Kristel, kun je jezelf in het kort even voorstellen?
De naam is vast bekend, ik ben 46 jaar en woon bijna mijn hele leven al in Bedum. Getrouwd met Harke, trotse moeder van vier kinderen en in juni hopen we voor het eerst opa en oma te worden. Van dat idee word ik ontzettend blij, het voelt echt als een cadeautje. Sinds 2019 ben ik CDA-wethouder van de gemeente Het Hogeland.
Blij en trots toen je in 2019 tot wethouder benoemd werd?
Ik maak eerst even een sprongetje terug in de tijd. Voor mijn politieke loopbaan werkte ik tien jaar in het onderwijs en ik ben nog vijf jaar als zelfstandige in de zorgbemiddeling werkzaam geweest. In 2010 werd ik lid van het CDA met als voornaamste drive dat je langs de zijlijn kunt blijven staan om alleen maar kritiek te leveren of je steekt de handen uit de mouwen om iets aan de situatie te veranderen. Ik koos voor het laatste en werd in 2014 als raadslid benoemd en vervolgens begin 2018 tot fractievoorzitter. En in aanloop naar de verkiezingen tot lijsttrekker en beoogd wethouderskandidaat. Het CDA werd bij de gemeenteraadsverkiezingen van eind 2018 de tweede partij met zes zetels en mocht een wethouder leveren.
Terugkijkend vind ik het vooral heel bijzonder dat ik een bijdrage mocht leveren aan de vormgeving van een nieuwe gemeente. Waarbij ik donders goed wist hoe ingewikkeld zo’n herindelingproces was en is voor onze inwoners en medewerkers. Maar ik had er enorm veel zin in om mij vol overgave in te zetten om de nieuwe organisatie op poten te zetten.
De nieuwe gemeente stond voor grote uitdagingen?
Dat mag je gerust zo stellen. Allereerst moet je vier verschillende gemeentes en Werkplein Ability met ieder hun eigen cultuur, medewerkers, beleid en DNA bij elkaar zien te brengen. En dat allemaal met als doel om uiteindelijk de inwoners op een goede manier te kunnen bedienen. Verandering doet altijd pijn, mensen zien er vaak het nut ook niet van in: ‘waarom niet alles bij het oude laten, het gaat immers goed!’
Alle beoogde veranderingen kunnen nooit in één keer goed doorgevoerd worden, dat moet stapsgewijs en met stippen op de horizon gebeuren. En daarvoor hadden we in dit geval maar 3,5 jaar de tijd tot de volgende verkiezingen van volgende maand. Het harmoniseren van verschillende beleidsuitgangspunten is nu bijna afgerond, de volgende periode kan gebruikt worden om dit verder te optimaliseren.
Welke portefeuilles heb je onder je beheer?
Er moest met vier collegepartijen onderhandeld worden over de verdeling van de portefeuilles en dan is het altijd geven en nemen. Maar ik moet zeggen dat ik met de onderdelen energietransitie (energie en klimaat), jeugd, onderwijs en het aardbevingsdossier een droomportefeuille gekregen heb. Ik wil mij graag inzetten voor het sociale domein en daar leende de jeugdzorg zich uitstekend voor. Het onderwijs is mijn vakgebied, daar ben ik in opgeleid.
Het energiegedeelte was compleet nieuw voor mij maar door de verbinding te zoeken met de inwoners en andere partijen ontstond een mooie dynamiek. Uiteraard moet je hierbij oog hebben voor wat praktisch en betaalbaar is. Het aardbevingsdossier deel ik met burgemeester Bolding waarbij we vol overgave proberen om het versterkingsproces te versnellen gecombineerd met het blijven inzetten op een goede schadeafhandeling door het IMG. En dat is inderdaad best ingewikkeld om dit goed te stroomlijnen met zoveel verschillende partijen.
Waarbij je rekening moet houden dat door druk uit te oefenen achter de schermen je soms blij moet zijn met de kleine stapjes die je kunt maken. Vaak gaan we met zijn tweeën vrijdag op stap voor individuele huisgesprekken waarbij je daadwerkelijk de pijn en frustraties van het vaak stroperige en zeer trage afwikkelingsproces voelt bij de gedupeerden.
Tevreden over de ontwikkeling van de gemeente Het Hogeland?
We zijn nog lang niet klaar, feitelijk gezien zijn we nog in de opstartfase bezig. Maar er zijn bijvoorbeeld in bepaalde aardbevingsdossiers en de energietransitie stappen gemaakt. Natuurlijk zou ik willen dat alles veel sneller verloopt maar een en ander gaat wel volgens het tijdschema dat ik van te voren voor ogen had. En ja, ik zou ontzettend graag door willen gaan met sturing geven aan deze ontwikkeling.
Hoe heb je de eerste drie jaar als wethouder ervaren?
Ik vind het ontzettend eervol dat ik dit heb mogen doen maar ben me ook volledig bewust van de kwetsbaarheid die zo’n functie met zich meeneemt. Het gaat natuurlijk niet om mij maar om de inwoners van de gemeente Het Hogeland. En natuurlijk gaat niet alles goed of anders dan je van te voren voor ogen had. En dan moet je mensen soms teleurstellen met alle bijbehorende frustraties van dien. Sommige zaken bleken veel lastiger dan verwacht, ook qua communicatie.
Ik ben redelijk perfectionistisch, dat is zacht uitgedrukt, dus je begrijpt dat bepaalde zaken ook mij frustreren. Maar ik blijf er gelukkig niet in hangen, ik kies er voor om nog een extra tandje bij te schakelen om te proberen het uiteindelijk wel goed te laten komen.
Wat mij mee- en tegengevallen is in de functie? Je hebt je werk waarin heel veel uren gaat zitten en probeert dat zo goed mogelijk te combineren met je gezinsleven. En dan blijft er vervolgens veel te weinig tijd over voor bijvoorbeeld je ouders en het sociale leven met je vrienden. Die heb ik soms compleet verwaarloosd omdat je opgeslokt wordt door je werk. Een meevaller vind ik dat ze dit gelukkig accepteren omdat ze je zien genieten van het werk en weten dat ik er vol voor ga.
Word je wel eens gillend wakker van hoofdpijndossiers als MFA of De Tirrel?
Het kan soms aardig stormen inderdaad. Mijn redding in woelige tijden is denk ik geweest dat ik dingen heel goed kan scheiden. Wanneer ik aan het werk ben, focus ik mij hier volledig op. Maar als ik qualitytime met mijn gezin beleef, kan ik mij ook volledig van het werk afzonderen als het moet. Bij moeilijke dossiers werk ik graag ’s avonds (nog) langer door. Of ik zet mijn wekker om half vijf. Dat voorkomt dat ik slapeloze nachten krijg of uren in bed lig te malen.
Dat ik vervelende zaken zo toch van me af kan zetten, heeft mij aangenaam verrast. Maar ik begrijp bepaalde frustraties en teleurstellingen van mensen over bepaalde zaken heel goed en dat raakt me. Daarbij heb ik de afgelopen jaren veel bijgeleerd. Ik heb geen applaus nodig en dat krijg je ook niet in dit vak. Ik zie de problemen en doe er alles aan wat in mij zit om het op te lossen.
De mindere kanten van de baan weerhouden je niet om voor nogmaals een termijn als wethouder te gaan?
Voor mijn gevoel ben ik net begonnen en eigenlijk nog lang niet klaar. Ik kan me geen uitdagender en afwisselender baan voorstellen dan die van wethouder. Dus ja, ik zou graag nog vier jaar doorgaan! Het is eervol werk, je leert ontzettend veel nieuwe mensen kennen waardoor er vaak waardevolle gesprekken ontstaan.
Want er zijn in de afgelopen jaren ook heel mooie dingen gerealiseerd (waar ben je trots op)?
Ik denk dat we binnen de jeugdzorg mooie stappen hebben kunnen maken door vroegtijdig te signaleren en hierop adequaat te handelen. Door samenwerkingsverbanden met bijvoorbeeld scholen maar ook andere netwerken aan te gaan wordt de jeugdzorg een springkussen in plaats van een vangnet. Het kind én het gezin staan centraal.
Ook hebben we een jongerencollege als pilot geïntroduceerd waarbij jongeren mee konden kijken met burgemeester en wethouders om te ervaren wat het werk inhoudt. Hun input is voor ons van meerwaarde. Dat is door corona niet helemaal gegaan zoals gehoopt maar het gaat uiteindelijk om hun toekomst dus is het ook belangrijk om ze er bij te betrekken. De contacten liepen in eerste instantie via Het Hogeland College maar we hopen dit uit te kunnen breiden.
En nu weer volop campagne voeren?
Dat klopt maar eerst moest een kandidatenlijst en verkiezingsprogramma opgesteld worden. Dat proces is afgerond en dus is het nu campagne voeren geblazen natuurlijk. Waarbij van te voren rekening gehouden is met verschillende coronamaatregelen en scenario’s. Dat maakt ons creatief waarbij ik graag aan wil geven dat bijvoorbeeld door wandelingen te organiseren en één op één contacten we sowieso de afgelopen jaren getracht hebben om de burgers te bereiken en om met ze in gesprek te gaan, ook op digitale wijze.
We hebben nog dik vier weken tot de verkiezingen en ik zal niet verklappen wat er allemaal nog op het programma staat maar hier heb je alvast een CDA-koffiethermobeker. Die hebben we ingezet voor de actie ‘Het CDA komt bij je op de koffie.’ En de actie van het bezoeken en foto’s maken van onze 52 kernen in een dag is gelukt, ondanks stormachtige omstandigheden.
Wat als je niet opnieuw tot wethouder verkozen wordt?
Het is inderdaad niet uitgesloten dat ik na de verkiezingen niet als wethouder terugkeer. Maar dat weet je van te voren. Dus als dat de uitkomst van democratische verkiezingen is dan zij het zo. Maar ik zou het wel heel jammer vinden. Sterker nog, ik zal de eerste dagen nadien bloedchagrijnig zijn dus is het raadzaam om dan enige afstand te houden, haha.
Maar daar gaan we van te voren niet vanuit natuurlijk. Sowieso is daar altijd nog het raadslidmaatschap. Bestuurlijk bezig zijn is mij heel goed bevallen. Ik blijf op zoek gaan naar bestuurlijke of maatschappelijke uitdagingen.
Wat zijn je politieke/bestuurlijke hoogte- en dieptepunten tot dusver?
De teleurstelling van heel veel mensen over het niet doorgaan van de Multifunctionele Accommodatie in Bedum heeft mij geraakt. De communicatie hierover, de verwachtingen die niet waargemaakt konden worden, dit was ook voor mij persoonlijk het dieptepunt in de afgelopen jaren.
Trots ben ik bijvoorbeeld op het scholenprogramma. De ene na de andere paal gaat de grond in en we proberen ook scholen die niet in het aardbevingsprogramma zijn opgenomen toekomstbestendig te maken. Daarbij stemt de ingezette koers met betrekking tot het sociale domein, het vroeg signaleren en bijsturen, mij tevreden.
Heb je nog bijzondere anekdotes vanuit de afgelopen jaren?
Laatst mocht ik als locoburgemeester een bloemetje brengen bij een inwoonster in Winsum die haar 101e verjaardag vierde. Een jaar eerder had burgemeester Bolding deze eer en die krantenartikelen hingen nog pontificaal boven haar stoel.
Ze vond het maar niets dat de burgemeester niet zelf langskwam en liet dit ook duidelijk merken. Haar kinderen voelden zich hier steeds ongemakkelijker bij en gaven dit bij mijn vertrek ook aan. Ik hoorde het feestvarken nog zeggen: ‘Jammer dat de burgemeester zelf niet gekomen is maar ik vind het wel leuk dat hij zijn vrouw langs gestuurd heeft…..’ En zo ontmoet je de mooiste mensen met prachtige verhalen.
Wil je verder nog iets kwijt?
Ik weet en snap dat het vertrouwen in de overheid steeds verder afneemt en die signalen moeten we ter harte nemen. Door het lezen van bijvoorbeeld wetenschappelijke discussies hieromtrent en hoe een en ander te verbeteren, volg ik dit op de voet. Eenvoudig is het niet en we hebben een nog een lange weg te gaan. Maar ik wil hier graag mijn steentje aan bij blijven dragen als ons dat gegund is….