Bij de Molen
Knis Beheer
KOOZAA
Huitsing & Poort
Hotel 't Gemeentehuis
De Kleine Munt

Terug naar Eibergen, deel I

Het idee spookte al een tijdje door mijn hoofd. Om een weekendje weg te plannen in de omgeving van Eibergen. De plek waar ik het eerste half jaar van 1996 doorbracht als een van de laatste dienstplichtige militairen die Nederland voortgebracht heeft. Terug naar de tijd waarin ik net afgestudeerd was en klaar voor de arbeidsmarkt. Terug naar die mooie omgeving waar toch de nodige herinneringen liggen…..

Toen ik mijn partner mijn bedoelingen uitlegde, was zij nog niet direct enthousiast. En dus gingen de plannen eerst weer in de ijskast. Misschien maakte Anne Vlieg die sluimeringen begin dit jaar wel weer wakker. Want na de tafeltenniswedstrijd tegen De Toekomst in Lochem bleef hij een nachtje slapen in een hotel in dezelfde plaats. De plaats waar ik destijds vaak langskwam en die mij zo toelachte. Een mooie grote villa, wat hogerop gelegen, staat in mijn geheugen gegrift. Daar moest ik weer heen. De vrouw vond het zeker in Coronatijd en met de nodige studieopdrachten prima dat ik solitair die kant op ging. Dat was net het zetje wat ik nodig had.

Ik boekte in het plaatselijke Fletcher Hotel twee overnachtingen en kreeg er twee ontbijtjes bij. Niets mis mee. En dus toog ik jl. vrijdag net na de middag die kant op. Na enig wikken en wegen besloot ik om eerst Zutphen aan te doen. De plek waar ik wel eens op de trein moest wachten. Vanaf het station zag de binnenstad er aantrekkelijk uit. Maar ik heb het station nooit verlaten. Wellicht doodsbenauwd dat ik de eerstvolgende trein richting Groningen zou missen…..

Ik bleek wat gemist te hebben. Een klein anderhalf uurtje wandelde ik met veel plezier rond in dit IJsselstadje. Ik ben ervan overtuigd dat zeker elk stadje in Nederland en misschien wel in de hele wereld zijn eigen geschiedenis en bezienswaardigheden heeft. Zutphen dus ook. Op het eind stapte in nog even de stationshal in. Omdat ik niet precies meer wist hoe het zat. Maar dankzij de informatieborden begon het weer te dagen. Vanuit Zwolle moest ik overstappen in Zutphen om vervolgens de boemel te pakken richting Winterswijk. Daar stond volgens mij op zondagavond altijd een busje te wachten die ons naar de kazerne bracht.

Toen men in 1995 naar mijn parate tijd voorkeur vroeg waar ik na mijn opleiding heen wilde, gaf ik aan graag zo dicht mogelijk bij huis gesetteld te worden. Men koos in al hun wijsheid voor Eibergen. Hemelsbreed nog geen tweehonderd kilometer van Middelstum verwijderd. Maar met de bus, trein en als het even tegenzat de laatste drie kilometer ook nog eens lopend, deed ik er ongeveer vier uurtjes over om er te komen. Ik pakte op de terugweg trouwens ook wel eens de bus naar Enschede waar ik vervolgens de trein pakte. Via Hengelo en Almelo kwam je dan vervolgens ook wel in Zwolle…..

Afijn, tot zover eerst mijn dienstherinneringen. Die pak ik verder mee in deel twee. Rond vijven arriveerde ik in Lochem voor de incheck. Men had al een dinerplek voor mij gereserveerd maar ik zag mijzelf daar nog niet in mijn eentje zo lang op het eten moeten wachten. En dus koos ik voor een snelle hap in Lochem. Zo kon ik ook mooi even het stadje bekijken. Die was toch niet zo mooi als in mijn herinneringen.

Terug in het hotel begon het vervolgens te kriebelen. Ik had al gezien dat Borculo niet zo heel ver weg lag en dus pakte ik de auto weer. Dit stadje wist mij wel meteen te raken. Prachtige watertjes met bruggetjes en een ouderwetse waterrad, ganzen en zwanen, eendjes met daarachter hun jonge kroost. Man, wat was het mooi. Hier zou ik zaterdagavond terugkeren…..

Die zaterdag was toch al een drukke wandeldag. Het centrum en de mooie periferie van Eibergen, vervolgens naar het mij wat te drukke Winterswijk, waar veel Duitsers rondliepen. Tussendoor genietend van het fraaie Achterhoekse landschap. Doetinchem ligt bijvoorbeeld op dik 30 kilometer van Eibergen, Enschede ongeveer 20 kilometer. En dat alles ligt in de provincie Gelderland, vlakbij het bosrijke Nationaal Park De Hoge Veluwe.

De zaterdagavond gunde ik mijn vermoeide beentjes rust. Het was de bedoeling dat ik zondags Apeldoorn aan zou gaan doen. Maar daar rustte in meerdere opzichten geen zegen op. Een verkeersregelaar gaf aan dat Paleis Het Loo en haar fraaie omgeving voor mij gesloten bleef. Daarbij begon het ook nog eens te regenen. Gelukkig had ik het schaduwprogramma al klaar.

Die vond ik in het Drentse Ruinen waar ik het Dwingelderveld bewandelde richting de immense radiotelescoop die aantoonde hoe nietig wij eigenlijk zijn en hoe immens groot het heelal wel niet is. Onderweg ontwaarde ik een schaapherder die aan enige fietsers de nodige uitleg gaf over de (te droge) hei en haar schapenkudde. Achteraf een prima eind van een perfect weekend. Mocht de vrouw nog een keer niet mee willen dan is dit best wel een mooi alternatief. Daarbij kent Nederland nog zo veel mooie plekjes en steden die ooit nog eens door mij ontdekt moeten worden. Wordt hopelijk vervolgd dus. Morgen neem ik u in deel II mee Kamp Holterhoek in Eibergen…

Bert Koster
Middelstum
info@bert-koster.nl
bertkoster1@gmail.com
www.bert-koster.nl
06-51715098
0595-552405
KvK nummer: 57250278
BTW nummer: NL001445322B69