Maar weggaan terwijl mijn gesprekspartner nog maar halverwege een uitgebreid betoog zat, dat is toch ook wel wat. Gelukkig moest hij even toiletteren en ik zag mijn kans schoon. Wel met pijn in het hart want ergens kent gezelligheid natuurlijk geen tijd. Maar de dikke vier slaapuurtjes die nog in het verschiet lagen, werden vervolgens gekoesterd.
‘Alles wat aandacht krijgt, groeit!’