Soms komen in een blog allerlei toevalligheden bij elkaar. Zo kreeg ik afgelopen weekend een mailtje met daarin aangegeven dat ik 19 jaar lid ben van het CDA. En dat terwijl mijn activiteiten voor deze politieke club al jaren op een laag pitje staan. Maar wel net in het weekend dat ik over een CDA-activiteit wilde gaan schrijven. Met dank aan Tweede Kamerlid Anne Kuik….
Hoe anders was het 19 jaar geleden toen Wessel en mijn persoontje klaargestoomd werden voor een politieke carrière in een partij die ook toen al te kampen had met vergrijzingsverschijnselen. Ik zie ons daar nog zitten als potentiële kroonprinsen, met alle egards ontvangen door de fractie- en bestuursvoorzitter. Dit resulteerde voor mij uiteindelijk in twee termijnen als bestuurssecretaris waarin ik langs de zijlijn kennis maakte met politieke strategieën én spelletjes.
Na die acht jaar was het wel welletjes, het politieke vuur is bij mij nooit echt ontbrand. Ik ga dan ook bijna niet meer naar plaatselijke en provinciale bijeenkomsten. Dit veranderde toen ik de uitnodiging van de provinciale nieuwjaarsbijeenkomst onder ogen kreeg. Deze werd gehouden in Ten Boer, mooi dichtbij dus. En Anne Kuik kwam langs. Anne is naast Tweede Kamerlid ook cool en een prettige verschijning om te zien. Toevallig is ze op het moment van schrijven en publiceren ook nog eens jarig. Dubbel drie is ze nog maar en toch heeft ze op politiek gebied al heel wat bereikt…..
En zo toog ik vrijdag jl. naar Ten Boer. En ik moet zeggen, ik heb mij kostelijk vermaakt. Het provinciale bestuursjaar werd nog even doorgenomen met daarin natuurlijk een hoog agrarisch gehalte. Het Gronings volkslied mocht niet ontbreken, we zongen trots en met volle borst mee. Daarna een onvermijdelijk bezinningsmoment. En toen kwam Anne op de bühne. Bevlogen en in hoog tempo nam ze ons mee in haar Haagse dossiers.
Via lachgas en ballonnen kwamen we bij de suikertaks die het net niet haalde om in het partijprogram opgenomen te worden terwijl onze jeugd hier zoveel baat mij kan hebben. De actuele vuurwerkdiscussie mocht niet ontbreken en hetzelfde gold voor het onderwijs en de hoge werkdruk. Het prostitutiebeleid is een stokpaardje en Anne nam ons mee met een werkbezoek bij de politie waarin ze mee mocht draaien tijdens een dienst. Het was direct raak waarbij de dienstdoende agente in het begin van de shift al haar pistool moest trekken bij een dreigende situatie.
Dit was direct het eind van de rit want de rest van de dag moesten er formulieren ingevuld worden omdat ze haar pistool had getrokken. Zie hier in een administratieve notendop samengevat waardoor onze maatschappij langzaam maar zeker verloederd. Dat ik de hele dag aan het schrijven ben, is uit vrije wil maar in sommige sectoren hebben ze hier helaas een halve dagtaak aan….
Ook na de pauze heb ik mij prima vermaakt. Ik zat bij twee oudgedienden aan tafel die ik niet kende. De een was boer geweest en hij had zijn zaak overgedaan aan zijn zoon en een camper gekocht. Alleen helpt hij nog alle dagen mee op de boerderij waar altijd wel wat te doen is waardoor de camperreisjes er bij blijven. Zijn gesprekspartner werkte vroeger bij een ingenieursbureau. Dat leidde nog tot mooie gespreken waarbij de term ‘zure regen’ mij terugbracht naar mijn studie milieukunde.
Deze term was begin jaren negentig namelijk hot en volgens onze tafelgenoot waren de bomen aan de buitenrand van Duitse bossen altijd bruin wat goed te zien was als je er langs reed. Daar is nu dertig jaar later geen sprake meer van. Ook een walvissoort in Antarctica had zich van een kleine 35 exemplaren die er nog waren weer helemaal hersteld. Dat geeft wellicht onze klimaatvrees ook weer nieuwe hoop, dat het misschien toch allemaal nog weer goed komt. Kort samengevat, mocht Anne Kuik volgend jaar weer langs komen op zo’n bijeenkomst dan overweeg ik serieus om langs te komen…..
De belangrijkste reden dat ik Anne Vlieg in de titel genoemd heb, is omdat het zo lekker bekt. En om een bruggetje te slaan naar het tafeltennissen. Want ik ben zondag nog even bij de Groninger Kampioenschappen in Loppersum geweest. Mooi om te zien hoe meer dan honderd mensen fanatiek aan het sporten waren, ieder op zijn of haar eigen niveau. Ik herkende vele Midstarscracks en dankzij medeorganisator Herbert Luit weet ik nu ook iets meer over de ranking van spelers.
En nu is het de hoogste tijd om dit verhaal af te ronden. Want ik moet zo nog even bellen met die andere Anne want de KlimaatgroepStars spelen zaterdag hun eerste thuiswedstrijd in de promotiepoule. Hoe staan we er eigenlijk voor en speelt onze nieuwste Zwitserse aanwinst ook? Allemaal prangende vragen waar ik straks hopelijk een antwoord op krijg……