René, kun je jezelf in het kort even voorstellen?
René Davids is mijn volledige naam en ik ben ondertussen al weer dertig jaar oud. Getrouwd met Mariëlle en we zijn de trotse ouders van onze zoon Noah die acht jaar oud is. Ik ben geboren in Wagenborgen, heb lange tijd in Spijk gewoond maar we zijn onlangs naar Bierum verhuisd waar we voor het eerst een eigen huis gekocht hebben.
Een mooie stap waardoor onze zoon gewoon in Spijk naar school kan blijven gaan en bij Poolster kan blijven voetballen. En voor mij is het bijna net zo ver rijden naar mijn werkgever Steakhouse De Kleine Munt in Termunten waar ik al zeven jaar met veel plezier als kok werk!
Van je hobby je werk gemaakt?
Ik denk dat het in groep acht van de lagere school voor het eerst begon te kriebelen en het idee ontstond dat ik later wel kok zou willen worden. Maar waar dat nou precies vandaan kwam? Ik ben op den duur op het Alfa College in Groningen terecht gekomen waar ik de MBO-opleiding Facilitair Leidinggeven ben gaan volgen. Dit met in het achterhoofd een eventueel leidinggevende functie in de horeca, hetzij in de keuken hetzij in de bediening.
Koken was een van de vakken die ik in dit eerste jaar volgde en dat ging mij goed af. Ik kwam er al snel achter dat de opleiding Facilitair Leidinggeven niet mijn ding was en maakte de switch naar de opleiding voor zelfstandig werkend kok. Daar voelde ik mij thuis en drie jaar later had ik mijn MBO-diploma op zak.
Waar moet een goede kok eigenlijk aan voldoen?
Als je die diploma gehaald hebt dan weet je hoe je moet koken en hoe je aardappels, groeten en een lekker stukje vlees moet bereiden. Dat zelfvertrouwen had ik wel. Wat ik al doende geleerd heb is dat je ook in tijden van topdrukte rustig moet blijven. Hier in De Kleine Munt vliegen de bestelbonnen je soms om de oren. Dan moet je kalm blijven in je hoofd en je niet op laten naaien. Dat zeg ik ook altijd tegen de stagairs die hier aan de slag gaan.
Wat ook heel belangrijk is, is de onderlinge communicatie en samenwerking in de keuken. Je moet van elkaar weten wie wat doet en wanneer. Dat lukt ons in Termunten heel goed ook al omdat het verloop in de keuken gering is in al die jaren dat ik er werk. En dat is maar goed ook want in een paar uur tijd moeten we heel veel gasten een lekkere maaltijd opdienen.
Hoe ben je bij de Kleine Munt terechtgekomen en bevalt het?
Zeven jaar geleden liep mijn uitzendcontract af en dus moest ik op zoek naar ander werk. Ik heb toen de nodige open sollicitatiebrieven gestuurd en kwam er achter dat Pieter Klaver in Termunten begonnen was met een steakhouserestaurant. Pieter nodigde mij uit voor een gesprek en dat verliep positief. Ik heb vervolgens een weekje proefgedraaid en ook deze test heb ik doorstaan.
Ik zou aanvankelijk in december beginnen maar chef-kok Matthieu trouwde in november met als gevolg dat ik vanaf mijn vakantieadres in Dalen op en neer gependeld heb om mee te helpen. Dit was in 2012 en dus werk ik hier inmiddels al weer zeven jaar met veel plezier. Na een jaar kreeg ik een vast contract en dat gaf een goed gevoel. De onderlinge sfeer is prima en ik geniet van de reacties van onze gasten. Wanneer het telkens zo druk is dan is dat vast een goed teken.
Kijk je wel eens genietend door het luik van de open keuken naar een volle bak?
Een enkele keer gun ik mij wel even een genietmomentje maar vaker denk ik toch aan hetgeen allemaal nog moet gebeuren. Die druk voel je zeker in de keuken maar na die tijd geeft het je ook altijd weer een goed gevoel wanneer de klus geklaard is en de gasten tevreden naar huis zijn gegaan.
Welk gerecht vind jij het leukst/lekkerst om te maken?
Vaak ben ik in de keuken de man die het meest in de weer is. Ik ben vaak daar waar op dat moment iemand nodig is. Wat dat betreft ben ik heel allround en overal inzetbaar. Zelf vind ik de nagerechten heel leuk om te maken. Ik ben dan ook een echte zoetekauw. Na mijn MBO diploma gehaald te hebben heb ik nog getwijfeld om de patisserieopleiding in Beverwijk te gaan volgen maar hier heb ik uiteindelijk vanaf gezien.
Loopt het water je wel eens door de mond als de gerechten klaar zijn?
Och, een steakje, een ribeye of een sparerib blijft altijd lekker natuurlijk. En af en toe wordt de verleiding om even een stukje te proeven (te) groot. Zeker in de wetenschap dat ik vaak al om half twee, twee uur ’s middags begin en dat vijf dagen in de week. Er wordt ter plekke regelmatig een stamppotje gemaakt of iemand neemt wat mee van huis. En zo lukt het vaak wel om weerstand te bieden aan al onze lekkere producten, haha….
Wat zijn de hoogte- en dieptepunten uit je kokcarrière tot dusver?
Dat ik al na één jaar een vast contract kreeg bij De Kleine Munt. Maar ook dat we met de keukenploeg en Pieter in de driesterrenrestaurant De Librije in Zwolle hebben gegeten een aantal jaar geleden. Een geweldige ervaring, ook om te zien hoe het eten opgediend wordt en qua entourage.
Dieptepunten kan ik echt niet bedenken. Dat je je een keer snijdt tijdens de bereiding van een maaltijd, dat overkomt de besten toch? Een enkele keer verlang je tijdens het weekend of op een feestdag wel eens naar een vrij moment maar je weet wanneer je dit vak kiest dat je vaak moet werken wanneer anderen vrij zijn. En dus moet je daarover ook niet zeuren.
Heb je nog leuke werkanekdotes?
De clichévragen die je van anderen krijgt zijn vaak in de strekking van: ‘Je kookt zelf thuis ook altijd zo lekker zeker?’. En dat terwijl mijn vrouw vaker kookt dan ik. Ze heeft er plezier in en struint regelmatig internet af op zoek naar een nieuw recept. Wanneer verjaardagen in het weekend gevierd worden, moet ik regelmatig afzeggen. ‘Moet je nou al weer aan het werk?’, krijg ik dan vaak te horen. Maar dat is logisch toch?
Spijk is voor jou ‘the place to be’?
Ik heb er zeven jaar met veel plezier gewoond maar we genieten nu van onze koopwoning in Bierum. Al met al zijn we maar een kilometertje verderop gaan wonen. Ik ben gehecht aan dit gebied en aan de rust en ruimte van een dorp. Gelukkig denkt mijn partner er precies zo over. We zijn inmiddels lekker gesetteld met ons drietjes.
Nog tijd voor hobby’s?
Ik ben regelmatig met wat keukencollega’s aan het gamen. En zaterdags ga ik vaak naar mijn zoon kijken wanneer hij zijn voetbalwedstrijdjes speelt voor Poolster. Zowel uit als thuis.
Waar mogen ze je ’s nachts voor wakker maken?
Laat mij in principe maar lekker slapen. Maar voor een lekker nagerecht ben ik altijd wel te porren. En dan ga ik niet voor ijs maar voor Tiramisu, een van oorsprong Italiaans dessert bestaande uit lange vingers en mascarpone. Ik ben sowieso meer van de cakejes en taartjes. Wat dat betreft vind ik de Brownies op de dessertkaart een verrijking. Momenteel hebben we chocolademousse bij de specials, ook een favoriet van mij.
Waar staat René Davids over 10 jaar?
Tegen die tijd ben ik sowieso nog met veel plezier in de horeca werkzaam. Ik hou me niet bezig met een lange termijn planning want ik heb het hier prima naar de zin. Daarbij heb ik een vast contract, waarom zou ik de onzekerheid dan opzoeken?
Wil je verder nog iets kwijt?
We hebben alles wel besproken, denk ik. De meeste lezers weten vast al wel hoe het hier gaat en weten wie we zijn. Mocht je hier echter nog nooit geweest zijn, dan zou daar eigenlijk verandering in moeten komen. We zien u graag verschijnen in Steakhouse De Kleine Munt in Termunten!