Bij de Molen
Knis Beheer
KOOZAA
Huitsing & Poort
Hotel 't Gemeentehuis
De Kleine Munt

Lagere schoolherinneringen, deel II

Zo, dat was me het verhaaltje wel even vorige week. Over mijn escapades op de lagere school. Waarbij ik zelf ook nog weer wat geleerd heb. Want dat je bij de schoolarts op je hand moest blazen had niets met te maken met een balletje-indaalcontrole maar op deze manier werd een mogelijke liesbreuk gecontroleerd. Zou dat niet op een andere manier gekund hebben, denk ik dan nog maar dat leed is inmiddels al weer jaren geleden verteerd.

Ik heb nog wel meer bijzondere herinneringen aan de Wicher Zitsema tijd. Want naast het onaangename gevoel voor de schoolarts was daar ook nog de tandarts die jaarlijks met hun mobiele praktijk langskwamen. Volgens mij hebben ze mij tijdens hun eerste bezoek flink te pakken gehad. Toen ze in de wintermaanden weer op kwamen dagen hadden ze de pech dat het net pauze was en iedereen buiten aan het spelen was. Een gil van ontzetting ging over het schoolplein, ik bleek niet de enige te zijn die geen zin had in een tandartsbezoek.

Maar de anarchie die toen uitbrak had ik niet voor mogelijk gehouden. Want de leerlingen begonnen massaal sneeuwballen naar de ‘bekkenbeulen’ te gooien toen ze uitstapten. En wel zo frequent en massaal dat ze op den duur instapten en weer wegreden. Dat leidde tijdelijk tot groot enthousiaste maar die werd al snel de kop ingedrukt door het uitgerukte onderwijzerskorps die ons boos sommeerden hiermee te stoppen. Niet veel later parkeerde het tandartskorps hun truck weer voor het schoolplein, nu wel succesvol. Ik vreesde het consult nu nog meer want ze zouden vast wraak op ons willen nemen. Het gaf dan ook een opgelucht gevoel toen er bij mij geen gaatjes geconstateerd werden. De fluorbehandeling smaakte er een stuk lekkerder door…..

Het voor het eerst met een bril naar school moeten, was ook wel een dingetje. Voorgesteld door de eerder genoemde schoolarts want ik kwam er tijdens mijn oogtest schijnbaar niet al te helderziend vanaf. Zoveel brildragers waren er niet op de lagere school en dus kneep ik hem een beetje toen ik met mijn toch wel grote maat brilvoering het schoolplein betrad. Ik zag sommige meisjes nieuwsgierig mijn kant op loeren en dat was geen alledaags verschijnsel. Gelukkig vielen de reacties uiteindelijk wel mee.

Hoe je er uit zag, was dus toch niet geheel onbelangrijk in die jaren. Voor mijn verjaardag had ik al een tijdje een langgekoesterde wens en dat was een shirt van Ajax. Het was in de tijd dat Johan Cruijff terugkeerde bij zijn grote liefde en mijn ouders moeten gedacht hebben dat ik het vast wel leuk vond wanneer ik een Ajax-shirt kreeg met daarop de foto en handtekening van Cruijff. Maar zelf was ik in die tijd veel meer fan van bijvoorbeeld Marco van Basten en Jesper Olsen dus ik droeg dat shirt met gemengde gevoelens. Hoofdmeester Schreiber was volgens mij wel een Cruijff-adept want hij wilde in de klas het naadje van de kous over het shirt weten.

En Fré heeft wel meer met mij te stellen gehad. Zo presteerde ik het tijdens een koude winterse dag om een hersenschudding op te lopen. Dat is inderdaad wel knap met het leeghoofdigheid waarmee ik toentertijd, en misschien nu nog steeds wel, rondliep. Maar op de Trekweg was het zo glad dat mijn benen naar voren roetsjen met als gevolg dat mijn achterhoofd op het wegdek stuiterde. Totaal gedesoriënteerd kwam ik op school aan. Ik wilde van geen wijken weten maar deed wel erg raar. Toen ik tijdens een opdracht in een muisstille klas keihard met mijn hand op tafel sloeg omdat iets niet lukte vond Fré het welletjes. Het thuisfront werd opgebeld om mij op te halen waarna ik twee dagen naar een donkere slaapkamer werd verbannen op doktersadvies om mijn geklutste hersenen rust te geven.

Er komen meer bijzondere herinneringen bovendrijven. Over schoolreisjes bijvoorbeeld. In de vijfde klas deden we hiervoor Schiermonnikoog aan. We gingen op de fiets (!) naar Lauwersoog. Dat was op zich niet zo erg maar het regende dat het goot. Gelukkig hield mijn felgele regenpak de meeste regen wel buiten maar onderweg zag ik af en toe wel klasgenoten onderuit gaan. De regen hield op Schier gewoon aan met als gevolg dat we vaker binnen moesten blijven dan gehoopt. Met als gevolg dat op de jongensslaapzaal een jongen uit de zesde klas bijzonder franterig werd toen ik over zijn bed liep. Met als gevolg dat hij mij bij mijn haren pakte en er een beste pluk uitropte. Voor hem vast een Schiere herinnering én scalp aan bijzonder natte dagen.

Tijdens het schoolreisje een jaar later reden Marthilde, Thorvald en ik tijdens een fietspuzzeltocht pardoes verkeerd waardoor we het beoogde eindstation ‘Het Hemelriekje’ nabij Gasselte nooit bereikt hebben. Mobieltjes waren er in die tijd nog niet dus de begeleiders werden al behoorlijk zenuwachtig toen we maar niet op kwamen dagen. Gelukkig wisten we wel onze kampeerboerderij weer te vinden en het belletje van daaruit luchtte het kader behoorlijk op……

Tot zover eerst maar deze kommer- en kwel herinneringen aan de lagere school. Misschien moet ik van deze tweeluik maar een drieluik maken en af sluiten met hele mooie lagere schoolherinneringen…..

Bert Koster
Middelstum
info@bert-koster.nl
bertkoster1@gmail.com
www.bert-koster.nl
06-51715098
0595-552405
KvK nummer: 57250278
BTW nummer: NL001445322B69