Langzaam maar zeker keert het oude werkritme weer terug. Ik blik in vogelvlucht nog snel even terug op de afgelopen weken. Ook al omdat ze zijn voorbijgevlogen. Eerst waren daar drie relatief rustiger ‘vakantieweken’ waarbij je vooral wanneer je weer thuisbent nooit helemaal los komt van het werk. De avonturen op Tenerife lijken al weer een eeuwigheid geleden. Gelukkig heb ik de vakantieverhalen en –foto’s nog. Om het vakantiegevoel vast te houden waren daar nog uitstapjes naar De Hoge Veluwe, wat zich afspeelde in en om Ede, en een dagje met de overburen naar de buren in Zuid-Drenthe die daar een weekje op een drukke camping bivakkeerden. Dan ben je er toch even lekker weer uit en dat in eigen land nog wel.
Daarna toog ik het veld in. Een primeur voor mijzelf en het is mij echt prima bevallen. Zoutkamp, Uithuizen, Loppersum, Winsum, Kloosterburen, Warffum, Spijk en Bedum werden in de vroege ochtendkrieken aangedaan. Eigenlijk zonder duidelijk doel vooraf over hoe of wat. En ook die improvisatiemodus beviel prima. Want als je goed om je heen kijkt dan valt er van alles te beleven op het Hogeland en geluk én schoonheid zitten hem soms in kleine dingen.
In de middag werden de opgedane ervaringen en constateringen aan het papier toevertrouwd, inclusief een vakantie-Instammagrammetje met daarin een aantal highlight-kiekjes. Hartstikke leuk om te doen, in de blote pokkel achter de PC gezien de tropische temperaturen, en uit de vele delingen en mooie kijkcijfers concludeer ik dat het ook door de inwoners van ons Hogelandgebied op prijs werd gesteld. Altijd leuk, denk ik, wanneer een buitenstander schrijft over al die dorpselementen die voor jezelf zo vertrouwd zijn. Waardoor je soms zelf niet eens meer beseft in wat voor mooie omgeving je woont.
Dat gaan we dus vaker doen. Hopelijk wordt het een jaarlijkse traditie. Maar eerst het normale werken maar weer eens oppakken. De eerste interviews zijn afgenomen en wanneer ik de weekagenda raadpleeg zie ik dat ik drie keer op interviewpad mag in de buurt. Een mooi vooruitzicht en het houdt je van de straat natuurlijk. Vorige week had ik al een succesvolle acquisitiegesprek met een ondernemer die de hele wereld over reist om agrarische adviezen te verstrekken. Wat woont deze familie mooi, iets wat ze ook door de vele buitenlandse gasten die ze op hun boerderij mogen verwelkomen consequent wordt verteld. Binnenkort meer hierover.
Ik ben blij dat zich nieuwe potentiële adverteerders aanbieden. Want wat gaat het hele coronagebeuren en de nasleep ons nog brengen? Ondanks een nog steeds mooi team adverteerders ben ik onderweg toch ook enige vertrouwde namen kwijtgeraakt of zijn acquisitieactiviteiten uitgesteld. Om over het afgelasten van tal van mooie activiteiten en evenementen maar te zwijgen.
Inmiddels worden her en der de nodige dingen weer voorzichtig opgepakt. Dat valt nog niet mee. Ergens heb je het idee op eieren te lopen. Zoals bestuurlijk gezien bij de voetbalclub bijvoorbeeld. Want hoe ga je precies met de waslijst aan maatregelen om? Daarbij staat niet iedereen er op dezelfde manier in. De een wil strenge maatregelen en protocollen. De ander vindt het allemaal maar zozo en dan is elke beperking er al gauw een te veel.
Lastige tijden dus voor bestuurders. Zowel achter het stuur in bijvoorbeeld het openbaar vervoer als voor vele scholengemeenschappen en die mensen die daadwerkelijk voor de klas staan. En zouden ze in de ziekenhuizen hun hart al weer vasthouden? Net bekomen van huzareninspanningen en hiervan nog aan het herstellen en de gevreesde tweede golf doemt al weer op. Hoe gaat dit allemaal aflopen? Het najaar biedt dus de nodige uitdagingen, dat is zeker.
En zo zit ik weer ouderwets twee hoog op de Berkenlaan nummer 5 te mijmeren over dat wat geweest is en nog gaat komen. Echt vloeiend komen de volzinnen nog niet uit de pen. Dat zal wel met de complexiteit en onzekerheid te maken hebben die in de lucht hangt. ‘Kop der veur’ maar weer! En denk een beetje om elkaar wanneer de lontjes steeds korter dreigen te worden. We zullen het toch met elkaar moeten doen. Graag tot ziens langs de (werk)velden!