Gisteren op de terugweg van het klaverjassen, een avond die voor G/B ert qua uitslag desastreus verliep, nog maar even aan buurman Wim gevraagd waar in vredesnaam over te schrijven. Het zou natuurlijk over de nederlaag van onze Oranjevrienden kunnen gaan tegen de Duitsers die de wedstrijd op een Duitse manier wisten te winnen.
Echt veel input kreeg ik niet van mijn doorgaans zeer productieve Twittervriend, maar nog wel een advies: ‘Ik zou het niet te veel meer over de verkiezingen hebben’. Daar ik vaak een jaar later nogal eens een columnpje herplaats, daardoor menig lezer in verwarring brengend, excuses hiervoor, neem ik toch nog maar even een zinnetje op ter herinnering en misschien ook wel ter vermaak. De Provinciale Staten verkiezingen 2019 kunnen wellicht samengevat worden door de overweldigende opmars van Forum voor Democratie te benoemen, de zeer chaotische telling in onze provincie die menigeen op het verkeerde been bracht (lang leve de stemcomputers) en de toch wel verrassende winst van Groen Links in onze provincie.
En dat allemaal in de week dat Nederland verrast en verbijsterd werd door een terreurdaad van jewelste. Niet te bevatten natuurlijk, je maakt rustig gebruik van het openbaar vervoer en dan is er iemand die een pistool trekt en rücksichtslos om zich heen schiet. Daarmee een bloedbad creërend en zoveel pijn en verdriet veroorzakend. Niet te bevatten, in wat voor een idiote wereld zijn we verzeild geraakt?!
Dan richt ik mij liever op de lichtpuntjes hoor. Het schoonmaakteam van Middelstum bijvoorbeeld die er voor zorgde dat er momenteel bijna geen afval op straat en in de berm en het water te vinden is. En dat allemaal onder het genot van een lekker bakje snert en een glaasje berenburg. Maar de saamhorigheid spatte er van af. De voetbalavond in Bedum, onder andere georganiseerd door Luit Timmer, waar allerlei oud(e)-voetballers uit onze omgeving op af kwamen, was ook zo’n mooi initiatief. Helemaal omdat Sibolt Hovenga met de wensambulance ‘ingevlogen’ werd en een mooie avond beleefde.
Week twaalf was ook de week van de definitieve sluiting van verzorgingstehuis Hippolytushoes. Het hoes waar pa rustig zijn oude dagen slijt. Waar moet die beste man nu heen? Of gloort er achter de schermen toch nog hoop? Vijftien miljoen krijgt onze gemeente nog. Net zo veel als de qua inwoners vijf keer zo grote gemeente Het Hogeland. Kan hiervan niet een substantieel deel naar onze ouderenopvang, was een veel gehoorde vraag in de afgelopen dagen. Ik ben benieuwd hoe we er over een jaar voorstaan. Wat zou het toch mooi zijn wanneer ik dan glimlachend kan constateren dat pa nog steeds driehoog geniet van zijn uitzicht over Huizinge.
Over het voetballen kan ik vaak op de maandagmorgen ook nog wel een alineaatje wegtikken. Het was een beetje een zwarte zaterdag voor de VV. Zowel bij de dames als de heren ging het vlaggenschip ten onder. Waardoor het bij de mannen met nog zes wedstrijden te gaan penibel wordt. Een mooie eindsprint is nodig om de nacompetitie te ontlopen. De dames zagen een nakend kampioenschap uit het zicht raken door een 7-3 nederlaag in Eenrum tegen EKC. Een bijzondere uitslag, helemaal in de wetenschap dat ze nog met 1-3 voorgestaan hebben.
Zelf kregen we met 6-3 billenkoek tegen Ezinge in Feerwerd. En mocht ik al bezig geweest zijn met een openingszin voor een verslag inclusief een mooie sfeertekening over een kerk en een molen dan kon die al snel de versnipperaar in. Binnen twintig minuten stonden we al met 4-0 achter. Dat we dan toch nog terugkomen tot 4-3 was verrassend maar vervolgens strandde de gedachte aan een stunt in schoonheid. De KlimaatgroepStars tafeltennissers heb ik ’s avonds niet meer gehaald maar ook daar werd het gros van de punten aan de tegenstander gegund. Sportief gezien was het niet ons weekend inderdaad.
En uw scribent zelf? Die heeft op maandagmorgen nog wel eens de neiging om in zak en as te gaan zitten maar beseft dat hier geen tijd voor is. Sunsationkrant, Omloop van Bedumkrant, Bedrijvenvoetbalmagazine, er is geen tijd voor een terugval qua input en inspiratie. Vandaar dat we er vanmorgen maar eens flink de vaart in zetten. Terwijl een herfststorm welig tiert heb ik voor half negen dit verhaal al weer aan het papier toevertrouwd. De opmaak van de gastcolumn lonkt en vanmiddag ga ik voor een pensionadogesprek naar het prachtige Hippolytushoes. Het kan nu nog inderdaad…..