Donderdag beleefde ik een mooie avond/nacht toen mijn neef in het huwelijk trad. Het werd ietwat later dan gepland maar mijn biologische klok wekte mij vrijdagmorgen mooi rond kwart over zeven. Wel was mijn hoofd ietwat wattig en had ik rond half elf een afspraak. Voor die tijd kon ik mooi nog even mijn wekelijkse Notaris Huitsing PR-bericht de lucht inslingeren:
‘Je bent als notaris zijnde ook een beetje publiek eigendom hé, haha. Wanneer ik door de Plus liep, werd ik regelmatig aangeschoten door de mensen. Maar dat vind ik een teken dat je toegankelijk bent en dat beschouw ik als een pluspunt. Het is de charme van een dorp om ingebed te raken in een omgeving waar veel mensen je kennen en waar je veel mensen kent.’
Niets mis mee dacht ik maar toen ik rond kwart over tien nog even snel even op mijn mobiel keek, zag ik dit appje: ‘Bert! Van harte met je getrouwde neef. Hij was er alweer op tijd bij vanmorgen! Ik las net je bericht over Bram H.. Maar ging hij graag in gebed, of in gesprek? Groeten…. Oh ja, Pieter zei al dat de berenburg bijna op was dus ik snap het mogelijke foutje….’
De ‘vrijdag de 13e schrik’ sloeg mij om het hart. En dus paste ik snel de tekst aan, want wellicht had de autocorrectie zijn verwoestende werk gedaan?! Maar toen ik even later wat meer tijd had, begon ik toch te twijfelen. Want het was een citaat uit een interview dat ik al weer enige jaren geleden met onze Hoogelandnotaris had en daar was nooit zo’n reactie op gekomen.
Voor de zekerheid googelde ik nog even op het werkwoord inbedden. En ja hoor, ingebed is het voltooid deelwoord. En dus had ik het toch bij het juiste eind. Ingebed is een ietwat ouderwets woord over het zich helemaal geworteld en thuis voelen in een gemeenschap. En dat slaat zeker op onze notaris.
Maar ik was om meerdere redenen heel blij met het appje. Want dat betekent dat de Facebook PR-momenten over mijn adverteerders gelezen worden en dat mensen met je meedenken. En wanneer ze ook nog eens via een privébericht reageren en mij niet publieklijk afstraffen dan ben ik helemaal tevreden.
Gelukzalig haalde ik via een retourappje nog even mijn gelijk en kreeg al snel deze leuke reactie terug. ‘Sorry, haha. Te scherp op de vroege morgen en te gretig naar het einde van een drukke dag verlangend’. Dit soort bilateraaltjes maakt het vak van internetcolumnist zo mooi. En binnenkort komt er een vervolg op het eerste interview met Bram. Dan mag ik weer in gesprek met hem onder andere over de vraag of hij al ingebed is in Uithuizen en Loppersum?! Wellicht las ik even een moment van stilte in alvorens de vraag te stellen….