Bij de Molen
Knis Beheer
KOOZAA
Huitsing & Poort
Hotel 't Gemeentehuis
De Kleine Munt

Achter de ramen…..

‘Maak eens wat foto’s van mij achter de ramen’, sommeerde ik de vrouw die mij niet begrijpend aankeek. ‘Waarom dan?’, was haar terechte wedervraag. Uiteraard had ik zaterdag jl. allang de titel van dit verhaal in de kop en daarvoor had ik wat foto’s nodig. Dit viel door de weerkaatsing in de ramen nog niet mee. Ook Dusty had het moraal van het verhaal maar moeizaam door maar een hondenkoekje deed wonderen.

Ik heb mij vorige week tijdens een werkpauze regelmatig onder de overkapping en achterin de tuin terug getrokken. ‘Dat wordt vast dien neie waarkplek?’, suggereerde de overbuurman. Dat zie ik er nog niet van komen. Wel kon ik de afgelopen dagen heerlijk ontspannend genieten van het fraaie eindresultaat van onze overkapping en de nieuwe bestrating achter het huis. Die overkapping maakt het huis wat mij betreft helemaal af. Wat een extra ruimte en wat is het een fraaier aanzicht dan voorheen. Helemaal toen we zaterdagmiddag ook nog eens de achtertuin aanpakten. Ook dat ziet er inmiddels een stuk fraaier uit.

Maar na een nieuwe keuken, badkamer en overkapping moet het nu eerst maar eens afgelopen zijn met al die verbouwingen. De vrouw lijkt het er mee eens te zijn. Een jaartje helemaal geen breek- en opbouwactiviteiten, ik kijk er naar uit. Alhoewel ik na die tijd altijd na moet geven dat het eindresultaat uiteindelijk tot een verfraaiing heeft geleid. Als ik nu de achterdeur uitga dan stap ik niet eerst in een verzakking. En ook aan al dat onkruid dat zich door de kleine steentjes wrong, is voorlopig een eind gekomen. Dat was ook altijd porum en geen gezicht.

Sowieso had ik vrijdag en zaterdag alle reden om mij in een zen-toestand te wringen. Terugkijkend op het eerste half jaar waren er toch maar mooi wat ‘hoofdpijndossiers’ weggewerkt. En wanneer ik er met een kop koffie in de hand, of toch een kleine alcoholische versnapering, op terugkijk dan blijken juist die dossiers tot de hoogtepunten van het eerste halfjaar te horen. Alles wat afwijkt van het normale dat kan bij mij van te voren toch snel tot lichte huiveringen leiden.

Maar het project ‘Fietsen voor Vrijheid Leipzig – Middelstum’ was achteraf natuurlijk een uniek project. Een avontuur dat steeds meer begon te leven en waarvan ik een halve week van nabij getuige mocht zijn. Vooral het terecht grootse onthaal toen de fietsers en hun gevolg Middelstum binnenpeddelden, stemde tot blijheid en tevredenheid. Al die inspanningen die de mannen en Gretha gedaan hadden, bleken niet voor niets te zijn geweest.

Over de overkapping- en bestrating hebben we het al gehad. Gelukkig nam men de bomvolle zes kuubs puincontainer zonder aanvullende vragen gewoon mee. Menig straatgenoot waarschuwde mij dat de bult veel te hoog was. Maar de stratenmakers stelden mij gerust en mikten er nog wat puin bovenop met de mededeling dat ze het wel eens veel bonter hadden gezien. En dat bonter is natuurlijk een mooi bruggetje naar het Landgoed De Bont waar we dik een week geleden een epische avond beleefden. Daar had ik van te voren ook wel wat hoofdbrekens van, of dat allemaal wel goed zou komen.

Maar terugblikkend kan ik gerust stellen dat het in vele opzichten een prima half jaar geweest is. Voeg daarbij nog de diploma-uitreiking van Miranda van vorige week, waardoor ze in september door kan stromen naar het HBO, en die van Jazlijn binnenkort dan zijn dat ook weer gebeurtenissen waarop met trots, plezier en voldoening terug gekeken kan worden.

En het vooruitzicht dat ik de komende drie weken weer talrijke dorpjes bij langs mag gaan voor de reeks ‘Op zoek naar het vakantiegevoel van….’ is ook een gegeven waar ik mij erg op kan verheugen. Man, niet te geloven dat ik over 168 uur op een maandagmorgen gewoon weer door Ulrum of Eenrum struin om alle bijzonderheden van zo’n dorpje te noteren. Dat is echt iets waar ik naar uit kan zien. Even een ander werkritme. En het is altijd een uitdaging om die indrukken weer te geven in een leesbaar geheel.

En over vijf weken is daar nog onze eigen vakantie. Naar Ierland nog wel, een land dat mij altijd getrokken heeft door zijn mystiek en prachtige landschappen. Nee hoor, deze maandagmorgen is van een afterweekend-dip geen sprake. Ik heb zin in de weken die er aan zitten te komen en zie vooralsnog geen apen en beren op de weg. Of zitten die toch stiekem achter een boom verscholen?

Bert Koster
Middelstum
info@bert-koster.nl
bertkoster1@gmail.com
www.bert-koster.nl
06-51715098
0595-552405
KvK nummer: 57250278
BTW nummer: NL001445322B69