Bij de Molen
Knis Beheer
KOOZAA
Huitsing & Poort
Hotel 't Gemeentehuis
De Kleine Munt

Janny Folkersma – Lijnema, verzorgster in hart en nieren

Kunt u zich heel kort even voorstellen?

Noteer gerust Janny Folkersma – Lijnema, onder die naam kent iedereen mij ook. Ik ben op 23 september 1951 geboren aan de Pastorieweg in Kantens. Als oudste telg uit een arbeidersgezin dat uit zeven personen bestond. Een zus woont in Beverwijk, de rest is allemaal in de buurt blijven wonen. We gaan tegenwoordig jaarlijks met ons tienen op pad, dus inclusief de partners, voor een gezellig weekend weg en dan kunnen we lekker bijpraten. Dit jaar zijn we bijvoorbeeld naar Duitsland geweest.

Daar mijn vader een boerenarbeider was, moesten we vaak verhuizen. Zo heb ik in mijn jonge jaren in Kantens, Noordwolde, Oosterhogebrug, Middelstum, Jukwerd en Appingedam gewoond. Daar ik de verpleging in ging, moest ik vaak intern wonen. Dit heb ik in Groningen, Enschede en Assen gedaan, in het laatste geval bij een oom en een tante van mij. Na ons trouwen, zijn we eerst in Appingedam gaan wonen, daarna van 1970 tot 1974 in Krewerd waarna we veertien jaar in Delfzijl hebben gewoond. In 1988 zijn we in Holwierde terecht gekomen. Eerst acht jaar aan Het Vliet en inmiddels wonen we al weer 23 jaar met heel veel plezier aan de Jufferstoren.

Wat is uw burgerlijke staat?

Ik ben in juni 1969 getrouwd met Roelf Folkersma. Ik was destijds zeventien jaar en zwanger van onze oudste. Ik kende Roelf al veel langer want ik kwam wel bij zijn zus en nichtje. In het begin moest ik nog niets van hem weten, hij is ook drie jaar ouder dan ik. Maar Roelf is een doorzetter en van het een kwam het ander. In juni hebben we ons vijftig jarig huwelijksjubileum gevierd. Deze dag hebben we met het hele gezin in de dierentuin van Emmen doorgebracht.

Het huwelijk heeft ons twee kinderen geschonken. Zoon Lammert wordt binnenkort vijftig, heeft zelf twee zoons en is dankzij zijn nieuwe partner Greetje bonusvader van drie kinderen geworden. Jolanda is in 1972 geboren. Zij is getrouwd met Dennis en ze hebben een zoon en een dochter. Beide kinderen wonen vlakbij, ze zijn in Holwierde blijven hangen. 

Wat is uw voormalig beroep?

Nog toen ik op de lagere school zat, wist ik al dat ik de verzorging in wilde. Andere mensen helpen en verzorgen, dat vond ik helemaal mijn ding. En dus ging ik na de lagere school naar de huishoudschool. Deze heb ik in drie verschillende plaatsen doorlopen. De laatste twee jaar volgde ik de INAS richting, waardoor ik de verzorgende kant op ging. Het eerste jaar was theoretisch, het jaar er op ging ik intern werken bij diverse instellingen. Ik haalde mijn diploma toen ik zestien jaar was.

Daar ik zeventien was, toen Lammert geboren werd, kwam van een betaalde baan aanvankelijk niets. Ik ben dan ook eerst moeder en huisvrouw geworden maar toen de kinderen groot genoeg waren, begon het toch steeds meer te kriebelen. Ik had geen zin om de rest van mijn leven thuis te moeten zitten en dus besloot ik open sollicitatiebrieven te versturen naar verzorginstellingen in Delfzijl, Winschoten en Delfzijl. De enige reactie hierop kwam van het Verpleeghuis Vliethoven in Delfzijl, daar werd ik uitgenodigd voor een gesprek.

En ik werd ook direct aangenomen, als verpleeghulp. Vliethoven bood samen met het Arbeidsbureau een opleiding aan die door elf personen werd gevolgd. Ik was uiteindelijk een van de twee die zijn diploma wist te halen waardoor ik een gediplomeerde ziekenverzorgster werd. En dat op mijn 40e, een gegeven waar ik heel trots op was. De volgende zestien jaar heb ik in Vliethoven gewerkt in verschillende functies. Ik ben zelfs nog een tijdje teamleider geweest maar dit was niet mijn ding. Ik was liever bezig met het verzorgen van mijn patiënten.

Vanuit Vliethoven kreeg ik ook de kans om mijn MBO-V diploma te halen. Ondanks dat ik al 50+ was, besloot ik die kans met beide handen aan te grijpen. Ooit had ik mijzelf namelijk beloofd dat ik A-verpleegkundige zou worden en dit is uiteindelijk ook gelukt. Het praktijk gedeelte was in het Delfzicht ziekenhuis en daar had ik ook als oproepkracht kunnen blijven maar bij Vliethoven had ik een vast contract en die wilde ik niet voor een tijdelijk contract opgeven.

Later had ik toch zoiets van had ik het maar wel gedaan en ik besloot weer gericht sollicitatiebrieven te gaan versturen naar vacatures in het Delfzicht Ziekenhuis. Aanvankelijk zonder succes maar toen er op de afdeling waar ik stage gelopen had een plek vrij kwam, waagde ik er een belletje aan. De contactpersoon gaf mij als advies mee de brief aan haar te adresseren met als gevolg dat ik er in 2006 aan de slag kon. In 2007 kreeg ik zelfs een vast contract en ik beschouw de acht jaar dat ik in het Delfzicht heb gewerkt als mijn mooiste arbeidsjaren.

Uiteindelijk ben ik in 2014 met werken gestopt, in het jaar dat ik 63 jaar werd. Ik vond het zonde dat ik steeds meer achter de computer moest zitten om het administratieve gedeelte van het werk bij te houden. Met het computerwerk ben ik ook niet opgegroeid dus kostte het mij sowieso meer tijd. Tijd die mijns inziens ten koste ging van de zorg voor mijn patiënten. Als die administratieve rompslomp er niet was geweest, had ik vast nog wel een aantal jaren langer doorgewerkt.

Hoe bevalt het gepensioneerd zijn?

Al met al heb ik zo’n 25 jaar in de zorg gewerkt, ik heb mijn meisjesdroom waar kunnen maken. Maar verveeld heb ik me vervolgens geen moment hoor. Ik heb altijd graag mogen handwerken, borduren,breien en haken en ik heb er nu met quilten een nieuwe passie bij gekregen. Quilten is het met de naaimachine of met de hand lapjes stof aan elkaar naaien tot bijvoorbeeld spreien, dekens, kussens, wandkleden en tassen. Iets wat ik met veel plezier doe.

Daarnaast mag ik graag lezen, wandelen, puzzelen en fietsen. Ik zwem 2 keer in de week. Ik ben graag buiten en een gedeelte van het tuinwerk is dan ook wel aan mij besteed. Zo onderhoud ik in de tuin een aantal tomaten- en kruidenplanten. In het verleden heb ik nog enige jaren in de kantine van VV Holwierde gestaan, tegenwoordig verricht ik vrijwilligerswerk als invuller van belastingpapieren voor mensen die bij de FNV zijn aangesloten. Ik vind het leuk om met cijfertjes te werken en heb voor dit vrijwilligerswerk een gerichte cursus gevolgd. Hiermee heb ik het vooral in de eerste maanden van het jaar behoorlijk druk. Tot slot gaan we wekelijks nog naar een oude tante van mij die in een aanleunwoning van het Hippolytushoes in Middelstum woont.

Wat zijn de hoogtepunten uit uw leven?

De geboorte van mijn kinderen en kleinkinderen, dat springt er toch wel bovenuit. En ik ben trots op mijn verpleegdiploma’s die ik op latere leeftijd heb gehaald. Voor mij zijn dit ook hoogtepunten.

En de dieptepunten?

Sinds 2016 weten mijn dochter en ik dat we dragers zijn van het Huntington-gen. We hebben ons laten testen omdat de ziekte van Hungtington bij ons in de familie zit en er nu mogelijkheden zijn om het gen niet door te geven. Deze ziekte draagt een combinatie van de kenmerken van ALS, dementie en Parkinson met zich mee. Dat was voor ons beiden natuurlijk een hele grote schrik. Het is niet de vraag of je deze ziekte krijgt maar wanneer.

Gelukkig merken we er op dit moment nog niet veel van. Mijn dochter en ik doen mee aan een wereldwijde observationele studie door een aantal neurologen die zich gespecialiseerd hebben in de ziekte. Jaarlijks ondergaan we enige testen om mee te werken aan de verzameling van meer kennis over deze rotziekte. 

Heeft u nog anekdotes en mooie verhalen?

Daar moet ik even over nadenken, ik zou het zo een, twee, drie niet weten. De reisavonturen komen vast nog wel bij een andere vraag aan bod. 

Wat zou u ooit nog willen doen in uw leven?

Ik had mij zelf voorgenomen om ooit nog eens over de Geierlay-hangbrug in Duitsland te lopen. Deze brug hangt in Duitsland op zo’n honderd meter hoogte en is 360 meter lang en acht meter breed. In september heb ik dit samen met enige familieleden en Roelf gedaan. Ik had er al een paar keer wat over gehoord en het was inderdaad een heel leuke ervaring.

Reizen is sowieso iets wat ik heel graag mag doen, daaraan heb ik al zoveel plezier beleefd. Zo ben ik bijvoorbeeld in Thailand, Sri Lanka, Borneo, Gambia, Kenia, Maleisië, Mexico en Cuba geweest. De cruise door het Panamakanaal die ons in het Caribisch gebied bracht, een reis die ik samen met Roelf gemaakt heb, zal ik ook niet licht vergeten.

Waar heeft u spijt van gehad in uw leven?

Nergens van. Dat heeft ook geen zin, je kunt er toch niets meer aan doen.

Wat zou u uw leven voor een cijfer willen geven?

Tot dusver een negen, ik ben heel tevreden. Ik heb een mooi leven gehad en heb dat nu nog steeds. Inclusief de nodige ruimte voor mijzelf.

Wilt u verder nog iets kwijt?

Ik denk dat alles wat ik kwijt wil, wel in dit levensverhaal verwerkt zit. Ik kan zo snel ook niets meer bedenken wat er bij moet. Ik zie het eindresultaat dan ook graag tegemoet!

Bert Koster
Middelstum
info@bert-koster.nl
bertkoster1@gmail.com
www.bert-koster.nl
06-51715098
0595-552405
KvK nummer: 57250278
BTW nummer: NL001445322B69