En toen zaten we, half maart, ineens bijna allemaal thuis. Een vreemde gewaarwording. En als je dan thuis zit, is het wel fijn als je je er ook thuis voelt. Een huis en de mensen waarmee je eventueel in dat huis woont, hebben hier natuurlijk een grote invloed op. Maar de omgeving daaromheen is voor mij ook heel belangrijk.
Wat is dat eigenlijk? Je thuis voelen? Wat maakt dat iets je plek is? De plek waar je je thuis voelt, waar je kan aarden. De plek waar je geboren bent, waar je roots liggen? Zo simpel is het natuurlijk niet. Op m’n werk word ik veel geconfronteerd met mensen die zich niet veilig hebben kunnen voelen “thuis”. Dus wat voor velen het woord thuiskomen betekent, zal absoluut niet voor iedereen hetzelfde zijn… Als je naar het nieuws kijkt, zie je ook genoeg situaties waarin mensen al blij zijn als ze een dak boven hun hoofd hebben. Veiligheid zal dan ook één van de meest wezenlijke dingen zijn die ervoor zorgen dat je je ergens thuis kan voelen.
Ik prijs me dan ook gelukkig dat ik een relatief onbezorgde jeugd heb gehad in Middelstum. Het dorp waar ik voor een groot deel van m’n leven heb gewoond. Ik ben er geboren en getogen zoals dat heet. Als kind zag ik er de charme minder van in dan dat ik dat tegenwoordig doe. Dit was nu eenmaal waar ik woonde. Als ik er nu op terugkijk, was het een fijne plek om op te groeien.
De Schoolstraat, middenin het oude centrum van het dorp. Een rustige straat wat betreft verkeer, echter in die tijd zeer levendig met de toenmalige bewoners. Ik weet nog goed dat we met jong en oud gingen touwtjespringen met zo’n lang touw en dan er om de beurt bij in sprongen. Een mooie herinnering! Verstoppertje in de straat. In de bomen klimmen in het park en met kapotte knieën weer thuis komen. En in de winter rondjes over de ijsbaan of met wat geluk het Boterdiep op.
Helaas lijken deze dingen tegenwoordig wat vergane glorie. Schaatsen op natuurijs is een zeldzaamheid geworden. En dan nog de sociale media waar door velen veel tijd aan op gaat. Al maak ik er zelf ook gebruik van, toch vind ik het jammer dat sommige levens zich meer op internet af lijken te spelen dan daarbuiten. Het is een mooi en makkelijk contact, maar ik prefereer toch echt het contact face to face.
Het mag duidelijk zijn dat ik nog steeds veel met mijn geboortedorp heb, al woon ik er niet meer en is er in de loop der jaren best het een en ander veranderd. Een deel van mijn familie woont hier nog en ik ken er nog veel inwoners. Ook de muziek met MagWel verbindt mij met Middelstum. De streektaal, het gronings, is een taal waar ik me bij thuis voel. En al spreek ik het zelf niet, wanneer ik in het gronings zing, voelt het toch heel eigen.
We oefenen meestal in Middelstum en treden op diverse plekken op waaronder, gemiddeld een keer per jaar, op de Streekproductenmarkt bij Ewsum. Een prachtige plek, waar je ook weer veel (oude) bekenden treft. Een rondje om, of een klim in, de enorme Middelstummer toren die er al vele jaren staat. Een wandelingetje van het balkje naar Toornwerd. Lekker eten bij de sfeervolle Herberg In de Valk bij het haventje. Bijzonder dat m’n zus Evelien en Mark-Willem hun plek hebben in zo’n karakteristiek pand en dat er velen kunnen meegenieten van deze locatie. (https://www.herbergindevalk.nl/) Het veelal rustige dorp kan ook flink bruisen. Regelmatig wordt er iets georganiseerd en komt jong en oud bij elkaar. Ons kent ons in een dorp als dit. Mooi vind ik dat.
Sinds ruim 5 jaar ben ik woonachtig in het Westerkwartier. Wat dichterbij de plek ligt waar mijn partner is opgegroeid dan waar ik ben opgegroeid. Toen we hier zijn gaan wonen, hadden we al bedacht dat dit voor maximaal een jaar of tien zou zijn. Waarvan we inmiddels op de helft zijn. Onze zoon is nu 4 jaar oud en gaat in de omgeving naar school. We zijn erg blij met de keuze voor deze school en gunnen hem dan ook nog veel leerplezier op deze plek. Is dit echter een reden om hier voorlopig te blijven “hangen”? Ik weet het niet. En zo niet, waar willen we dan naartoe?
Iets wat voor mij in ieder geval van belang is om me ergens thuis te voelen is gezelligheid. Veel factoren spelen voor mij mee in de mate waarin ik iets gezellig vind. Eigenheid en kleur in huis. Niet te klinisch. Er mag geleefd worden. Vooral ook de mensen om me heen zijn voor mij erg belangrijk. Zowel binnen het gezin als ook in de buurt. Het liefst heb ik ook groen in de nabije omgeving. Een tuin doet me goed en niet ver hoeven lopen voor een fijne wandeling in de natuur.
Ik besef echter heel goed dat we maar gezegend zijn dat we uberhaupt een keuze hebben wat dit soort zaken betreft. De omgeving van Middelstum lokt altijd nog wel, dus wie weet trekken we die kant nog eens op. De tijd zal het leren. Ik ben vast niet de enige die zich afvraagt waar de plek is waar je je thuis voelt. En in die rare coronatijd hebben velen er vast nog even extra bij stil gestaan. Ik ben er voorlopig waarschijnlijk nog niet helemaal uit.
Wat in ieder geval enorm helpt om je ergens thuis te kunnen voelen; Zorg goed voor elkaar, wees lief voor elkaar en heb het leuk met elkaar!