Bij de Molen
Knis Beheer
KOOZAA
Huitsing & Poort
Hotel 't Gemeentehuis
De Kleine Munt

Eric Boskamp, Waarom?

Waarom? Waarom moet dat? Waarvoor is dat? Zo’n typische vraag voor ons Nederlanders. Altijd maar bevestiging zoeken, of de discussie aangaan met als uitgangspunt het beter te weten, of je mening te willen ventileren. Af en toe word je daar er wel eens doodmoe van. En vooral in deze tijd van Corona.

Dagelijks worden wij in onze Albert Heijn geconfronteerd met klanten, die de discussie aangaan over door de overheid vastgestelde regels. Deze regels zijn heel helder en uiteindelijk door de RIVM bepaald. Een bezoek aan de supermarkt doe je zoveel mogelijk alleen, je gebruikt een winkelwagen of –mandje en je houdt 1,5 meter afstand. Meer is het niet. En deze regels zijn bedoeld voor de veiligheid/gezondheid van medewerkers en onze klanten. Dus wat belet je?

Om onze klanten te helpen en te beschermen staat er bij de ingang een gereinigde winkelwagen klaar en is er extra handgel en desinfectiemiddel om je handen en winkelwagen extra schoon te maken. Klanten die samen komen, of met het gezin, wordt vriendelijk gevraagd om buiten te wachten, zodat wij de 1,5 meter afstand kunnen blijven garanderen en het niet te druk wordt in de winkel.

En daar begint de ellende! Er zijn nl een paar (a)sociale groepen in onze samenleving, die daar nogal moeite mee hebben. Als eerste de groep pensionado’s, mensen in de leeftijd 65+ zeg maar. Een categorie die ons land heeft gebracht, waar we nu zijn. Altijd hard gewerkt en vaak succesvol terugkijkend op hun leven. “Wie heb’n dat toch moar mooi veur elkander kreeg’n”.

Maar deze groep mensen is zo vol van zichzelf en weet alles zo goed, dat het lastig blijkt je aan door anderen bedachte regels te houden. Waarom mogen wij niet samen boodschappen doen? Dat doen we toch altijd al zo? “Maar u weet toch, dat er een pandemie door de wereld gaat en dat we deze maatregelen hebben genomen om risicogroepen te beschermen”? En let wel, u behoort tot zo’n risicogroep.

Maar klantvriendelijk als we zijn nemen we de tijd om deze groep uit te leggen, waarom we dit doen en benadrukken, dat het om onze gezamenlijke gezondheid gaat. Dat we samen door deze periode heen moeten en dat dit ook minder leuke beslissingen tot gevolg heeft. Mokkend, scheldend….. ja soms tot bedreigend aan toe sta je meerdere malen bij de ingang van je winkel je verhaal te doen.

En je vraagt je dan af, waar deze groep mensen de notoire stupiditeit weg heeft om zo tekeer te gaan. Jullie werken niet meer en zien alle afleveringen van het journaal de dag door. Kranten worden verslonden en zelfs Facebook is ontdekt door deze wegkwijnende stellen. Men heeft zoveel vrije tijd, dat het vervelend wordt. Die vrije tijd wordt gebruikt om meningen te vormen en overal maar commentaar op te geven. Lees voor de aardigheid maar eens de ingezonden brieven in het Dagblad. 95% van deze brieven zijn van deze “risicogroep”. Ik zou zeggen; ga vrijwilligerswerk doen!

Ondertussen heeft men wel een oplossing gevonden om toch samen boodschappen te kunnen doen. Eerst gaat de vrouw met winkelwagen naar binnen en 30 seconden later volgt de partner (met winkelwagen). En éénmaal in de winkel zoekt men elkaar op om later bij de kassa de niet meer benodigde winkelwagen ergens te droppen om daarna meesmuilend lachend en zelfvoldaan de winkel te verlaten. Dat hebben we toch weer mooi geflikt!

Een treffend voorbeeld van betweterigheid en zelfvoldaanheid beleefde ik eind vorig jaar. Een oudere man, bril voorop de neus en een corduroy petje op de grijze manen (zeg maar type onderwijzer/leraar) vroeg mij, of ik wel wist, wat legionella was en wat de gevolgen hiervan waren. Had ik wel gehoord van de legionella besmetting tijdens de Flora in 1999? En wist ik wel, dat daar meer dan 30 doden waren en 200 mensen ernstig ziek werden, ondertussen wijzend naar onze dry-misting techniek, die zorg draagt voor een betere versheid van groenten en fruit.

“Dat is levensgevaarlijk”, kraamde de veteraan uit. Zonder zich te hebben verdiept in de materie werd mij duidelijk gemaakt, dat het stom en belachelijk was, dat Albert Heijn dit toestond. Hoe kon zo’n groot concern zulke risico’s nemen? Wij moesten het systeem direct maar afkoppelen en hij zou zeker geen groenten en fruit bij ons kopen.

Na zijn relaas te hebben aangehoord vroeg ik de man, of hij werkelijk dacht, dat Albert Heijn, zonder vooronderzoek in bijna 1000 winkels zo’n systeem zou installeren. Dat Albert Heijn het risico zou nemen om wekelijks 15 miljoen mensen te besmetten? Mopperend en hautain werd mij meegegeven, dat hij zijn mening had gezegd en dat ik daar maar eens goed over na moest denken. Tja…………

Een 2e groep die de wenkbrauwen doet fronsen zijn de moeders. Nee, niet zomaar moeders. Vaak moeders zonder man, maar mét kinderen. Moeders die de godganse dag naar Netflix gluren en de kinderen maar lastig vinden. Deze worden dan ook de deur uitgestuurd, zodat moeders in alle rust naar de TV kan loeren en ondertussen op Facebook alle “vrienden” kan beheren en druk meningen kan ventileren.

En als men dan naar de supermarkt moet om de voorraad mixdrankjes aan te vullen, dan moeten de kinderen wél mee, want ja, die kunnen niet zo lang alleen zijn. De tirades die wij, als supermarktmedewerkers, bij de voordeur van de winkel krijgen, als wij de moeders vragen de kinderen even te laten wachten, zal ik u besparen. Ze mogen wel de hele dag door Winschoten zwerven, maar niet 5 minuutjes op een parkeerterrein van een supermarkt wachten. Ach, waarom maak ik me druk.

Gelukkig zijn het gros van de klanten juist heel aardig en begripvol en krijgen we veel lof over onze genomen maatregelen. Dat sterkt ons, als beroepsgroep werkend in de frontlinie, om op deze manier door te gaan en ons niet te laten kleineren/intimideren door de minderheid. Wij blijven ons dienstbaar opstellen en gaan samen met onze klanten de Coronastrijd aan. Waarom? Omdat we gek zijn op de hectiek van retail en de dagelijkse drukte van mensen om ons heen. Wij houden van onze klanten!

Eric Boskamp

P.s: mocht u zich herkennen in bovenstaande, trek het u dan niet persoonlijk aan. Het is niet de bedoeling kwetsend of generaliserend te zijn. Het is net als bij alles: wie de schoen past, trekke hem aan.

Bert Koster
Middelstum
info@bert-koster.nl
bertkoster1@gmail.com
www.bert-koster.nl
06-51715098
0595-552405
KvK nummer: 57250278
BTW nummer: NL001445322B69