Ergens waren het vorige week heel bijzondere Paasdagen, als ik er zo op terugkijk. Anders dan anders en daarom uniek in zijn soort. Misschien wel nooit meer te evenaren. Een geluk bij een ongeluk is dat al die Coronamaatregelen juist in het voorjaar plaatsvinden en dat we enige mooie weken gehad hebben qua weer waardoor ik al snel een andere invulling kon geven aan al die voetballoze weekenden. Zo bracht ik de Stille Zaterdag door met onkruid wieden in de tuin en een beperkt gezellige buurtbijeenkomst met grote onderlinge afstand rondom het knisperend vuur onder het genot van een biertje….
Zuidhorn / Niezijl
De zondag werden de wandelschoenen weer eens aangetrokken. De vrouw had namelijk een mooi reisdoel voor mij uitgekozen. De jongste mocht namelijk even weer bij haar vriendje langs in Zuidhorn en daarna kon ik wel even gaan wandelen in de omgeving van Niezijl en Kommerzijl, aldus de vrouw. Kommerzijl is de geboorteplaats van haar vader, vandaar. Zo gezegd, zo gedaan.
Om in Zuidhorn te komen, pakte ik een toeristische route door het Hogeland en het Westerkwartier. Zo kon ik mijn jonge bijrijdster even kennis laten maken met de schoonheid van dit gebied en ondertussen eens navragen hoe ze haar vriendje had leren kennen. Na haar afgezet te hebben, toog ik nog even naar de nieuwe woning van kameraad Steendam die sinds eind vorig jaar met de vrouw aan De Gast is gaan wonen. Een mooi buurtje, niets mis mee.
Daarna reed ik naar Niezijl, dat was immers maar zes kilometer rijden. Ik parkeerde de auto vlakbij het kerkje maar had na enige honderden wandelmeters al vrij snel in de gaten dat ik hier mijn heil in de komende uren niet zou vinden. Gelukkig lag Kommerzijl op slechts drie kilometer afstand……
Kommerzijl
En dus pakte ik de auto maar weer om deze aan het rand van het volgende dorpje te parkeren. Dat voelde direct een stuk beter. Ik ging het bruggetje over dat mij aan de andere kant van de Kommerzijlsterriet bracht. Dat dit diep zo heet is geen parate kennis hoor, wees gerust. Pas later las ik dat dit water uiteindelijk uitmondt in het Reitdiep. Maar het was een leuk loopje langs een soort van fruitboomteelt aan de ene kant en tal van aangemeerde boten achter grote huizen aan de andere kant.
Boven op een andere bruggetje monsterde ik eens de plaatsnamen waar ik heen kon. Had de vrouw het niet over een rondje lopen? Dan zou ik van Kommerzijl naar Munnekezijl kunnen wandelen om vervolgens via Lauwerszijl weer terug te kuieren. Aldus geschiedde. Maar het zou een wandeltocht met hindernissen worden……
Munnekezijl
Munnekezijl ligt vlakbij Warfstermolen en Pieterzijl las ik even verderop op een nieuw kruispunt. Onderweg was ik al een koets tegengekomen, voortgetrokken door een karakteristiek (Belgisch?) paard. Daar werd ik nou vrolijk van. Warfstermolen is trouwens de plaats waar voetbalclub De Lauwers vandaan komt. Zou ik daar ooit gevoetbald hebben? Medio jaren negentig zat Middelstum 1 wel bij De Lauwers in de competitie maar tijdens die uitwedstrijd moest ik bij Vast Banket aan het werk, het bedrijf dat toen midden in de banketdrukte zat. Achteraf was ik daar niet heel rouwig om want het vlaggenschip ging met maar liefst 8-1 de bietenbrug op…..
De naam Pieterzijl komt mij ook al zo bekend voor. Was dat niet de woonplaats van oud-collega Lodewijk Vos? Die alvorens op het werk aangekomen te zijn al bijna twee uur onderweg was geweest. Ik weet nu waarom. Met de fiets of de bus naar Grijpskerk, dan met de trein naar Groningen, uitstappen in Fraamklap en dan nog enige honderden meters lopen naar het werk….
En dan kom ik er opeens achter dat Munnekezijl in Friesland ligt, als onderdeel van de gemeente Noardeast-Fryslan. Dat had ik kunnen weten want dat had Auke Pol mij laatst nog verteld, dat ze van Kommerzijl naar het Friese Munnekezijl verhuisd waren. Een leuk plaatsje met een schutsbrug en een mooie molen waar ik in het gras neervlijde. Eventjes de schoenen uit, even de eerste indrukken in notitievorm weerleggen om vervolgens mijn bange vermoeden dat ik niet via een tussendoorroute van Munnekezijl naar Lauwerszijl kon wandelen, bewaarheid zag worden…..
Lauwerszijl
En dus ging ik eerst terug naar het kruispunt om vervolgens dik twee kilometer naar Lauwerszijl te lopen. Ook al weer zo’n mooi plaatsje, eindigend op zijl. En dus maar even naar de betekenis van dit woord gezocht. Zijl staat voor spuisluis die vroeger in dit gebied veel gebruikt werden. Ik was weer helemaal bij. Maar niet echt blij want ook van Lauwerszijl loopt er geen sluiproute naar Kommerzijl. Kommer en kwel dus voor mij want ik moest weer terug naar het kruispunt via dezelfde route. Toch een beetje tegenwind dus in de Zijlen…..
Na een wandeltocht van een kleine drie uur was ik maar wat blij dat ik de rode Rover weer zag opdoemen. Het waterflesje werd vervolgens snel geledigd. Moe maar ook voldaan tokkelde ik via Elektra, waar naast de camping inclusief zwembad ook een groot gemaal staat, en Houwerzijl terug naar huis. Heel snel zal ik mij niet meer in de Zijlen wagen maar toch was een hele mooie middag. Zeker op sportief gebied…..