Bij de Molen
Knis Beheer
KOOZAA
Huitsing & Poort
Hotel 't Gemeentehuis
De Kleine Munt

Auke Pol was van alle markten thuis bij Heiploeg Zoutkamp

Kunt u zich heel kort even voorstellen?

Auke Pol is mijn volledige naam. Ik ben geboren op 27 augustus 1953 in café ’t Hoekje in het Groningse Kommerzijl. Als een na jongste telg uit een familie van maar liefst elf kinderen. Helaas zijn al enige broers en zussen van mij overleden, de rest woont gelukkig allemaal in de buurt. Mijn ouders waren drukbezet. Pa verzamelde ’s morgens melkmonsters bij de boeren die hij vervolgens naar de melkfabriek bracht. Samen met mijn moeder bestierde hij dus het café en ze hadden ook nog een winkeltje waar de mensen boodschappen en petroleum konden kopen. Wij als kinderen werden uiteraard ingezet om de spullen rond te brengen.

In 1972 werd de winkel verkocht en verhuisde het gezin Pol naar het Friese Munnekezijl. Na ons trouwen in 1975 zijn we hier eerst blijven wonen. In 1985 vertrokken we naar Zoutkamp, naar de Prins Bernardstraat om precies te zijn. Daarna zijn we nog een keer verhuisd, naar De Schuit waar we in een nieuwbouw twee-onder-een-kapwoning zijn gaan wonen. Dat bevalt prima, we wonen hier inmiddels al weer 25 jaar.

Wat is uw burgerlijke staat?

Ik ben in 1975 getrouwd met Baukje van der Zijl. Ik ken haar al vanaf de lagere school in Munnekezijl waar ze oorspronkelijk vandaan komt. Later kwam ik haar daar weer tegen, toen ik met de bakkerskorf langs de huizen ging. Ik ben wel eens met haar vader naar de TT geweest en vroeg toen gekscherend aan hem: ‘Hest nog een mooie dochter veur mie?’. ‘Dat zuikst zulf moar oet’, was zijn antwoord. Ik had daarin wel keuze want de eerste drie kinderen van hem waren allemaal dochters. Baukje was de oudste en toen ik haar weer een keer tegenkwam in het dorpshuis van Munnekezijl voelde het direct vertrouwd en daar is onze relatie begonnen.

Het huwelijk heeft ons drie kinderen geschonken. In 1976 werd Grietje geboren. Zij woont met trucker Alex in Zoutkamp en samen hebben ze een zoon van elf jaar. Grietje werkt op Zernike voor de Rijksuniversiteit Groningen. Klaas is in 1977 geboren. Hij heeft in Winsum een schoonmaak- en glazenwasserijbedrijf onder zijn eigen naam. Zijn partner Wilma heeft in Baflo ook een schoonmaakbedrijf, ‘De Valk’ genaamd. Zij hebben twee jongens gekregen die elf en vijftien jaar oud zijn. In 1981 kwam onze jongste op de wereld. Stientje woont samen met Pim in Hoogkerk en werkt in Uithuizen voor de gemeente Het Hogeland. Zij hebben twee kinderen, een meisje van veertien en een jongen van zeven. 

Wat is uw voormalig beroep?

Ik heb tot mijn 13e op de lagere school gezeten. In de zomer van 1967 werd ik veertien en toen hoefde ik dus niet meer naar school. Daar was ik aanvankelijk helemaal niet rouwig om. Maar toen ik een krantenwijk kreeg en zes dagen in de week vanaf 06.30 uur driehonderd kranten in weer en wind op de fiets rond moest brengen over een afstand van dertig kilometer heb ik mij vast wel eens achter de oren gekrabd. De baantjes volgden elkaar daarna in rap tempo op.

Eerst ging ik bij een boer aan het werk om aardappels te zoeken en te sorteren. Daarna ging ik met Bakker Zuidema uit Munnekezijl op pad om brood te venten. Middels Bakker Jager in Grijpskerk ging ik van de koude naar de warme bakker. Daar was ik in alle vroegte al brood aan het snijden en roggebrood aan het maken om ze vervolgens met zo’n bakkerskorf op een driewieler in de wijde omgeving te bezorgen.

Vervolgens werd ik magazijnbeheerder bij kledingfabriek Weber in Groningen. In die tijd verbrijzelde ik door een brommerongeval mijn arm en toen ik uiteindelijk weer kon werken, bleek mijn plekje eerst verzegd te zijn. Geen nood, ik kon bij gasboorderij Prakla Siesmos seizoenswerk doen. Daarna volgden Betonfabriek Hybe in Hoogkerk en vervolgens in dezelfde plaats Strokartonfabriek De Halm. Daarna volgde seizoenswerk bij Hak Pijpleidingen en Wegenbouw Gruno.

Toen ik vervolgens in de wintermaanden weer bij huis kwam te zitten, besloot ik te solliciteren bij Heiploeg in Zoutkamp. Toen ik langskwam voor een gesprek kreeg ik de vraag voorgeschoteld wanneer ik kon beginnen. ‘Morgen!’, was mijn antwoord maar dat werd een week later. Ik heb er eerst van 1976 tot 1986 gewerkt in de grit(schelpen)fabriek en drogerij. Daar heb ik veel sjouwwerk verricht. Toen ze er achter kwamen dat ik mijn vrachtwagendiploma’s had, draaide ik op den duur zelfs dubbele diensten.

In 1986 ging het echter mis. Ik kreeg steeds meer last van mijn arm die in mijn jonge jaren verbrijzeld was. Met als gevolg dat ik enige jaren bij de Wann in Wehe-den Hoorn aan het werk ging. Daar kwam mij ter ore dat ze het bij Heiploeg heel druk hadden maar ook dat ze er een personeelsplanner zochten. Ik ben er toen langs geweest om te polsen of ik daarvoor in aanmerking zou kunnen komen maar op dat moment was er geen vacature meer. Een jaar later werd ik echter door iemand van Heiploeg gebeld met de vraag of ik nog belang had bij de functie van personeelsplanner.

En zo kwam ik in 1993 weer bij dé garnalenfabriek van het Noorden terecht. We knepen hem wel toen de fabriek in 1994 door brand verwoest werd. Gelukkig werd in Zoutkamp een nieuw pand gebouwd. In de nieuwe fabriek werd ik ook weer planner en het werd steeds drukker. Helaas was er geen geld voor een tweede planner met als gevolg dat ik door een burn-out thuis kwam te zitten. Ik ben vervolgens weer begonnen ter ondersteuning van het magazijn en de TD om alle gegevens in te voeren in een nieuw computersysteem.

Daarna werd ik er heftruckchauffeur en dit heb ik tot eind 2017 gedaan. Toen ben ik namelijk afgekeurd. Voor die tijd werkte ik al niet hele dagen meer maar ik moest altijd wel vroeg beginnen, om 05.00 uur. Al met al heb ik in twee fases 34 jaar voor Heiploeg gewerkt in heel veel verschillende functies maar altijd met veel plezier en met fijne collega’s. Ik heb het bedrijf groot zien worden. Toen ik gestopt ben werkten er 350 mensen, ik denk inmiddels al wel 400.

Hoe bevalt het gepensioneerd zijn?

Aan het eind van het jaar, ontvang ik nog een mooi kerstcadeautje want dan krijg ik mijn AOW en pensioen. Van verveling is in de twee jaar dat ik thuisgezeten heb, absoluut geen sprake geweest. Baukje en ik hebben direct elektrische fietsen gekocht waarmee we er regelmatig op uit gaan. En ik kan mij natuurlijk helemaal uitleven in mijn muziekhobby. Daar ben ik al op mijn 20e aan verslingerd geraakt. Toen nog illegaal als zendamateur/piraat. Nu draai ik elke maandagmorgen van 08.00-13.00 uur voor het Muziekteam (www.muziekteam.nl).

Het Muziekteam is gevestigd in Emmen en ik ben er sinds vorig jaar bij aangesloten. Ik draai er onder mijn zendnaam ‘Brugwachter’ volksmuziek uit vele landen. De luisteraars melden zich vanuit de hele wereld om nummers aan te vragen. Die draai ik dan in het laatste uurtje. Voor elke uitzending heb ik al zo’n 75 nummers uitgezocht. Tussendoor neem ik de microfoon ter hand en ik werk veel met jingles. Voor mij een heerlijke uitlaatklep.

Daarnaast ben ik veel met het energievraagstuk bezig. Ik onderzoek hoe we hier in huis van het gas af kunnen komen. Ik ben mij hiervoor nog aan het oriënteren en zit vaak achter de computer. De pelletkachel en zonnepanelen zijn al aangeschaft. Een boiler onder het aanrecht, het aanpassen van de meterkast en een doorstroomverwarming in de douche zijn de mogelijke vervolgstappen en dan zijn we er klaar mee. In een ver verleden heb ik heel even op korf- en voetbal gezeten. Dammen was meer mijn sport, ik heb vijftien jaar op de damclub in Munnekezijl gezeten.

Wat zijn de hoogtepunten uit uw leven?

De geboorte van onze kinderen en kleinkinderen steekt er ver bovenuit. Ook hebben we volgend jaar met ons 45-huwelijksfestijn weer een mooi jubileum te vieren. De tijd vliegt wat dat betreft om. We zijn blij dat het zo goed met onze kinderen gaat. Ze hebben hun diploma’s gehaald en konden daarna direct aan het werk. Vakantiewerk werd uiteraard bij Heiploeg gedaan, ze hadden met hun vader natuurlijk een mooie kruiwagen.

En de dieptepunten?

Het verlies van je ouders en familieleden. En de brand bij Heiploeg bracht ook veel onzekerheid met zich mee. We hadden immers net een nieuw huis gekocht en het was maar de vraag of het nieuwe pand wel in Zoutkamp zou worden gebouwd. Toen hebben we wel even in de rats gezeten. 2014 was bij Heiploeg ook geen mooi jaar. Er zijn toen zo’n honderd collega’s van mij ontslagen. 

Heeft u nog anekdotes en mooie verhalen?

Het zenden bracht natuurlijk altijd avontuur met zich mee. Eén keer heeft de politie mijn hele apparatuur in beslag genomen. Dat leverde mij ook nog eens een boete van 150 gulden op. Eind jaren zeventig was dat een kap geld. Later zijn ze nog een keer langs geweest maar toen konden ze niets vinden. De politieagent was heel boos want hij wist zeker dat er wat moest zijn. Maar enige dagen eerder had ik al het apparatuur naar mijn overbuurman gebracht. Ik wist dat ze weer aan het controleren waren en ik mocht mijn spullen wel bij hem op zolder zetten. Toen het rustiger werd, begon ik uiteraard weer te zenden.

Een van mijn dorpsgenoten heeft weleens een geintje met mij opgehaald. Toen ik vanachter de gesloten gordijnen weer eens bezig was, klopte hij keihard op het raam. Ik schrok mij kapot maar was maar wat blij dat het niet om de politie ging. Ach man, ik kan je hierover zo veel verhalen vertellen. Toen ik eens laat thuis kwam, ik woonde nog bij mijn ouders, vroeg een collega-zender of ik de boel niet even kort vol open kon zetten want hij had een storing. Toen ik dat deed hoorde ik hem brullen over de lijn en ook mijn ouders waren direct klaarwakker en mijn moeder sommeerde mij om onmiddelijk binnen te komen….

Wat zou u ooit nog willen doen in uw leven?

Lekker zo doorgaan en gezond blijven hé. Maar op energiegebied wil ik hier in huis nog wel enige veranderingen doorvoeren.

Waar heeft u spijt van gehad in uw leven?

Nergens van!

Wat zou u uw leven voor een cijfer willen geven?

Noteer maar een acht, een heel mooi cijfer inderdaad. Een tien kan ook niet, dan zou je niets meer te wensen hebben.

Wilt u verder nog iets kwijt?

We hebben al heel veel besproken toch? Sta positief in het leven, dan gaat de rest vanzelf. Meer kan ik eigenlijk niet bedenken…

Bert Koster
Middelstum
info@bert-koster.nl
bertkoster1@gmail.com
www.bert-koster.nl
06-51715098
0595-552405
KvK nummer: 57250278
BTW nummer: NL001445322B69