Kunt u zich heel kort even voorstellen?
Mijn volledige naam luidt Cornelis de Winter, roepnaam Cor. Ik ben op 9 januari 1958 geboren op Klap, Fraamklap inderdaad, het mooie gehucht tussen Middelstum en Onderdendam. Als tiende telg uit een arbeidersgezin dat in totaal uit elf kinderen bestond. Mijn vader was landarbeider en had daarnaast nog een ‘hoenderfokbedrijf’.
Ik heb tot mijn 24e op Klap gewoond. Toen volgde een verhuizing naar de Kerkeweg in Wirdum. Daar had ik drie jaar eerder een huis gekocht. Die heb ik plat gegooid en vervolgens bouwde ik op dezelfde plek een nieuw huis. Dat trucje herhaalde ik een aantal jaren later aan de Pruimlaan in hetzelfde dorp. Daar kocht ik in 1999 een huis om hem vervolgens te slopen en opnieuw op te bouwen. Daar wonen we nu dus al weer twintig jaar met veel plezier en ons bedrijf is ook op dit perceel gevestigd.
Wat is uw burgerlijke staat?
Ik ben op 10 december 1982 getrouwd met Ina de Kort. Zij was mijn nieuwe buurmeisje in Wirdum. Toen ik daar aan het klussen was, haalde ik mijn hele hand open. Zij is toen met mij naar de dokter geweest. Daar is vast de basis gelegd. Ik had nog verkering maar toen dat uit ging kregen wij al snel een relatie.
Dit huwelijk heeft tot drie kinderen geleid. In 1988 werd Laura geboren, zij woont hier vlakbij in Wirdum. Een dik jaar later kwam Willem op de wereld. Hij heeft een eigen boomkapbedrijf en woont in Ten Post. Onze jongste zoon Tom is in 1993 geboren en woont nu nog thuis maar verhuist binnenkort naar de Molenweg in Loppersum waar hij een huis gekocht heeft.
Inmiddels zijn we de trotse grootouders van drie kleinkinderen. De oudste is elf, de jongste wordt binnenkort één. We zijn een hecht gezin dat vrijdagsmiddags vaak bij elkaar komt om gezamenlijk patat en frikandellen te eten….
Wat is uw voormalig beroep?
Na de lagere school in Middelstum ben ik naar de LTS in Groningen gegaan. De Prins Willem Alexanderschool om precies te zijn die er al lang niet meer is. Daar heb ik mij bekwaamd in de timmerman- en metselrichting. Voor beide onderdelen heb ik een diploma gehaald. Op mijn 16e ging ik van school, ik heb toen eerst enige maanden bij Loonbedrijf Dijkema in Middelstum gewerkt.
Daarna een poosje bij Timmerbedrijf Sterenberg in Stitswerd om vervolgens te verkassen naar de steenfabriek op Boerdam want daar kon ik veel meer verdienen. Ik ben er begonnen als manusje van alles en acht jaar later geëindigd als brander in ploegendiensten. Deze steenfabriek was de modernste van Europa maar ging helaas in 1981 failliet. Nu zit Vast Banket hier inderdaad. Ik werd metselaar bij Rottinghuis en heb daarna twaalf jaar als metselaar/timmerman bij Hageman Wieringa in Delfzijl gewerkt.
Een val van een steiger maakte in 2002 een einde aan dit werk maar een nieuwe invulling was snel gevonden. In 2001 werd ik namelijk door mijn zuster gebeld met de mededeling dat haar dochter van top tot teen onder het eczeem zat en of ik haar kon helpen. Dat was geen toevallige vraag want ik had toen al twee paarden en veel contacten in die wereld en mijn nichtje had op de televisie van de genezende kracht van het paardenmelk gehoord. Daar kan ik overigens zelf over meepraten want ik had altijd last van maagzwellingen en -ontstekingen maar dat stopte toen ik paardenmelk begon te drinken.
Afijn, ik heb destijds het benodigde melk uit het zuiden van het land opgehaald maar het zette mij wel aan het denken. Dat denkproces kwam in een stroomversnelling terecht toen ik van de steiger gevallen ben. Paardenmelkerij De Lage Wierde bestond al een jaar maar kwam door een artikel in het Dagblad van het Noorden in een stroomversnelling terecht. Op de dag van publicatie wisten maar liefst vierhonderd mensen ons bedrijf te vinden maar we hadden toen nog maar twee paarden en moesten vele mensen teleurstellen. Maar daardoor werden de eerste contacten wel gelegd.
Ik ging mij verder in het wereldje verdiepen en bezocht andere bedrijven in Nederland en België. Ik heb mij het melken zelf aangeleerd en kwam ook steeds meer over de invries- en droogtechnieken te weten. Dit leidde in 2005 middels een vriesdroger tot een grote investering maar daarmee werden we wel uniek in Nederland. Voor die tijd bracht ik het melk tweewekelijks naar Tiel en nam het product in poedervorm mee terug. Ons bedrijf is inmiddels doorgegroeid naar zestien paarden die ongeveer zes a zeven maanden per jaar gemolken kunnen worden. In de wintermaanden dagelijks drie keer, in de zomermaanden zelfs vijf keer.
En van dit melk worden allerlei producten gemaakt. Denk hierbij aan poeders en capsules maar we hebben ook een eigen huidverzorgingsproductenlijn van crèmes, shampoo, lotion, bad- en douchegels, zeep en spierbalsem. We verkopen heel veel producten via de webshop maar het melk wordt ook in winkels in de buurt verkocht zoals Bakkerij Hoekstra in Bedum en biologisch specialist Fluitekruid in Winsum. Het is dus een hartstikke gezond product dat helpt tegen eczeem en maag- en darmklachten. Mensen met kanker hebben er bijvoorbeeld ook veel baat bij, je krijgt er hernieuwde energie door.
Ina stelt de pakketjes samen en regelt de boekhouding en ik melk de paarden, geef ze voer en verschoon de stallen. Daarbij zijn we ook constant bezig met nieuwe producten. Nog niet zo lang geleden hebben we een voetcrème ontwikkeld en we zijn nu bezig met een zonnecrème. En zo blijf je constant in de weer.
Voor de coronacrisis kwamen hier regelmatig mensen op bezoek voor rondleidingen en jaarlijks geef ik zo’n 35 lezingen door heel Noord-Nederland. We zijn nog de enige paardenmelkerij in de drie noordelijke provincies en één van de acht bedrijven in Nederland. Op onze open dag vorig jaar kwamen ruim drieduizend bezoekers af.
Hoe bevalt het gepensioneerd zijn?
Vroeger had ik nog wel het idee om al op jonge leeftijd met pensioen te gaan maar daarvan is nu geen sprake meer. De bedrijfsvoering is goed te handelen en tussendoor kan ik tijd besteden aan mijn hobby’s. Ik ga regelmatig met mijn kleinzoon aan het vissen en ben vaak in mijn vorig jaar gebouwde nieuwe schuur te vinden waar ik fruitschalen en kinderspeelgoed maak. Dat laatste vindt gretig aftrek bij mijn dochter die ook een dag in de week meehelpt in het bedrijf. Het is de bedoeling dat zij de paardenmelkerij op termijn van ons overneemt.
Daarnaast mag ik graag fietsen en lopen. Sinds januari ben ik op dieet waardoor ik inmiddels al bijna dertig kilo lichaamsgewicht ‘verloren’ heb. Dit door meer te bewegen dus maar ook door van alles de helft te nemen van wat ik voorheen gewend was…..
Wat zijn de hoogtepunten uit uw leven?
Onze trouwdag en de geboorte van de kinderen en kleinkinderen. En ik ben trots op de ontwikkeling die onze paardenmelkerij in bijna twintig jaar tijd heeft doorgemaakt. Ik was vroeger geen goede leerling maar onze producten worden wereldwijd in meer dan dertig landen verkocht. Dat had ik toen nooit kunnen bevroeden. Wanneer ik op markten of andere evenementen rondloop, word ik vaak herkend. ‘Hé peerdemelker!’, hoor je dan…..
En de dieptepunten?
Ik ben in de loop der jaren de nodige dierbaren kwijtgeraakt. Niet alleen mijn ouders en familieleden maar ook veel vrienden en bekenden. Vooral de dood van mijn vader deed mij veel verdriet. Hij mocht dan wel 89 worden maar had veel mensen- en natuurkennis. Daarnaast was hij een hele aardige en lieve man die nooit over andere mensen oordeelde. Vier van mijn broers zijn inmiddels overleden en daarbij hun partners ook. En ik ben al een zwager kwijtgeraakt.
Heeft u nog anekdotes en mooie verhalen?
Mijn jongste broer was wel van het stappen en verdiende op jonge leeftijd al heel veel geld. Na een zware stapavond kon het wel eens gebeuren dat hij op zijn slaapkamer wat geld had laten slingeren. Ik pakte dan wel eens een gulden of twee kwartjes en ging vervolgens met mijn beste kameraad snel naar Bakker Niehof om daar wat lekkers te kopen.
Door dit geld te stelen, speelde mijn geweten wel eens op. Om die te sussen zei ik dan wel eens inwendig: ‘Heer, eens betaal ik het hem dubbel en dwars terug!’ Mijn broer is inmiddels overleden en in de aanloop naar zijn begrafenis kwamen de uitspraken van toen weer boven. Ik heb woord gehouden door er zorg voor te dragen dat er een grafsteen op zijn graf geplaatst is.
Wat zou u ooit nog willen doen in uw leven?
Ina is mijn anker en heeft mij al enige keren voor wilde plannen behoed. Anders hadden we nu waarschijnlijk in Canada gewoond waar ik de boerderij van mijn oom over kon nemen. Ik ben al een paar keer in dat land geweest en wil er graag nog een keer heen. Ook zou ik graag nog een keer naar Israël en Australië willen reizen. Of wal- en potvissen spotten in Groenland. En ik zou graag nog een keer het Noorderlicht willen zien!
Waar heeft u spijt van gehad in uw leven?
Ik heb tot dusver een zeer goed leven gehad en heb nergens spijt van. Wat ik anderen aangedaan heb in mijn leven is mij vergeven en andersom ook. Ik kijk terug op een prachtige jeugd op Klap waar destijds veel jonge kinderen woonden. Vissen, scheuveln, stropen, jagen, we waren altijd buiten bezig….
Wat zou u uw leven voor een cijfer willen geven?
Noteer maar een dikke negen! Mede ingegeven door het feit dat ik en ons gezin gezond en wel door het leven gaan.
Wilt u verder nog iets kwijt?
Wees goed voor elkaar! Je kunt elkaar beter helpen dan elkaar tegen te werken. En oordeel niet te veel over een ander. Dat laatste heb ik van mijn vader overgenomen. En voor de mensen die meer over ons bedrijf willen weten, hierbij de linkverwijzing: www.dekrachtvan.nl. We zijn ook via Facebook te volgen: https://www.facebook.com/dekrachtvanpaardenmelk/.
Je krijgt van mij nog een handcrème en een lotion mee, gemaakt van paardenmelk. Die lotion moet je aan je zuster Aukje geven. Die heb ik vroeger op de kleuterschool heel hard in haar hand geknepen maar dat weet ze vast niet meer. Zie het maar als een goedmakertje…..