sowieso heel graag sporten en schaats graag. Dat heb ik vaak met mijn opa gedaan maar dat is helaas door zijn overlijden niet meer mogelijk. Op natuurijs schaatsen is natuurlijk het mooist. Ook wintersport is prachtig maar dat heb ik de laatste jaren maar achterwege gelaten in verband met de kans op blessures.
Waar staat Minke Lalkens over 10 jaar?
Ik hoop dat ik dan heel tevreden en trots terug kan kijken naar wat ik bereikt en gepresteerd heb. Meer dan je uiterste best kun je immers niet doen. Ik hoop tegen die tijd een eigen bedrijf te hebben op het gebied van mentale begeleiding van sporters. Bovenal hoop ik tegen die tijd gezond en gelukkig te zijn.
Wil je verder nog iets kwijt?
Jonge meiden die mij volgen op Instagram en ook graag profvoetballer willen worden, vragen mij wel eens om tips. Ik kan ze alleen maar adviseren om keihard te werken en dat ze bereid moeten zijn om hun grenzen te verleggen. Je moet in de spiegel kunnen kijken en dan zeker weten dat je er alles aan gedaan hebt om te slagen. Kijk, om bij Heerenveen te mogen voetballen moet je natuurlijk een beetje talent hebben. Maar daar alleen kom je er niet mee.
Ik ben geen Messi, maar denk dat mijn mentaliteit en de wil om te slagen mijn sterkste punten zijn. Los van het voetbal, heb de mensen om je heen lief en geniet!