Ooit gaat de wielerronde van Usquert over de vuilstort!
Dinsdag 2 augustus was voor mij een prima dag om Usquert aan te doen. Of Oskerd zoals Usquert in de Groninger volksmond ook wel wordt genoemd. Overbuurman, hij is er geboren, hielp mij gisteravond al enigszins op weg door de plaatselijke kermis en wielerronde te benoemen. ‘Rondom de bult’, zo heet die koers, en ik stond even in overweging om eerst langs de vuilstort te rijden. Want ooit wordt die vuilnisbelt in het parcours opgenomen, dat kan haast niet anders. Net zoals de befaamde VAM-berg, Col du VAM, in Wijster. Maar misschien kunnen we hem eerst nog even wat verder laten groeien zodat het een echte puist wordt….
Prachtige boerderijen
Op weg naar Usquert vergaap ik mij onderweg al aan prachtige en statige boerderijen. Dat is wat mij betreft toch iets wat Usquert typeert. En omdat ik dat wat nader wil onderzoeken, parkeer ik mijn auto aan het eind van de Wadwerderweg in het gehucht Wadwerd. Na de drukke weg overgestoken te hebben, kan ik direct al zo’n mooie boerderij op de gevoelige plaat vastleggen. Maar dat doe ik ook met een soort van spookboerderij waarvan ik mij afvraag of die nog bewoond wordt. De witte gevels doen grauw aan. Vanaf deze plaats is ook de vuilstort goed te traceren, die pik ik qua fotomoment mooi nog even mee.
De schapen houden de wacht in het bos.
Ik besluit deze weg helemaal te bewandelen tot zo’n beetje de afslag richting ‘t Lage van de Weg. Dan heb ik meteen een mooi gedeelte van mijn wandelkilometers voor vandaag weer gehad. Maar ik moet zeggen dat ik tijdens een boomrijke afslag toch even begin te twijfelen. Maar gelukkig weet ik mij te bedwingen. Wel maak ik snel even een foto van enige schapen die rustig grazend van de rust en stilte om hen heen lijken te genieten.
Op deze manier wandel ik Usquert dus hernieuwd binnen via de Streekweg. Wanneer ik op den duur linksaf sla, kom ik vast in het huurwoningsegment van Usquert terecht. Daar waar bijvoorbeeld de pensionadogasten Akkermans en Wiltjer en vrouw wonen. Best wel bekend terrein voor mij dus en in één van die wijken staat ook de lagere school die zo te zien grondig aangepakt en misschien wel aardbevingsbestendig gemaakt wordt of vergis ik mij?
Het levert mij een mooi kiekje op waarbij ik de Petrus en Pauluskerk mooi nog even meepik die op de achtergrond wakend toeziet op het bouwproces. ‘Blieder wieder’ staat er op een gebouw te lezen waarvan ik maar een soort van verzorgingstehuis of appartementencomplex maak. En dat blij verdergaan dat is iets waaraan ik mij vandaag zeker wil gaan houden.
VV Usquert, Eva en de Petrus en Pauluskerk
Ik kuier eerst maar weer eens rustig naar de Streekweg. Ook daar staat, net als in Bedum, een Hotel ’t Gemeentehuis maar deze is in de vroege ochtenduren nog gesloten. Doet niets want hiertegenover staat misschien wel het mooiste pand van heel Usquert en omstreken. Inclusief keurig onderhouden tuin waar geen grassprietje verkeerd lijkt te staan. Ook dat mag gezegd worden.
Ook VV Usquert heeft de overstap naar de zaterdag gemaakt.
Ik loop verder naar het plaatselijke sportpark met de wetenschap dat nu ook VV Usquert de overstap van de zondag- naar de zaterdagcompetitie gemaakt heeft in het amateurvoetbal. Wat inhoudt dat VV Kloosterburen nog de enige club in de regio is die zijn wedstrijden op zondag afwerkt. Usquert heeft volgens mij een goede zaalvoetbalreputatie maar strijkt qua veldeditie in de vijfde klasse neer. Wel in een hele mooie competitie overigens. Het is dat De Lauwers erbij in zit, anders waren het louter streekderby’s geweest.
Langs het voetbalveld lopend, kun je mooi een rondje bos meepikken. Deze is niet heel groot maar breekt de wandeling toch een beetje. Wanneer ik het dorp weer inwandel stuit ik op een pand waarop ‘Gemeentelijk verzorgingsgesticht’ staat. Dat stuit mij toch enigszins tegen de borst. Want is een gesticht niet de plek waar vroeger die mensen werden behandeld die de stempel ‘gek’ met zich meedroegen? Gelukkig gaat het er nu een stuk rustiger aan toe.
Het is eerst de hoogste tijd om de Petrus en Pauluskerk eens van binnen te bekijken. Ook hier mooie berichten in het gastenboek. De kerk valt zo te lezen wel in de smaak bij de toeristen. Nu ik toch in deze omgeving ben, kan ik mooi nog even de oude brandweerkazerne fotograferen. Hoe zou het trouwens met babbelgast en dichter Elze Schollema gaan? Iets wat ik mij afvraag wanneer ik zijn dagbestedingpand in het vizier krijg. Daar waar hij eerder een garage had maar die ging door alle aardbevingsellende ten gronde.
Ook het Berlagehuis mag natuurlijk niet ontbreken….
Ik ga snel weer terug naar de Raadhuisstraat om Molen Eva en het oude gemeentehuis aan te doen. Want ooit was ook Usquert een zelfstandige gemeente. Met zichzelf als hoofddorp en verder uit louter gehuchten bestaand. Maar wel met het mooie Raadhuis dan wel Berlagehuis als onderkomen. Ontworpen door de beroemde en één van Nederlands invloedrijkste architecten, Hendrik Petrus Berlage himself.
Ook de naastgelegen woningbouwstichting de Delthe zetelt in een prachtig pand. En achter het Berlagehuis bevindt zich een mooi parkje met aan de voorkant een oorlogsmonument en onderweg de nodige beelden. Die beelden zie je overigens meer in het dorp, bijvoorbeeld op het kerkhof, en deze zijn aan het dorp Usquert geschonken door kunstenaar René de Boer. De tennisvereniging zit hier ook, die hebben een prachtig plekje als onderkomen zeg.
Wadwerderweg
Alvorens de prachtige Wadwerderweg in te wandelen, loop ik mijn oud-buurman Albert-Erik de Winter tegen het vege lijf die net zijn jonge labrador uitlaat. Zijn huis heeft onlangs een grondig sloopnieuwbouw-traject doorlopen en hij is blij dat hij dit achter de rug heeft. Ooit werkte hij bij de Stichting Groninger Landschap, thans is hij als ecoloog in dienst bij de provincie Groningen. Én schrijver van twee boeken, waaronder eentje over de Groninger kerkhoven.
Wat mij betreft het mooiste pand van Usquert.
Alvorens door te lopen, wijst hij mij nog even op de aloude strijd tussen Eenrum en Usquert met brandstichting tot gevolg en hij weet te benoemen dat Usquert begin 1900 was wat bijvoorbeeld Wassenaar nu is. Een standplaats van rijke inwoners waardoor Usquert destijds tot de rijkste plaatsen van Nederland behoorde. En dat is zeker aan het begin van de Wadwerderweg goed te zien. Want wat staan daar prachtige huizen zeg!
Jopke Nainhoes, die mij even later vanuit zijn auto begroet, Ben Woldring van Ben.com, de Jannen Vast en Mus en CdK Hans Alders wonen en woonden hier. Waarbij laatstgenoemde toch wat meer richting Warffum zetelde dan dat ik dacht. Dank Pascal voor de correctie. Maar ik wandel hier met heel veel plezier doorheen, dat zeker. In de verte zie ik de rode Rover schitteren in de zomerzon. Dat zou een heel mooi eind van dit verhaal kunnen zijn natuurlijk.
Noordpolderzijl
Maar wanneer je zo dichtbij de plek bent die door menig Groninger tot de mooiste plekjes van het Hogeland gerekend wordt dan is de verleiding wel heel groot om hier nog even heen te tuffen. Bij Café ’t Zielhoes bespeur ik nog geen grote drukte maar er lopen wel de nodige mensen op de dijk en onderweg passeer ik fietsers en automobilisten. Boven op de dijk overleggen enige Duitsers luidruchtig over hun vervolgplannen.
En daar in de verte ligt Borkum…..
Doet niets, zo lang zij mij maar met rust laten wanneer ik mijn laatste twee foto’s van deze morgen maak. Aan de ene kant zie ik de kerktorens van Warffum en Usquert. En aan de andere kant van de Waddenzee doemen Schiermonnikoog, Rottumerplaat, Rottumeroog en zelfs Borkum op. Het is inderdaad een doalders mooi plekje. Een perfect einde derhalve van een prachtige morgen!
De uiteindelijke top 5 van plaatsen die ik tot dusver bezocht heb, zal Usquert net niet halen. Maar het schurkt er vast dicht tegenaan. Vergeet niet om nog even door te klikken naar de fotoreportage: https://bert-koster.nl/2022/08/02/een-zomer-instagrammetje-uit-usquert-en-noordpolderzijl/. Donderdag gaan we vrolijk verder met deze reeks, dan doe ik Sauwerd aan….