Bij de Molen
Knis Beheer
KOOZAA
Huitsing & Poort
Hotel 't Gemeentehuis
De Kleine Munt

Edwin van Zanten, een ode aan…….

Zullen we het een keer over iets anders hebben? Deze zin schiet me vaak door de kop de laatste tijd…… Het is Corona voor en Corona na. Niet dat ik het risico en/of gevaar onderschat of negeer, maar ik ben er wel zat van eigenlijk. Geen Tv-programma zonder Corona. De experts struikelen over elkaar heen. De ene weet het nog beter dan de ander. Het heeft een aantal fantastische plannen in het honderd geschopt. En nu hangt er een dreiging van een tweede lockdown boven onze hoofden…… Brrrrrr…… Zullen we het over wat anders hebben?

Black lives matter? Zwarte Piet? Stikstof? George Floyd? Bas? Drill-rap? Rutte? Grapperhaus? Politie-ingrijpen? Ik ben er zó zat van. Zulke korte lontjes her en der. Zulke ongezouten meningen. Brrrrrr…. Heel eng! Zullen we het over iets anders hebben?

Ik ben een positief ingesteld mens en ga niet al te snel bij de pakken neerzitten. Probeer het maximale uit het leven te halen. Genieten van kleine dingen waarbij familie gevolgd door vriendschappen bij mij hoog in het vaandel staan. Noem dat maar klein….

Maar ja, leeftijd en tijd….. In juli werd ik 50 jaar. Voor mijn kinderen (Bjorn (18) en Dagmar (20)) ben ik dan hoog bejaard. Vreemd genoeg voel ik me helemaal geen 50. Ja, ok na een avondje stappen gaat het herstel langzamer en ja, na een avondje voetbaltrainen (inclusief derde helft) gaat het ook wat strammer en stroever, maar verder voel ik me geen 50. Ik probeer dan ook uit alle macht zo fit mogelijk te blijven. Fit staat voor mij gelijk aan gezond. Ik weet uit ervaring dat gezondheid zó belangrijk is. We willen het liefst ons leven lang gezond blijven en enge ziektes, fysieke gebreken en ongemak buiten de deur houden.

Maar goed, het lichaam werkt niet altijd mee. Bij mij: versleten knie. Voetbalkwaal. En ik zie dat ik niet de enige ben waarvan het lichaam niet altijd meewerkt. Zeg maar gerust niet werkt. Dat geeft wel een gemene deler bij het voetbal. Dus zo lang het kan, kan het, en ga ik door met sporten. Af en toe eens tennissen, regelmatig fietsen, voetballen en elk jaar skiën.

Dat doe ik dan ook met vrienden. Leuk! Word ik blij van en enthousiast over. Na afloop meestal gezellig borrelen. Lekker bomen met je voetbalmatties (of tennis-, fiets- en ski-matties) over hoe goed of slecht we zijn. Wanneer we gaan stoppen. Wat dan weer flauwekul is, want die derde helft is zo leuk. ‘Kom dobbelen, een biertje er bij en kwalmen met elkaar.’ Daar zijn we goed in. Zonder uitzondering; allemaal. Heerlijk!

Ik koester dat. Zoals gezegd: ik ben 50 geworden. En nogmaals, ik voel me lang geen 50. Heb nog veel te veel te doen. Van mijn vrouw en kinderen kreeg ik een geweldig boek. Een boek met verhalen, groeten, foto’s van mezelf en foto’s samen. Geschreven door vrienden en familie. Geweldig vond ik dat. Emotioneel mens dat ik ook ben, vloeiden de tranen rijkelijk toen ik het cadeau kreeg. Verhalen van mijn prille jeugd en pubertijd tot hele recente verhalen. Van mijn vrienden/vriendinnen en familie. Wat kan dat je ontzettend goed doen. Je beseft dan hoe rijk je bent met zulke vrienden en familie om je heen. En vergeet alle heisa van de dag.

Ben ik dan een ouwe kerel nu ik zoveel aan vroeger en aan mijn familie en vrienden denk? De herinneringen van ‘vroeger’ ophaal? Komt het dan toch door ….. ssssst….. corona dat ik het gezellig samenzijn met mijn familie en vrienden en nog nieuw te maken herinneringen mis? Dat ik onze uitjes mis? Des te meer realiseer ik me dat je zorgvuldig met je vrienden en familie moet zijn. We worden ouder en de tijd die ons rest wordt alleen maar korter. En door allerlei omstandigheden wordt die tijd steeds kostbaarder.

Ik hunker naar de tijd dat we weer vrij zijn. Dat we weer normaal samen kunnen zijn. Een kus, een schouderklop, een hand, een klap op de schouder en weer samen uit volle borst meezingen. Dat we onze mooie plannen weer kunnen uitvoeren. En natuurlijk hebben we al veel mooie dingen gedaan. Daarom wil je ze weer beleven. Hoe graag wil je dat vasthouden! Herhalen! Wat goed is, nog een keer doen! Hahahahaha….. Oh man, zó mooi.

Ik denk aan mijn voetbaluitjes met Gert, Karl en Stefan. Het skiën met Marcel en Vince. Fietsuitjes met o.a. René, André, Martin. Vriendenuitjes o.a. met Freddie, Harm, Bert, Martin. Onze muziek-uitjes met Bert, Jan, Ate, Remko. Steden/Ski/Eiland-weekendjes met o.a. Rolf, Henk, Ton en Peter.

Met alle kruisverbanden van vrienden die er in de uitjes zijn en de partners die er bij horen. Uiteraard hoef ik niet altijd op pad. Thuis of in de tuin kan het ook gezellig en goed zijn. En….heb ik een paar vrienden niet genoemd…. Mea Culpa…. Maar goed jullie kunnen het hebben, daar zijn we vrienden voor…..

Bijzonder in het gehele verhaal is ook; zie je elkaar een tijdje niet dan is een blik of een lach weer genoeg om de goede band te bevestigen. Weet je wat je aan elkaar hebt. Ik ben een rijk mens. Dat realiseer ik me zeker (vooral als je dit aan schrijven bent) en dat gun ik iedereen. Deze column is dan ook een dankjewel aan iedereen en een boodschap aan iedereen; koester je vrienden en familie en blijf gezond.

Gewoon een keer wat anders…..

Bert Koster
Middelstum
info@bert-koster.nl
bertkoster1@gmail.com
www.bert-koster.nl
06-51715098
0595-552405
KvK nummer: 57250278
BTW nummer: NL001445322B69