Kunt u zich heel kort even voorstellen?
Eelco Lubbers is ook mijn volledige naam. Als enige van de zeven kinderen heb ik een enkelvoudige naam meegekregen. Ik ben op 31 mei 1959 geboren in Zijldijk. Mijn vader was boerenarbeider, wat inhield dat we vaak zijn verhuisd. Hij kwam oorspronkelijk uit Huizinge, de plaats waar ook mijn opa woonde. Ik ben zelf de op een na jongste van de zeven en heb vier broers en twee zussen. Een is naar Emmer-Compascuum verhuisd, de rest woont allemaal in de buurt.
Zelf ben ik vaak verhuisd dus. Waardoor ik bijvoorbeeld in Roodeschool, Uithuizermeeden, Delfzijl, ’t Zandt, weer Zijldijk en sinds een jaartje of vijf, zes wonen we, komend vanaf ’t Zandt, in Spijk. Daar konden we een leuke koopwoning op de kop tikken, inclusief een mooi tuintje. We wonen hier met veel plezier.
Wat is uw burgerlijke staat?
Ik ben achttien jaar geleden hertrouwd met Anneke Hoekzema. Je kent haar misschien wel want ze heeft jarenlang in het Hippyhoes in Middelstum gewerkt en ze heeft wel eens een gastcolumn voor jouw website geschreven. Toen we trouwden, deden we het Hippolytushoes nog even aan. Toen kwam er een oud mannetje op mij af: ‘Hest een domme zet doan!’, zei hij met een lach. Ik denk dat dat wel meevalt hoor, haha.
We hebben elkaar door onze kroost leren kennen. Zowel Anneke als ik hebben twee kinderen. Waardoor ik nu de trotse (bonus)vader ben van vier kinderen. Kimberly is 30 en woont in Roodeschool, Anouk is 28 en is in Zandeweer neergestreken, Rick is 27 en woont het verste weg, in Stadskanaal om precies te zijn. Annelies tot slot is 26 en woont in Hoogezand. We zijn de trotse opa en oma van drie jonge kleinkinderen, twee jongens en een meisje.
Wat is uw voormalig beroep?
Na de lagere school in Zijldijk, ben ik naar de LTS in Uithuizen gegaan en wel in de richting van automonteur. Ik was achttien jaar toen ik mijn diploma haalde want ik ben zowel op de lagere school als in de 2e klas van de LTS blijven zitten. Dat had wel als voordeel dat ik na mijn diplomering meteen volledig aan het werk kon want ik had ook nog eens vrijstelling van militaire dienst. Ik heb eerst een jaar bij landbouwmechanisatiebedrijf Oosterhof gewerkt in Roodeschool maar dat was het niet voor mij. Daarna volgden vier jaar bij loonbedrijf Wietze de Roos in Uithuizen, dat beviel beter. Maar ik miste hier wel de sociale contacten.
Thuis kwam ik bij het bedrijf dat tegenwoordig onder de naam Sealteq door het leven gaat. Ik werd hier in 1984 metaalconservator, een job dat beter bekend staat als constructieschilder. Ik verricht veel straal- en spuitwerk aan bijvoorbeeld bruggen. En dat inmiddels al weer bijna veertig jaar. Het mooie aan het werk is dat je je er helemaal in uit kunt leven met een mooier eindresultaat tot gevolg. Zo heb ik vorig jaar bijvoorbeeld die opvallende brug bij Centraal Straal in Groningen helemaal wit gespoten.
Het werkt brengt mij door heel Nederland. Vaak ben ik dan in de kost, bijvoorbeeld in een hotel of in een huisje op een vakantiepark. Drie, vier jaar geleden was ik op Vlieland, daar hebben we de vuurtoren opnieuw in de verf gezet. Hetzelfde trucje pasten we ook toe bij de vuurtoren van Scheveningen. Twee seizoenen lang, van april tot oktober, waren we bezig met alle afsluitdeuren van de Afsluitdijk. Deze werden er allemaal beurtelings uitgehaald en afgewerkt in onze straalcabine in Burgum. Ons kantoor is overigens in Stadskanaal gevestigd.
Hoe bevalt het gepensioneerd zijn?
Ik moet nog vier jaar tot mijn pensionering, dan ben ik 67 jaar, en ik sluit niet uit dat ik deze termijn helemaal volmaak. Want ik ben gelukkig nog steeds met veel plezier aan het werk. Ook na mijn pensionering zal van verveling geen sprake zijn. Ik bent een fervent fietser en zie er naar uit om tegen die tijd meer tijd met de kleinkinderen door te brengen.
Nee, echt actief in het verenigingsleven en het vrijwilligerswerk ben ik niet. Dat laat mijn werkzaamheden ook niet toe want ik ben vaak hele weken van huis. Wel ben ik vlaggenist geweest bij het eerste elftal, onder andere bij Corenos en Poolster. Zelf heb ik gevoetbald bij de inmiddels ter ziele gegane verenigingen ’t Zandt en Meister SV. De laatste voetbaljaren waren bij Corenos. Ik kijk nu al weer uit naar het nieuwe voetbalseizoen en zeker naar de wedstrijden in de 4e klasse C. Corenos en De Fivel zijn gepromoveerd, Holwierde gedegradeerd dus dat levert vast weer mooie streekderby’s op.
Wat zijn de hoogtepunten uit uw leven?
Mijn tweede bruiloft leverde een mooi feest op bij de Ekamper in Oosteinde. Een trouwdag om met veel plezier op terug te kijken. Ook de geboortes van mijn kinderen en kleinkinderen beschouw ik als hoogtepunten en mogen bij deze vraag niet ontbreken.
En de dieptepunten?
Dan kom ik uit bij het overlijden van mijn ouders. Mijn moeder overleed plotseling op 39-jarige leeftijd. Zelf was ik toen nog maar dertien jaar oud, wat een klap was dat zeg. Mijn vader is ook niet heel oud geworden, 69 jaar om precies te zijn.
Heeft u nog anekdotes en mooie verhalen?
Ik was achttien jaar toen ik met mijn broer en twee bekenden naar de motorraces in Daytona Beach, USA, geweest ben. Wat een avontuur….. Eerst met het vliegtuig naar New York en vandaar door naar Orlando. Een trip van al met al achttien dagen waarbij we mooie races gezien hebben.
Vroeger ging ik vaak naar motorraces, zeker naar de TT in Assen. Dan overnachten we op de camping vlakbij de baan. Tegenwoordig vind ik dat de sjeu er een beetje af is. Ik volg de races dan ook liever thuis voor de buis.
Wat zou u ooit nog willen doen in uw leven?
Ik heb Anneke beloofd dat ik nog een keer met haar mee zou gaan op vakantie naar Curaçao. Anneke is hier al twee keer geweest, de laatste keer met haar dochter Kimberly. De volgende keer ga ik mee. Dit jaar gaan we een weekje naar Turkije maar eerst doet Anneke nog mee aan de Nijmeegse Vierdaagse. Ook genieten we van onze uitstapjes met de caravan. Dit jaar hebben we een seizoensplek in Sellingen. Van daaruit kun je heel mooie fietstochten maken. We gaan er regelmatig een weekendje heen.
Waar heeft u spijt van gehad in uw leven?
Daar kan ik kort op antwoorden, ik heb nergens spijt van gehad en zie dingen als leermomenten die eventueel anders aangepakt hadden kunnen worden.
Wat zou u uw leven voor een cijfer willen geven?
Ik ga sowieso voor een ruime voldoende, noteer maar een 7,5.
Wilt u verder nog iets kwijt?
We hebben de allerbelangrijkste dingen uit mijn leven wel bij de kop gehad. Ik kan nog wel melden dat ik voor een lang, gelukkig en gezond leven ga met al mijn dierbaren maar dat vind ik zo’n cliché antwoord. Hoewel ik er natuurlijk wel helemaal achtersta. We laten het hier mooi bij! Misschien tot ziens langs de velden. Ik kom je vast wel een keer tegen op het sportpark in Middelstum.