Maandag 9 augustus 2021 is een gedenkwaardige dag in de serie ‘Op zoek naar het vakantiegevoel in….’. Het is namelijk voor het eerst dat ik de gemeente Westerkwartier aandoe. Aduard is deze druilerige morgen de plek van bestemming. Het dorpje dat dik 2.000 inwoners herbergt. Ik heb geluk dat de brug over het Van Starkenborghkanaal, die in zijn geheel omhoog kan schuiven als zich een groot schip aandient, vrij toegangbaar is.
Aduard heb ik in de laatste anderhalf jaar zo’n vier keer aangedaan. Net voor de lockdown in 2020 leden we met Middelstum 4 onder Siberische omstandigheden een onterechte 2-0 nederlaag tegen VV Aduard 4. In het voorjaar bezocht ik voor het eerst de OCC Noordenveld/Westerkwartier en deze vond in het fraaie Hotel Aduard plaats. En zowel vorig jaar als dit jaar bereikte ik per fiets dit pareltje, ingeklemd tussen het grote kanaal en de drukke rijksweg die Zuidhorn met Groningen verbindt. Per fiets werd ik destijds verblind door het mooie centrum en getriggerd door vlot geschreven informatieborden over een rijk kloosterverleden…..
Herberg Onder de Linden
Aduard is ook de plaats waar topkok Steven Klein Nijenhuis in 2016 Herberg Onder de Linden overnam. Steven veroverde in Onderdendam met restaurant De Molenaar binnen de kortste keren een Michelinster en kreeg deze eervolle onderscheiding ook voor zijn kookkunsten in Onder de Linden toegekend. Ik dacht mijn auto wel even makkelijk op het parkeerterrein bij de herberg te kunnen parkeren maar ik had even buiten de waard gerekend. De Herberg doet namelijk ook aan kamerverhuur en dat was te merken.
Ik hoor een Drents stel tegen elkaar zeggen dat Aduard ‘een mooi dorpie’ is, dat belooft in elk geval wat. Ik besluit eerst nog even terug te gaan naar het Van Starkenborgkanaal voor een kiekje en maak ook direct een foto van mooie perkjes met ‘wilde bermbloemen’. Ik zie verscheidende busjes van de gemeente Westerkwartier rondrijden en maak daar uit op dat het de gemeente ter harte gaat om het dorp er netjes uit te laten zien.
Na nog even een bliksembezoek aan de lange oprit richting de voetbalvelden te maken, men is er druk bezig om de velden weer in goede staat te krijgen, duik ik daarna al snel de Burgemeester Seinenstraat in. Samen met de Heereweg en de Hofstraat ademt dit drietal wegen een rijke geschiedenis uit. De fraaie Abdijkerk en het Kloostermuseum Sint Bernardushof zijn de eerste fraaie panden die mijn interesse trekken…..
Grootste kloostercomplex van Noordwest-Europa
Het zijn een achttal informatiezuilen die mij leren dat zich eind twaalfde eeuw een kloosterorde in Aduard vestigde die het presteerde om een van de grootste kloostercomplexen te stichten die Noordwest-Europa gekend heeft. Bijzonder leuk om te lezen en je leert dankzij de zuilen ook van alles over de adelstand en het ontstaan van het fraaie Middag-Humsterland landschap. Ergens valt ook nog de naam Aduarderzijl te lezen. Het prachtig plekje gelegen vlakbij Ezinge dat ik volgende week aan ga doen.
Via een klein zijstraatje ontwaar ik een klein stukje van wat vroeger de kloostergracht moet zijn geweest. Vlak voor en na het houten bruggetje word ik argwanend gadegeslagen door eerst een stel kippen en later wat eenden en ander bijzonder gevogelte die ook de nodige jonge aanwas voortgebracht heeft. Snel terug dus naar de Hofstraat waarna de Abdijkerk maar ook het voormalige gerechtsgebouw, later werd dit het gemeentehuis van Aduard, opmerkelijke blikvangers zijn.
Ik besluit echter eerst de Heereweg af te lopen en zie de drukke rijksweg liggen waaraan Hotel Aduard gevestigd is. De aanloop richting de plaatselijke Spar-winkel moet op dit vroege tijdstip duidelijk nog op gang komen. Nu kun je er een kanon afschieten zonder iets te raken. Ik besluit richting de periferie van het dorp te lopen en zie aan de kim acher de landerijen Zuidhorn en zijn opvallend grote, witte brug liggen.
Zuidhorn is het hoofddorp van de voormalige gemeente Zuidhorn dat samen met de gemeenten Leek, Grootegast, Marum en een gedeelte van Winsum in 2019 opging in de nieuwe gemeente Westerkwartier en bijna 65.000 inwoners telt. Hopelijk bent u nu weer helemaal op de hoogte na dit stukje geschiedsbeschrijving. Een fraai dierenparkje met zelfs een stel alpaca’s maakt dit wandelstukje Aduard de moeite meer dan waard. En ik besluit ter plekke Zuidhorn in het tourschema van 2022 op te nemen maar dit terzijde.
Begraafplaats
Ik loop de Burgemeester Seinenstraat weer in en besluit de route van de informatiezuilen te volgen. Na een mooi parkje doorlopen te hebben, kom ik uiteindelijk in de buurt van de begraafplaats. Een fraaie treurwilg brengt me in de juiste melancholische stemming. Tijd om in deze vakantietijd even stil te staan bij de vergankelijkheid des levens. De begraafplaats is fraai gelegen in een boomrijk gebied en dat komt op mij vreedzaam en troostrijk over.
Ik loop vervolgens om de begraafplaats heen en struin langs enige volkstuintjes waarbij je een mooi uitzicht over de stad Groningen hebt. Niet veel later kom ik weer bij het Van Starkenborghkanaal uit en zie de brug langzaam naar boven schuiven. Toch best wel een imponerend gezicht. Hier is men ook druk bezig met de bouw van nieuwe huizen. Aduard is wat dat betreft een echt forensendorp, helemaal na de sluiting van het V&D-distributiecentrum, met de nodige fraaie nieuwbouwwijken.
Ik besluit, om af te kicken, voor nog één rondje centrum te gaan en loop daarna nog even een rondje om de fraaie Herberg. Ik geloof dat ik alle highlights en de rijke geschiedenis van Aduard inmiddels voldoende geabsorbeerd heb….
Dezelfde weg terug
Even na half elf geef ik na 2,5 uur wandelplezier de toeristenpijp terug aan Maarten. Ik toer rustig terug en peins er niet over om ‘over Stad’ te rijden. Oostum met zijn prachtig wierdekerkje trekt veel meer en hoewel ik in Garnwerd voor de brug moet wachten, drukt dat de pret niet. Een camper hijgt mij in de nek, diverse fietsers met volle rugzakken maken dat ik langzamer ga rijden richting Winsum en ik zie ook enige Pieterpadwandelaars die wederom aantonen dat dit gebied toeristisch gezien zeer in trek is.
Tot zover eerst het Westerkwartier. Volgende week vrijdag kom ik terug wanneer ik Ezinge en Aduarderzijl aandoe. Morgen pak ik, ijs en weder dienende natuurlijk, de fiets om mij te goed te doen aan waterrijk Onderdendam. Een halve thuiswedstrijd derhalve. Graag tot ziens!