‘Save the best for last!’ En dat deed ik deze week waarin ik op zoek ging naar het vakantiegevoel op het Hogeland. Van de stortbuien in Zoutkamp naar de tropische hitte in waterdorp Winsum en alles wat daar tussen zat. Winsum is het dorpje dat het in de ANWB verkiezing ‘Mooiste dorpje van Nederland (met een beschermd dorpsgezicht)’ tot de laatste vijf heeft geschopt. En dat is niet meer dan terecht want Winsum bruist, zeker in de zomermaanden! Ik neem u dan ook graag mee met enige uren wandelplezier in dit alleraardigst dorpje…..
Marenland recreatie
En waar kunt je dan beter beginnen dan bij Marenland recreatie. Drie jaar geleden was ik hier voor het eerst tijdens de Open Coffee Club ’t Hogeland. Robbert van Barneveld was toen net begonnen. Niet veel later kwam broer Ruud in de zaak. En terwijl ze steeds meer bekendheid wisten te genereren en stevig aan de weg timmerden was daar ineens die streep door de rekening toen Covid om de hoek kwam kijken. Wat had ik ook met deze jongens te doen. Net als met vele andere hardwerkende horeca-ondernemers.
Maar genoeg gesomberd want hoe anders is het nu. Van een bezoeker hoorde ik dat er maar nauwelijks meer een plekje vrij is. Zij had het geluk dat er nog net een gaatje vrij was voor twee dagen. De camping inclusief mooie trekkershutjes en tipi-tenten ontwaakte langzaam maar heel zeker. Daar kwam ik achter tijdens een oriënterend rondje en ik zag dat er ook iets van een zomerkamp voor de jongere jeugd georganiseerd werd. Wat een bedrijvigheid dus.
VV Winsum en andere bedrijvigheid
Na dit rondje wandelde ik naar het nieuwe complex van VV Winsum via de velden van Hunsingo. Er is nog veel werk te verrichten op het Geert Reinders Sportpark maar wat wordt het mooi. Staand boven op de bult voor de kantine is het uitzicht over het Reitdiepdal adembenemend. Het proces was lang en er moesten de nodige hobbels geslecht worden. Maar dan heb je ook wat.
De volgende wandelstop was dan ook bij het oude Viboacomplex. Nog één keer een nostalgisch kijkje op de oude kantine en de velden die er nu verlaten bijliggen. Snel door naar meer bedrijvigheid want Het Aanleg heeft zich inmiddels ontwikkeld tot een bedrijventerrein van formaat. Bij Van Dijk Watersport wordt er in de ene hal reeds druk aan een vaartuig gewerkt terwijl in de ‘winkel’ de eerste bezoekers op zoek zijn naar een boot dat bij hun vaarplezier past.
Het prachtige centrum
Daarna is het de hoogste tijd om via Sporthuis Winsum en een rondje om de AH het mooie centrum in te duiken. Bij Kaas-Notenhuysch Winsum van meesterbakker Johan van de Beek is het al een drukte van jewelste. Daar loop ik ook kaasboerin Jolanda van Kleikracht tegen het lijf. Ik praat met een tevreden onderneemster die dankzij de actie ‘Koop Lokaal’ volop nieuwe klanten heeft mogen ontvangen op de boerderij in Schilligeham. Wandelend over de statige boogbrug zie ik de eerste boten door het Winsumerdiep varen.
Het centrum met J&A en De Gouden Karper (nieuw leven ingeblazen door Wiebe van Goinga) als grootste blikvangers lonkt echter nog even meer. Ik duik net na Vaszlovszky een authentiek steegje in en wordt op slag verliefd op een huisje aan het water dat via Makelaar Stenekes te koop wordt aangeboden. Als ik Middelstum ooit nog eens moet verlaten dan zou zo’n stekkie nog wel wat zijn. Met Molen ‘De Vriendschap’ en een mooi kerkje in de buurt heb je dan toch helemaal niets meer te klagen?
Ik loop rustig verder naar Bellingeweer en wordt steeds enthousiaster. Wat staan hier toch een prachtige panden. En wat jammer toch dat het prachtige gemeentehuis zijn oorspronkelijke functie is kwijtgeraakt. Hopelijk blijft hij nog wel tot in lengte van jaren in gebruik want het zou zonde zijn dat zo’n gebouw in verval zou raken. Maar daarvan is gelukkig nog geen sprake, binnen zie ik immers mensen druk aan het werk zijn.
Winsum is ook een dorp dat zeer in trek is bij onderwijzers kwam ik achter. Lammert de Graaff woont bijvoorbeeld nog steeds bij het station zo te zien. Niet veel later passeerde mij geschiedenismeester Reinders van de Asingapoort in Middelstum en ook leraar Wim Heemstra uit Bedum struinde rond in het centrum.
De wandelbeentjes raakten licht vermoeid en vlakbij De Gouden Karper ging ik er eens rustig voor zitten. Al filosoferend kwamen de ideeën vanzelf. Wat als de Boogpleinplannen nu eindelijk eens tot ontwikkeling zouden komen? Dat zou het toch helemaal afmaken? Man, volgens mij heeft Winsum het in zich om op termijn het Venetië van Noord-Groningen te worden. Inclusief de nodige aantrekkingskracht op een grote toeristenstroom.
De Jongens uit de Buurt
Langzamerhand wordt het tijd om naar huis te gaan. Op de boogbrug springt de Winsumer jeugd naar hartelust in het water daarbij hun best doend om al het kanoverkeer te ontwijken. Ik zie af van nog een rondje Maarhuizen, daarvoor is het ja veel te warm. Maar daardoor mis ik wel de blik op de Enne Jans Heerd waar je ook een mooie kanostop kunt maken.
In plaats daarvan besluit ik mijzelf te trakteren op een heerlijk ‘Pieterpadje’-lunch (bestaande uit een mostersoep, een kleine uitsmijter en een broodje kroket – bedankt Pieter!) bij de Jongens uit de Buurt, onderdeel van Marenland recreatie. Heel toepasselijk want het Pieterpad loopt langs de camping en ik ben onderweg de nodige bepakte wandelaars tegengekomen. Daarbij staat het weekend voor de deur en we hebben de eerste vakantiegevoelweek met verve beleefd. Dat maakt hongerig inderdaad.
Zittend aan het water laat ik mij de lunch heerlijk smaken. Winsum heeft het, bedenk ik mij terwijl ik langzaam via Onderdendam terugtuf naar Middelstum om vervolgens dit verslag uit te werken. Maandag gaan we vrolijk verder met deze rubriek, dan vanuit Kloosterburen! Goed weekend allemaal!