Zet ‘m op (Oranje)dames!
Afgelopen week stond ik te schreeuwen voor de tv toen het Nederlands dameselftal Denemarken met 2-1 wist te verslaan. En ik was niet de enige. Of iedereen die voor de tv zat net zo stond te schreeuwen als ik weet ik niet, maar de kijkcijfers liegen er niet om: met mij keken er nog bijna 1,2 miljoen andere Nederlanders naar de wedstrijd. Eén-komma-twee-miljoen. 1.200.000 mensen. Het vrouwenvoetbal is dus populair! Maar dat is lang niet altijd zo geweest.
Het andere Oranje
“Voetbal is toch meer iets voor jongens?”. “Straks kom je helemaal bont en blauw thuis”. Ik weet nog heel goed hoe ik als 11-jarige eindeloos heb moeten zeuren voordat ik op voetbal mocht. In die tijd voetbalden er lang niet zoveel meisjes als tegenwoordig en complete meisjeselftallen had je helemaal nog niet in de buurt. Maar na lang aandringen mocht ik het aanmeldingsformulier voor V.V. De Fivel invullen en was het lidmaatschap een feit. Ik weet nog goed hoe trots ik was toen ik dat oranje shirt voor de eerste keer aan mocht trekken.
Twee keer in de week trainen, op zaterdag een wedstrijd voetballen, ik vond het allemaal fantastisch. Daarnaast volgde ik FC Groningen natuurlijk op de voet. Voor mijn verjaardag kreeg ik een abonnement op de Voetbal International en elke week leerde ik het blad zo’n beetje uit mijn hoofd. Eindeloos vermoeide ik mijn ouders met – in mijn ogen – interessante voetbalweetjes.
In mijn eerste seizoen in Zeerijp zat ik samen met een aantal andere meisjes in het team. Maar het seizoen daarop schoven er een paar door, anderen stopten ermee en dus bleef ik als enig meisje over. Op zich niet zo’n probleem dacht ik eerst. Maar na een heel seizoen vond ik het toch wel heel ongezellig. Als er in de kleedkamer feest werd gevierd na een overwinning, zat ik ergens alleen weggestopt in een klein scheidsrechtershok.
Niet meer de enige
Op dat moment wilde ik absoluut niet naar een meisjeselftal, dat leek mij vreselijk truttig. Maar om steeds alleen in de kleedkamer te zitten vond ik ook steeds ongezelliger worden. Dus toen een paar vriendinnetjes uit mijn klas die bij V.V. Stedum voetbalden vroegen of ik niet bij hen wilde komen spelen, vond ik dat toch wel interessant. Na een keertje meetrainen besloot ik een overschrijfformulier aan te vragen en de transfer was rond. Nu was het niet alleen op het veld feest, maar ook in de kleedkamer met de vijf andere meiden uit het team.
Ondertussen had ik ook een seizoenskaart voor FC Groningen bij elkaar gespaard door een hele zomer hotelkamers schoon te maken bij Hotel Spoorzicht in Loppersum. Elke thuiswedstrijd van FC Groningen zat ik in het Oosterpark. Dus op zaterdag lekker zelf voetballen, op zondag regelmatig naar het stadion.
Van oranje naar geel-zwart naar blauw
Na een paar heel leuke seizoenen bij V.V. Stedum was ik inmiddels 16 jaar en werd het onvermijdelijk om op den duur naar een damesteam te gaan. En ik moet toegeven: met mijn 1 meter 63 was het verschil soms ook wel erg groot met mannelijke tegenstanders die richting de 2 meter gingen. Omdat Stedum geen dameselftal had, zijn we samen met een paar andere meiden uit het team overgegaan naar V.V. Middelstum. Alle vooroordelen die ik had over damesteams bleken totaal niet waar. Het was juist hartstikke gezellig! En hoe tof was dat toen we in het seizoen 2005-2006 kampioen werden?!
Voetbalschoenen in de wilgen
Ik ben zelf inmiddels alweer een tijdje gestopt met voetballen. Toen ik op den duur sportverslaggeving ging doen voor OOG Radio en TV moest ik kiezen. Wilde ik mijn zaterdagmiddagen liever zelf voetballend doorbrengen of stond ik liever verslag te doen langs de lijn van andere wedstrijden? Het werd dat laatste.
Ondertussen is er de laatste jaren natuurlijk veel veranderd als het gaat om vrouwenvoetbal. De Oranje Leeuwinnen werden in 2017 Europees Kampioen door de finale met 4-2 te winnen van Denemarken! En wist je dat er in Nederland inmiddels al meer dan 150.000 meisjes en vrouwen voetballen? Je kunt dus echt niet meer zeggen dat voetbal alleen een mannensport is.
En ik moet zeggen… toen ik vorige week langs de lijn stond bij mijn neefje van 7 begon het wel weer wat te kriebelen. Dus wie weet haal ik mijn voetbalschoenen wel weer eens uit het vet. Ondertussen blijf ik de Oranje Leeuwinnen uiteraard aanmoedigen en hoop ik heel erg dat ze ook die laatste horde weten te nemen en er volgende zomer gewoon bij zijn op het WK!