Steeds vaker sla je de (digitale) krant open en lees je een artikel waarvan je denkt: dit kan niet waar zijn. Is het niet op politiek gebied, dan heeft iemand (of een organisatie) wel weer iets geroepen waarvan mijn wenkbrauwen beginnen te fronzen. De betutteling van Nederland lijkt steeds hogere grenzen aan te nemen. We (of liever: ze) beginnen een beetje gek te worden.
Politiek is niets voor mij. Toch ga ik altijd naar de stembus, omdat ik vind dat je gebruik moet maken van je stemrecht. Dat is niet voor iedereen op deze wereld weggelegd. Maar elke keer als ik mijn stembiljet door de containergleuf gooi weet ik: de partij waar ik op heb gestemd maakt haar beloftes toch niet waar. En de andere partijen overigens ook niet. De uitslag van de verkiezing is nog geen dag bekend of verkiezingsbeloftes kunnen ook de container in.
Ik vraag mij ook steeds vaker af waarom iemand überhaupt de politiek in wil. Vaak lees je dat iemand dit doet omdat hij of zij zich geroepen voelt om iets voor ons mooie Nederland of onze gemeente te willen en moeten betekenen. Een bijdrage leveren aan onze samenleving is iets wat je dan leest. Maar zou het nu echt leuk zijn als je van te voren weet dat je je eigen beloftes toch niet na kunt komen? Want dat is toch wat het merendeel van ons denkt? Tenminste, ik heb het idee dat het vertrouwen in de politiek meer en meer daalt. En logisch. Om maar te zwijgen over hoe wij hier in Groningen door de politiek worden behandeld.
Onlangs mocht ik weer naar de stembus. Onze gemeente Ten Boer gaat samen met die van Groningen en Haren. Haren strubbelde nog even tegen, maar moest zich toch gewonnen geven. De campagnes kwamen wat langzaam op gang, maar alle dertien partijen kwamen ieder weer met haar verkiezingsbeloftes. Dertien partijen waarvan ik vooraf al een aantal uitsloot, de linkse hoek zeg maar. Ik heb me, zoals ik altijd doe, goed ingelezen. En kijk of er lokale politici op een lijst staan. Want ik heb toch het gevoel dat die zich toch even meer inzetten voor onze omgeving. Nu helemaal, want Ten Boer wordt als het ware opgeslokt door een grote stad als Groningen.
En dat zag je dus ook aan de kandidatenlijst van alle dertien partijen. Het aantal politici dat in Ten Boer op de kandidatenlijst stond bij de laatste verkiezingen voor de gemeente Ten Boer zie je bijna niet meer terug. Achter de woonplaats van zo’n 95 procent van de namen stond dan ook: Groningen. Maar toch, mijn vertrouwen in de lokale politiek is vele malen hoger dan die in de landelijke politiek. Men heeft behoorlijk meer fatsoen dan onze landelijke politici. Niet alleen richting ons als burger, ook richting elkaar. Dat slechts 44 procent van alle stemgerechtigden kwam opdagen op 21 november zegt genoeg. Het interesseert mensen blijkbaar bar weinig wat er nog op politiek gebied gaande is. Ik begrijp dat, we worden veelal voor de gek gehouden.
Men is in Den Haag niet vies van een leugen op z’n tijd. De laatste jaren komt de één na de andere politieke leugen boven tafel. Vaak zonder gevolgen voor de politieke carrière, tenzij de maatschappelijke druk zo hoog wordt dat een politici wel moet opstappen. Zoals Halbe Zijlstra, die loog over een verzonnen bezoek aan Vladimir Poetin. Of de bonnetjesaffaire van Fred Teeven en Ivo Opstelten. Men probeerde nog deze affaire in de doofpot te stoppen, helaas voor hen kwam de waarheid boven tafel.
Ik zal maar niet beginnen over de leugenachtige praktijken met betrekking tot de gaswinning, daarvan is inmiddels genoeg geschreven. Zou het lekker zitten op zo’n zetel in de Tweede Kamer als je weet dat je weer een leugen uit eigen bestwil hebt verspreid? En wat te denken van de vele leugens die nog niet uitgelekt zijn? De politieke carrière loopt misschien een deuk op na het uitlekken, men krijgt er uiteindelijk altijd weer een mooi baantje voor terug.
Maar niet alleen leugens komen voor in onze (landelijke) politiek. Steeds vaker verbaas ik me ook over de betutteling waarmee we te maken krijgen. Nog even en we mogen niets meer. Volgens mij is iedereen bijvoorbeeld baas over zijn of haar eigen lichaam. Je bepaalt zelf wat je gezond of ongezond vindt. De prijs van alcohol moet nu weer omhoog, want Nederlanders moeten een bepaalde levensstijl nastreven las ik. Zou ik dat even lekker zelf bepalen? Dat roken in openbare ruimtes niet meer mag, snap ik. Ben ik het ook helemaal mee eens. Maar dat het straks, ondanks dat ik geen roker ben, nergens meer mag…daar draven we een beetje in door.
Roken in een coffeeshop mag niet meer. Je stickie rook je maar ergens anders. Op termijn komt er zelfs een verbod op roken in je eigen huis zegt men. Mag ik straks ook geen biertje meer drinken thuis? Wordt de frituurpan ook uitgebannen? En gaan we verplicht een uur per week naar yoga omdat dit zo goed voor lichaam en geest is? Het Nationaal Preventieakkoord slaat alles. Nederland moet gezonder worden, vindt staatssecretaris Blokhuis van Volksgezondheid. “Roken, overgewicht en problematisch alcoholgebruik veroorzaken grote gezondheidsproblemen voor heel veel mensen.” Hij sloot met zo’n zeventig maatschappelijke organisaties en bedrijven het Nationaal Preventieakkoord. De politiek moet het goede voorbeeld geven. Dat de Christen Unie een dag na de presentatie van het preventieakkoord al haar leden op een congres trakteerde op kipcorns was een goed voorbeeld van onze huidige politiek.
Er zijn ook steeds meer regels in Nederland, waarvan ik het bestaan niet af wist. Ze worden waarschijnlijk ook niet heel streng gehandhaafd, maar toch heeft de politiek hier zich mee bemoeid. En soms zijn het behoorlijk lachwekkende regels. Even een korte opsomming van regels, hier in Nederland, die de wenkbrauwen doen fronzen:
- In Rotterdam staat een boete op het blaffen van een hond. Boetebedrag? Maar liefst €130,-. Maar……als je trouwe viervoeter blaft naar een andere hond, dan knijpt de handhaver een oogje dicht.
- In Meppel (maar ook in Zoetermeer) kun je een boete krijgen als je door het raam van je buren gluurt: er is een gluurverbod! Dit is toch lachwekkend?
- In Flevoland is het verboden om te stoepkrijten! Zelfs kinderen mogen geen mooie (of lelijke) tekening met stoepkrijt maken. Belachelijk!
- In Oldenzaal is men erg zuinig op het groene want het is niet toegestaan om in parken, plantsoenen etc. buiten de paden te lopen of te zitten. Wil je picknicken? Dan moet je een ontheffing aanvragen!
- In Urk mogen postduiven op zondag niet de vleugels uitslaan in verband met de zondagsrust. De duiven hebben daar natuurlijk ook recht op, of zouden mensen er last van hebben dat er op zondag een duif over vliegt?
- In Deventer mag je voor de intocht en ná de uittocht niet als Sinterklaas verkleed over straat. Dat lijkt me best lastig als je op 5 december als Sinterklaas ergens moet aanbellen. Snel in de achtertuin even omtrekken in de hoop dat de kinderen je niet zien. Kinderen die Sinterklaas met zijn broek op de enkels zien vergeten ze nooit weer.
Dit is nog maar een kleine opsomming van lachwekkende regels in Nederland. Het opstellen van deze regels is dus voor vele mensen een reden om de politiek in te gaan. Want op deze manier kunnen ze wat toevoegen aan onze samenleving, vindt men… En zo kent Nederland waarschijnlijk nog honderden belachelijke regels meer, waar politici over hebben gediscussieerd en waar ontzettend veel tijd (en geld) in is gaan zitten. Bedankt politici, bedankt voor jullie toevoeging aan onze samenleving. In plaats van iets toevoegen breken ze ons land er mee af. Steeds meer tradities verdwijnen of worden gedwongen te veranderen.
De komende vier jaar zitten we in de nieuwe gemeente Groningen opgescheept met GroenLinks als grootste partij. Deze partij kreeg zo’n 20 procent van de stemmen, dat is niet niks. Het is niet mijn partij, integendeel. Ik hou m’n hart vast welke regeltjes er dus nog bij gaan komen. Een voorbeeld uit het partijprogramma: “We dopen de Zeeheldenbuurt in Groningen om tot de Zeeroversbuurt. Want Witte de With was geen held, maar straten omdopen is zo’n gedoe.”
GroenLinks vindt hem geen held. Ik heb geen idee wie het is geweest, maar als ik via Google zoek zijn er toch ook mensen die hem wél een held vinden. Dus omdat GroenLinks het geen held vindt moet de hele buurt een andere naam krijgen. Waar je je druk om kunt maken, maar er zal wel weer uren over gedebatteerd moeten worden op het stadhuis. En welke veranderingen kunnen we verwachten? Alles moet groen, groener en nog eens groen. Binnenkort niet meer vliegen vanaf Eelde en de auto kunnen we wel laten staan, want daarmee kom ik de stad straks niet meer in. Mijn paard en wagen staat al klaar.