Bij de Molen
Knis Beheer
KOOZAA
Huitsing & Poort
Hotel 't Gemeentehuis
De Kleine Munt

Mien Tuitman beleeft veel sch(r)ik aan Eetcafé Winneweer

Mien, kun je jezelf in het kort even voorstellen?

Kort samengevat komt het erop neer dat je met een hardwerkende horecavrouw aan tafel zit. Als het café open is dan sta ik vaak tussen 06.00 en 07.00 uur al naast mijn bed en bij drukke dagen werk ik tot ’s avond laat door. Maar dat is geen probleem hoor. Want ik hou van gezelligheid en ben altijd in voor wat reuring.

Ik ben een geboren en getogen Middelstumer, 60 jaar en moeder van een dochter en een zoon. Mijn dochter is 38 en woont in Annen en ik heb nog een zoon van 32 die in Loppersum woont. Naast moeder ben ik ook oma van vier kleindochters, in leeftijd variërend van twee tot zeven jaar.

Hoe ben je de horeca ingerold?

Dit is pas op latere leeftijd echt tot stand gekomen. Wel heb ik in de tachtiger jaren nog twee jaar, met mijn toenmalige partner, Vita Nova onder mijn hoede gehad. Dat was een heel leuke tijd maar omdat de kinderen nog klein waren eigenlijk niet te doen. Je was de hele dag aan het rennen en het vliegen en je had maar nauwelijks tijd voor ze.

Sowieso heb ik tot mijn 40e heel veel verschillende dingen gedaan. Zo heb ik jarenlang op de kermis gewerkt en trok mee met mensen uit Garmerwolde die meerdere kermisattracties in bezit hadden en door heel Nederland toerden. Dit was het niet helemaal voor mij maar je wilde toch centjes verdienen. Ik heb ook jarenlang bij verschillende boeren in de omgeving gewerkt. Waaronder bij boer Rooda uit Middelstum, jou ook wel bekend. Van het ‘mousen struup’m’ en in de drogerij werken tot het huishouden aan toe. Ik draai mijn handen nergens voor om.

En wanneer kwam Eetcafé Winneweer op je pad?

Dat gebeurde toen ik mijn vorig jaar overleden partner Gerrie leerde kennen. Hij kocht dit pand in 1995 en heeft hem helemaal gestript en opgeknapt. Hij heeft er iets heel moois van gemaakt. Ik kreeg een relatie met hem en werk sinds 2000 in de zaak.

Ik begon achter de bar maar was al vrij snel in de keuken te vinden. Voor mij geen probleem want ik had in Vita immers de fijne kneepjes van het horecavak geleerd. Inmiddels werk ik al twintig jaar in dit pand wat nu ook mijn eigendom is.

Wat valt er zoal te doen in het eetcafé?

Ik begin de opsomming met de feestjes en partijtjes want dat ik vind ik het mooiste om te doen. Gemiddeld draai ik wekelijks wel een partij en omdat je weet om hoeveel mensen het gaat kun je mooi de hele week er na toe leven en gericht inkopen doen. Maar eigenlijk kun je hier alles op ‘eetgebied’ wel regelen en krijgen. We organiseren stamppotavonden, warm- en koud buffet, barbecue met salades en complete bruiloften.

En dat allemaal naast het restaurantgedeelte met snacks als bijzaak. Hier worden ook wel themafeesten georganiseerd, denk dan bijvoorbeeld aan een flowerpowerfeest. En voor snert met roggebrood en spek mag ik elk jaar naar Timmerfabriek Oomkens die volgens jarenlange traditie hun personeel hier op trakteert vlak voor de kerstvakantie.

Eind vorig jaar werd je maar zo overvallen, heb je hier veel last van gehad?

Ik slaap inmiddels weer normaal, vaak ‘als een roosje’. Dat ritme had ik gelukkig vrij snel weer te pakken maar het is een paar keer voorgekomen dat het alarm spontaan afging en dan ben je weer terug bij. Ik heb maatregelen getroffen dat dit niet meer gebeurt.

Daarbij heb ik nu gehard glas en een noodknop waardoor de politie hier binnen een paar minuten kan zijn. En de pook ligt altijd paraat. Daar heb ik die inbrekers toen dusdanig mee geraakt dat ie na die tijd krom was. Waar precies weet ik niet want het was donker. Daarbij hebben ze mij ook flink te pakken gehad. Helaas lopen ze nog steeds vrij rond.

Ik heb mij er vrij snel overheen gezet, onder het motto ‘nait soezen, deurbroezen’. Maar wat een commotie. RTV Noord stond voor de deur en ik ben zelfs genomineerd voor de ‘Vrouwen in de media-award’ georganiseerd door Podium TV in het Forum. Waar de rest aan een watertje zat, ging ik voor een potje bier. En lekker Gronings knauwen natuurlijk, dat vonden ze mooi.

En toen kwam ook nog eens Corona om de hoek kijken?

Dat kon er ook nog wel bij. Ik kan wat dat betreft terugkijken op een rampjaar. 27 mei 2019 overleed Gerrie op mijn verjaardag. Aan het eind van het jaar werd ik overvallen en toen kwam Corona. Al met al heb ik de eerste maanden van het jaar geen dubbeltje verdiend. Afhaal was een mogelijkheid maar dit pand is zo groot. Voordat die eenmaal op temperatuur is, daar kun je niet aan verdienen. Hopelijk gaat het zonnetje nu eindelijk weer schijnen hoewel de administratieve rompslomp nog niet helemaal achter de rug is.

Inmiddels weer lekker los?

Zodra de mogelijkheid zich op 1 juni voordeed, heb ik de deuren weer geopend. En ik heb topdagen achter de rug, mede ingegeven door het mooie weer. Afgelopen zondag was de eerste rustige dag sinds tijden maar dat had alles te maken met het feit dat ze toen al de weg afsloten tussen Ten Post en Winneweer die maandag pas aangepakt zou worden.

Want dit is best een drukke weg hoor, vergis je niet. Hier komen veel fietsers en motorrijders langs. Je kunt merken dat onze provincie in trek is en dat veel mensen hun vakantie in eigen land vieren. Dit weekend hadden we bijvoorbeeld bezoekers uit Brabant en ook hebben we al een paar mensen uit België mogen verwelkomen.

Wat zijn de hoogte- en dieptepunten uit je Eetcafé Winneweer-tijd tot dusver?

Over het dieptepunt kan ik kort zijn, dat was het afgelopen rampjaar. Daartegenover staan gelukkig heel veel mooie feestjes en partijtjes. Al die ‘bliede mensen’ in de zaak, daar word je toch zelf ook vrolijk van?! Een lekker bandje of muziekje erbij en er heerst hier al snel een geweldige sfeer!

Heb je nog leuke horeca-anekdotes?

‘Voor iets meer ga je naar Café Winneweer!’ Dat is reeds jarenlang mijn slogan. We werken hier met een ‘Barbaarse keuken’. Geen schaaltje mayo die ik een paar keer aan moet vullen maar direct een tube vol. Of een bak vol bonen of bloemkool in plaats van een bakje. Ik ben niet van de afgemeten porties en breng nooit iets extra in rekening.

Dit weekend hadden we nog een ouder echtpaar te gast waarvan de vrouw klein van stuk was. Maar ze aten alles op, dat vond ik geweldig om te zien. Vijf sliptongs en een hele varkenshaas, ‘ze ‘vrat’n alles op’.  Prachtig man, dat vind ik mooi. En de gasten die hier één keer geweest zijn komen altijd weer hé. Beter te veel dan te weinig, nog een motto van mij.

Winneweer is voor jou ‘the place to be’?

Het cafégedeelte zeker. Ik vind het leuk dat in het dorp de laatste jaren nieuwe mensen zijn komen te wonen die ons nu ook weten te vinden. Laatst hebben we hier zelfs een bierproeverij georganiseerd want het dorp is enige hobbybrouwers rijker geworden.

Mocht ik het café kunnen verkopen dan laat ik de provincie waarschijnlijk achter mij en ga ik in Zuidlaren of Gieten wonen, denk ik. Ik ga al regelmatig naar een camping vlakbij Annen en weet dus hoe mooi het daar is. Maar mocht toevallig net op dat moment een mooie bungalow of appartement in Middelstum te koop staan dan zou dat ook nog een optie zijn.

Afijn, eerst dit pand maar eens zien te verkopen. In de afgelopen maanden is de buitenkant helemaal geschilderd en ook de tuin ziet er pico bello uit. Dit doe ik grotendeels zelf met enige hulp van een bevriend stel. En één keer per jaar komt de hovenier langs. Tot voor kort stond ik zelf nog op de steiger om de dakgoten schoon te maken maar dat moet je niet meer willen. Zeker niet met van die toeterende vrachtwagenchauffeurs waardoor je je het laplazerus schrikt!

Nog tijd voor hobby’s?

Ik mag graag sokken breien voor de werklui die hier over de vloer komen en haken en naaien doe ik ook graag. En lekker fietsen, zeker in het mooie Drenthe. Ik ben wies met mien kleinkinderen. Ik pik regelmatig een dagje Duitsland mee om kleren voor ze te kopen.

Waar mogen ze je ’s nachts voor wakker maken?

Voor een paardenhaasbiefstuk kom ik er graag uit. Dat zijn de lekkersten. Ach, ik zeg wel eens, een goede biefstuk kun je niet verknallen.

Waar staat Mien Tuitman (met Eetcafé Winneweer) over 5 a 10 jaar?

Hopelijk heb ik tegen die tijd het pand verkocht en woon ik in Drenthe. Het mooiste scenario zou zijn dat ik hier nog vijf jaar kan werken en dat ik het dan van de hand kan doen. Want ik ben nu nog te jong om niets meer te doen. Daarbij beleef ik er nog veel plezier aan.

Wil je verder nog iets kwijt?

Voor die mensen die hier nog nooit geweest zijn, kom gerust een keer langs. Als ik er ben, dan is iedereen van harte welkom hier. Veel mensen komen ook langs wanneer ze mijn auto zien staan, dat vind ik altijd gezellig. Mocht je meer willen weten over Café Winneweer, klik dan even op www.cafewinneweer.nl. Graag tot ziens!

Bert Koster
Middelstum
info@bert-koster.nl
bertkoster1@gmail.com
www.bert-koster.nl
06-51715098
0595-552405
KvK nummer: 57250278
BTW nummer: NL001445322B69