Op zoek naar het zomergevoel in Middelstum….

‘Een profeet wordt in zijn eigen land niet geëerd.’ En wat wanneer die profeet ook nog eens in zijn eigen dorpje rond gaat wandelen? Wordt het dan niet dubbel min? Of gaat dan toch de wiskunderegel op die beweert dan min keer min plus is? U begrijpt misschien nu wat beter waarom ik pas tot de derde reeks van ‘Op zoek naar het zomergevoel in…..’ heb gewacht alvorens in eigen dorp rond te gaan wandelen.

Daarbij diende zich onderweg nog een ‘probleem’ aan. Want ik bleef foto’s maken van allerlei mooie plekjes. En worstelde onderweg steeds meer met de priemende vraag, ‘had Middelstum misschien het mooiste dorp van Nederland moeten worden in plaats van Winsum?’. Nog zo’n gevaarlijke en chauvinistische gedachtegang misschien. Maar vooruit, even voor achten liet ik mijn woning achter om direct het Middelstumer bos in te duiken.’

Oude en nieuwe bos plus Ewsum en De Hoop

‘Probeer een beetje out of the box te denken!’, gaf mijn partner mij van te voren als goedbedoelde tip mee. En ik begreep wat ze bedoelde. Vandaar dat ik eerst zoveel mogelijk weg probeer te blijven uit ons prachtig historisch dorpscentrum. Maar het nieuwe bos is eigenlijk direct al een mooi stukje Middelstum getuige mijn eerste twee foto’s. En als Middelstum een nieuw bos kent dan moet er ook een oud(er) exemplaar zijn. Dat kan wel kloppen inderdaad. En ik was er bij toen die geboren werd. Want op de lagere school mocht elke leerling van onze klas een boom-entje planten in de buurt van boer Gast.

Alvorens het nieuwe bos in te ruilen voor het oude maak ik eerst een foto van het nieuwe Hippolytushoes. Ik vind het een mooi gebouw en niet alleen omdat mijn moeder er haar laatste adem uitblies. Eens wordt dit weer een zorginstelling, dat kan haast niet anders. Ik weet dat men hier achter de schermen nog steeds druk mee bezig is. Op de camperplaats ontwaar ik dit keer maar drie campers. Dit zijn er ook wel eens zeven of acht geweest maar dan heb ik het over de hoogtijdagen van de coronaperiode. Die hebben we gelukkig achter ons gelaten.

‘Niet de geijkte paden nemen’, zo hoor ik het stemmetje van mijn vrouw weer. Maar wat te doen als het prachtige Ewsum inclusief statige oprijlaan zich aandient? Net naast daar waar muziekfestival Sunsation jaarlijks plaatsvindt maar waar nu lekker rustig enige koeien lopen te grazen. Dat nodigt toch meer dan uit om er even een kijkje te nemen?

Zoals bijvoorbeeld veel bezoekers van de streekproductenmarkt Ewsum ook altijd doen op elke vierde zaterdag in de maand tijdens de zomerperiode. Het borgterrein met haar prachtige tuinen, de nieuwe kas, het dierenparkje en de Donjon. Je raakt er eigenlijk nooit uitgekeken. Rond dit tijdstip dienen de eerste Werkpro-ers zich aan om het terrein net zo fraai te houden als dat het nu is.

Met lichte tegenzin verlaat ik het terrein. Maar als ik dan Molen De Hoop ontwaar met daarvoor het houten balkje waardoor ik het Boterdiep over kan steken ben ik direct al weer verkocht. Er was sprake dat het oude pakhuis naast de molen opnieuw opgebouwd zou gaan worden maar of die plannen nog concreet zijn? Geen idee eigenlijk. In de buurt staan prachtige huizen en ik vraag mij af of dit nu het gouden streekje is van Middelstum of dat ze daar toch de Burgemeester van Ankenweg mee bedoelen? Maakt eigenlijk ook niet uit want beide zijn het mooie plekjes.

Herberg ‘In de Valk’ en Gronings Hoop

Niet te lang dralen want ik weet dat wanneer ik over de brug rechtsaf sla dat ik dan via De Pauw bij Herberg ‘In de Valk’ uitkom. En daar kun je heerlijk eten. Maar sinds kort kun je er ook genieten van twee fraaie B & B’s. Een mooie uitvalsbasis inderdaad om Middelstum eens lekker te ontdekken. Ik vervolg mijn weg langs het Boterdiep en stuit op het volgende mooie punt. Boerderij Zaadlust werd destijds grondig gerenoveerd door Jaap Reenders die thans in Maleisië woont. De Breedenborg in Breede is ook van zijn hand. Met een aanlegsteiger achter in de tuin is Zaadlust nog aantrekkelijker geworden.

Ook ’t Balkje wordt vereeuwigd en ik neem mooi de schoorsteen van de oude steenfabriek, daar waar nu Labor zit, mee. Om Toornwerd mee te pikken op de route is heel verlokkelijk maar dat heb ik al gedaan toen ik naar Kantens ging. En ik beloof plechtig dat ik Westerwijtwerd en Huizinge tijdens de ’23 editie meepik. Dat geeft mij mooi de ruimte om nog even door de G.A.-straat te lopen. Man, wat een herinneringen liggen hier.

Op het schoolplein van de OBS was ik altijd aan het voetballen. En er liggen in The Rising Sun en Moonlight heel wat stapstappen. Nu is het gebouw ons multicultureel centrum. Een gebouw precies gelegen tussen het ouderlijk huis en de plek waar ik Miranda leerde kennen. Vanuit haar slaapkamer kon ik mooi checken of mijn ouders destijds al wakker waren. Vervolgens wandel ik naar de ijsbaan. Er is op dit vroege tijdstip nog geen jeugd te bekennen op het basketbalveldje maar ik geniet van het uitzicht op de Burgemeester van Ankenweg en brug ‘Nije Til’.

Het volgende fotomoment heb ik ook al in gedachten. Daar waar vroeger een kwekerij stond, bloeien nu nog steeds de prachtigste bloemen. ‘En als ze in bloei staan dan zijn hier ook veel vlinders te vinden’, aldus Rita die mij ook nog even attendeert op de oude borgmuren van Mentheda. Villa Mentheda is de stille getuige van de bloemenpracht dat zich hier afspeelt.

Ik besluit het dorp eerst te verlaten en loop richting Fraamklap en Boerdam en herinner mij weer de beginscene van de film gemaakt door de Handelsvereniging uit de tweede helft van de jaren tachtig waarbij een echtpaar op een bootje Middelstum aandeed en alle middenstanders in het dorp bezocht wat uiteraard gefilmd werd. Goed, qua winkelaanbod zijn we er sinds die tijd sterk op achteruitgegaan maar het uitzicht op Middelstum is een stuk fraaier geworden al zeg ik het zelf.

Waar ik ook ontzettend van kan genieten is van ‘Gronings Hoop’, inclusief fraaie slingertuin. Als het aan de NAM had gelegen was dit pand vanuit een vervallen toestand tegen de vlakte gegaan. Maar zij hadden buiten de waard gerekend. In dit geval Marko en Mariska die vijf jaar geleden het landelijk nieuws haalden toen ze het pand kraakten. En kijk nu eens wat voor moois ze er van hebben gemaakt. ‘Gronings Hoop’ is ook een beetje ‘Middelstum’s Hoop’ geworden…..

Na Gronings Hoop is het tijd voor de nostalgie. Dat lukt natuurlijk prima op Fraamklap waar zich het Bartlehiem van de Noorderrondritten bevindt waarvan de laatste editie in 1997 plaatsvond. 25 jaar geleden alweer, waar blijft de tijd? Café Tuitman behoort inmiddels ook tot een rijk nostalgisch verleden. Op het industrieterrein constateer ik dat veel bouwadverteerders van een welverdiende bouwvakantie genieten.

Ik kan het echter niet laten om bij de koekjesfabriek naar binnen te gluren en kijk in het grijzende gezicht van Wiebe die net enige grondstoffen aan het afwegen is. Cornelis praat mij bij over de drukte bij International Biscuits, oftewel Vast Banket. Of eigenlijk over het ontbreken van die drukte.

‘De gevolgen van de recessie zijn nu al voelbaar en de eierkoekenlijn draait deze week maar twee dagen’, aldus deze oersterke kracht van het eerste uur. Hoe anders was het in 2007 toen tijdens de Sonja Bakker gekte de lijn 168 uur per week op weekbasis 2,5 miljoen eierkoeken uitbraakte en dit nog lang niet genoeg was om aan de immense vraag te voldoen…..

Het centrum

Ik merk dat ik al weer behoorlijk afdwaal. Na nog even een kiekje van het bedrijf en Boerdam te hebben genomen, twijfel ik of ik nog bij Hendrik op Pomp langs moet lopen. Dat blijft er bij waardoor ik ook onze fraaie begraafplaats, waar door vrijwilligers veel tijd aan besteed wordt om deze mooi en netjes te houden, misloop en in het verlengde daarvan ons fraai nieuw dorpsaangezicht inclusief twee beeldbepalende en grote hoekhuizen.

Zo verwonderlijk is dit niet want het fraaie sportpark van de VV Middelstum lonkt. Mijn tweede huis als het ware waar vanavond bestuurlijk gezien het seizoen 2022 / 2023 wordt geopend. Een fraai complex met in de omgeving ook een zwembad, tennisbanen en nog een sporthal waar tafeltenniseredivisionist KlimaatgroepStars zijn thuiswedstrijden afwerkt.

In de Zuiderstraat helaas geen MAVO meer maar WIJland is een van de twee spiksplinternieuwe en aardbevingsbestendige scholen die Middelstum rijk is. Hopelijk is dat nieuwe leven binnenkort ook voor Vita Nova weggelegd wiens toekomst zeer ongewis is geworden. Ik loop de Oude Gang in. Volgens wijlen Menne een van de mooiste plekjes van het dorp waar hij tijdens een fietstocht destijds bij toeval weet van kreeg. De oude arbeidershuisjes doen inderdaad nostalgisch aan en ik merk dat ik vanaf dit moment aan het fotograferen blijf.

Wat wil je ook? Aan de Grachtstraat staan inderdaad genoeg mooie en historische panden die ontworpen zijn door beroemde Nederlandse architecten van weleer. Daar waar vroeger Café Van Lacum huisde, zetelt nu bakker Post, de man die op zijn manier Magisch Middelstum promoot. Aan de muur een plaquette dat mij nog even terug laat denken aan de gedenkwaardige Fietstocht voor de Vrijheid van Leipzig naar Middelstum. Wat een bijzonder project was dat toch!

Ik blijf er bij dat de gereformeerde kerk inclusief de pastorie tot de mooiste in de omgeving behoort en zorg ervoor dat op het fotomoment ook het fraaie, naastgelegen pand aan de Burchtstraat wordt meegenomen. Asingapoort mag niet ontbreken natuurlijk en ook het fraaie Kerkpad neem ik mee. Dat geldt ook voor de pastorie van de hervormde kerk en het Asingapark. Daar waar drie jaar geleden ‘Kleintje Woodstock’ plaatsvond. Een muziekfestival waar nu nog vol weemoed over gepraat wordt.

Bakkerij Mendels, Villa Mentheda en de Hippolyskerk, superlatieven schieten bijna tekort. Helemaal wanneer ik mij binnenin de kerk vergaap aan de muurschilderingen die tijdens de restauratie zorgvuldig zijn aangepakt. Wat een pracht en een praal eigenlijk. In de kerk vind ik nog meer informatie over Mooi Middelstum en uitleg over enige fraaie huizen. Een waardig einde wat mij betreft aan deze prachtige ochtend op eigen bodem en dat gevoel van eindigheid geldt ook voor deze derde reeks ‘Op zoek naar het zomergevoel van….’.

Ik snap best dat Winsum tot mooiste dorp van Nederland is uitgeroepen. Qua inwoneraantal, voorzieningen en vaarrecreatie kunnen we hier bij lange na niet aan tippen. Maar toch…. Ik kan mij niet aan de indruk onttrekken dat Middelstum qua mooie plekjes en gebouwen misschien nog wel mooier is dan Winsum. Maar dat is puur suggestief. Of toch niet? Ach, gelukkig hebben we de foto’s nog ter bewijsvoering: https://bert-koster.nl/2022/08/08/een-zomer-instagrammetje-uit-middelstum/. Maar misschien is het ook maar beter dat weinigen weten hoe magisch mooi Middelstum daadwerkelijk is…..