Ik mag weer, alhoewel het op dit moment voelt als moeten. Ik heb opnieuw de uitnodiging gekregen om voor Bert een column te schrijven en ja, ik heb weer gewacht tot het allerlaatste moment. Zoals ook de voorgaande keren. Dat komt mede door de moeilijkheidsgraad vind ik. Waar zal ik het over gaan hebben!!!! Natuurlijk genoeg onderwerpen, maar het moet ook leuk en interessant zijn. Het volgende is volgens mij wel ‘leuk’ en interessant …..
Ik lees mijn column terug van vorig jaar, mijn 2 grootste wensen…. De ene was al uitgekomen d.m.v. de ‘Deelslee’ (www.deelslee.nl) en mijn andere ultieme wens is op dit moment ook bijna uitgekomen! Op 29 maart a.s. krijg ik de sleutel van mijn spiksplinternieuwe woning!! Wat daar allemaal aan vooraf is gegaan, weet zo’n beetje iedereen. Daar laat ik mij verder maar niet meer over uit!
Verhuizen naar een nieuwe woning, het voelt voor mij als het begin van een nieuw leven! Het betekent ook naar de toekomst kunnen kijken, plannen maken en weer wat kunnen en willen betekenen voor andere mensen / kinderen. Ik heb dat de afgelopen jaren voor mijn gevoel niet kunnen doen. Hoe kun je er voor iemand anders zijn, hulp bieden, als je zelf hulp en ondersteuning nodig hebt? Hoe kun je iemand een veilig warm onderkomen bieden, als je jezelf niet veilig voelt, het gevoel hebt constant in de kou te staan, met je rug tegen de muur!
Je kunt pas goed zorgen voor een ander, als je goed voor jezelf kunt zorgen! En daar ben ik nu beland! Aankomend weekend, op mijn verjaardag, vertrek ik voor een weekje met mijn zus naar Bonaire om haar zoon te bezoeken. Maar ook om de laatste vermoeidheid van de afgelopen jaren, de laatste stress kwijt te raken. Energie opdoen voor mijn nieuwe leven! Ik heb er zin in!! De dag na mijn terugkomst krijg ik de sleutel en kan het verhuizen beginnen!! Ik zit dit nu tussen de verhuisdozen te schrijven.
Waar ik ook ben beland, is opnieuw bij Stichting Europa kinderhulp. We zien allemaal de verschrikkelijk beelden van de oorlog die Oekraïne treft. Maar ook andere landen verkeren in oorlog of in armoede! Zelfs in Nederland heerst er armoede! Ik hoef dat niet te noemen, iedereen weet dat. Jaren geleden hebben wij ook via Stichting Europa kinderhulp een meisje in de vakantieperiode gehad, voor 3 weken. Zij kwam ‘gewoon’ uit Nederland. Wat een fijn gevoel was dat, om haar voor die 3 weken een veilig en warm thuis te bieden.
Ze is een paar keer geweest, ook buiten de vakantieperiode om, dan haalde ik haar gewoon op. Door allerlei privé-omstandigheden is het contact met Stichting Europa kinderhulp beëindigd. Onlangs voelde ik enorm de behoefte om me weer aan te melden, ik heb weer wat te bieden! Niet alleen voor de kinderen uit een oorlogsgebied maar voor alle kinderen die die 3 weekjes vakantie zo hard nodig hebben. Ik hoop maar dat het niet ten koste van hen gaat! Mede daarom ook heb ik me aangemeld.
Maar hopen dat ze me als positieve a.s gastmoeder zien zitten. Ik zit in de molen en wacht het rustig af. Dat is het enige wat ik op dit moment kan doen! En gelukkig en gezond blijven tijdens mijn ‘nieuwe leven’.