Bij de Molen
Knis Beheer
KOOZAA
Huitsing & Poort
Hotel 't Gemeentehuis
De Kleine Munt

Henk Koster, timmerman en leermeester

Kunt u zich heel kort even voorstellen?

Mijn volledige naam luidt Hindrik Koster, roepnaam Henk. Ik ben geboren op vier november 1948 in Huize Tavenier in Groningen. Als enig kind in het gezin Koster ben ik opgegroeid in Huizinge, we woonden in wat toen nog de Kerkstraat heette, op nummer 41. Mijn vader was boerenarbeider, hij werkte bij boer Ubbens. Lang heb ik hem niet mogen kennen. Mijn vader leed aan een bloedziekte en hij is overleden toen ik nog maar twaalf jaar oud was.

Op mijn 18e verhuisden mijn moeder en ik naar de Johan Lewestraat in Middelstum. Niet veel later moest ik in militaire dienst en was ik alleen in de weekenden thuis. De doordeweekse dagen bracht ik door op de kazerne in Havelte. Na getrouwd te zijn, gingen we aan de Ploegersweg wonen. Ik was toen 22 jaar. Daar hebben we vijftien jaar gewoond. Inmiddels wonen we al weer 35 jaar aan Colpende nummer 6 in Middelstum. Het bevalt ons hier prima, het is een rustig plekje.

Wat is uw burgerlijke staat?

Ik ben in 1971 getrouwd met de oorspronkelijk uit Spijk afkomstige Janny Hofstee. Ik kwam haar toevallig op een zaterdag tegen toen ik op mijn brommer aan het toeren was in Bierum. We raakten aan de praat en niet veel later heb ik haar weer opgezocht met de vraag of ze een stukje met mij op de brommer wilde rondtoeren. En daar had ze wel oren naar. Inmiddels zijn wel al weer 47 jaar met elkaar getrouwd.

In 1972 werd onze dochter Ina geboren. Ze is getrouwd met Paul en ze wonen met hun twee dochters in Bedum. Kleindochter Janneke is al weer zestien jaar en Emma dertien. Vroeger hebben we regelmatig met veel plezier op onze kleindochters gepast.

Wat is uw voormalig beroep?

Ik heb de lagere school in Middelstum doorlopen en wilde eigenlijk automonteur worden. Maar dat is er nooit van gekomen. Ik ging naar de christelijke ambachtsschool in Groningen en op deze LTS koos ik in het tweede jaar voor het timmervak. En die keuze is mij hartstikke goed bevallen. Na mijn diploma gehaald te hebben, ben ik naar timmerbedrijf Mars in Middelstum gegaan met de vraag of ik er wel aan de slag kon. Ate Piersma verwees mij door naar zijn schoonvader en vervolgens ben ik mijn verdere werkzame leven bij de firma Mars aan het werk geweest.

Wel heb ik tussentijds nog zestien maanden in militaire dienst gezeten inderdaad. Ik was als zandhaas aan de infanterie verbonden. De eerste drie maanden waren wat lastig, ik was immers nog nooit van huis geweest. Maar na de opleiding heb ik mij prima in Havelte vermaakt. Na die tijd kon ik gewoon weer bij Mars aan de slag. Ik heb er altijd met veel plezier gewerkt en kon het goed met mijn bazen vinden. Het was in de tijd dat Mars Vita Nova en het gemeentehuis al gebouwd had. Een gerenommeerd bedrijf inderdaad waar in de hoogtijdagen wel twintig mensen voor werkten.

Zelf heb ik mij in het begin wel met de huizenbouw bezig gehouden maar later veranderde dit. Zo heb ik bijvoorbeeld meegeholpen om de Wicher Zitsema school en de Wilster op te bouwen. Maar ook bij de bouw van een school in Zeerijp en in Nieuweschans was ik betrokken. Later werkte ik mee met de bouw van het voormalig Rabobankpand aan de Heerestraat in Middelstum. Het meeste werk was altijd wel aan ‘dis kaant van stad’ te vinden. Ik heb heel wat sjouwwerk verricht want ook de vrachtwagens moesten in het begin vaak handmatig gelost worden.

Vaak kwamen die chauffeurs rond 15.45 uur, net wanneer we naar huis mochten. De chauffeurs hielpen zelf ook altijd mee hoor. Zelf hield ik het vaak bij vijf stenen per keer maar je had er van die chauffeurs bij die hele stapels in een keer versjouwden. Vanaf mijn vijftigste ben ik leermeester geworden, ik heb hiervoor cursussen gevolgd in Assen. Janharm Beenes, Erwin Tuitman en Pieter van Dijken zijn zomaar wat voorbeelden van timmermannen die ik de fijne kneepjes van het vak bij heb mogen brengen.

In de loop der jaren zijn de nodige timmermannen die bij Mars werkten voor zichzelf begonnen met Simon Boer, Erwin Tuitman en Janharm Beenes als bekendste voorbeelden. Dit was misschien ook wel wat voor mijzelf geweest maar ik durfde het niet aan. Mars is dacht ik in 2008 failliet gegaan en overgenomen door bouwbedrijf De Ridder. Na anderhalf jaar kon ik er alsnog met een goede regeling uit. Ik was toen dik 61 jaar en ben ongeveer 45 jaar als timmerman actief geweest. Ergens vond ik het in het begin heel raar dat het bedrijf er niet meer was maar dat slijt vanzelf wel in de loop der jaren. Qua gezondheid had ik het ook nog wel wat langer vol kunnen houden maar het was uiteindelijk ook wel goed zo.

Hoe bevalt het gepensioneerd zijn?

En ik heb mij ook na mijn pensionering nooit verveeld. Er waren altijd wel klusjes bij vrienden en bekenden die gebeuren moesten, daar had ik nu mooi de tijd voor. Werken was voor mij toch altijd al grotendeels hobby, dus dat was geen enkel probleem. Maar de laatste tijd wordt het toch allemaal wat rustiger, we willen er ook wat vaker met de caravan op uit trekken. Ik mag ook graag puzzelen, met de sudoku’s als favoriet.

In het verleden heb ik ook het nodige vrijwilligerswerk verricht, daarvoor ben ik zelfs nog koninklijk onderscheiden. Zo ben ik bijvoorbeeld 45 jaar actief geweest bij De Zijlen, Janny en ik waren daar als gastgezin aan verbonden. We deden dan vaak allerlei activiteiten met de bewoners of namen ze mee voor een uitstapje. Maar ook bij het asielzoekerscentrum was ik regelmatig te vinden, daar waar zich nu de Hamsterborg bevindt. Ook voor de hout- en bouwbond CNV ben ik meer dan 25 jaar actief geweest als secretaris en voorzitter. Ik trok toen veel op met Hilbrand Poortinga.

Wat zijn de hoogtepunten uit uw leven?

Mijn trouwdag en de geboorte van Ina en de kleinkinderen. De koninklijke onderscheiding in 2012 en mijn 25-jarig werkjubileum bij Mars beschouw ik ook als hoogtepunten maar wel iets minder belangrijk als de overige.

En de dieptepunten?

Toen ik twaalf jaar was, overleed mijn vader op 52-jarige leeftijd. En dat is een gebeurtenis geweest die heel veel indruk op mij gemaakt heeft en ook de nodige impact op mijn leven toentertijd. Mijn moeder is 75 geworden, daar kun je meer vrede mee hebben.

In 2002 heeft Janny een forse operatie in Nieuwegein moeten ondergaan. Ze is toen op dezelfde dag zowel aan haar hart als aan haar longen geopereerd. Ze zijn toen wel acht uur met haar bezig geweest. Het was een zeldzame aandoening en er is nog even sprake geweest dat ze naar Amerika moest om daar geopereerd te worden. Uiteindelijk hebben ze vanuit dat land wel meegekeken met de operatie.

Al met al heeft Janny zo’n zeven a acht weken in Nieuwegein doorgebracht en daarna moest ze nog lange tijd thuis revalideren. Ik ben toen een ‘hele zet’ niet aan het werk geweest maar kreeg wel gewoon doorbetaald. Iets waar ik Folkert Piersma nog steeds dankbaar voor ben. Gelukkig is de operatie goed geslaagd. 

Heeft u nog anekdotes en mooie verhalen?

Ik zag mijn koninklijke onderscheiding helemaal niet aankomen. Volgens Janny moest ik een net pak aan want de familie Medendorp zou langs komen om koffie te drinken en die waren ook altijd netjes gekleed. Zij kwamen inderdaad langs maar niet veel later stapte ook burgemeester Rodenboog en nog flink wat familie en bekenden binnen om mij het lintje te overhandigen.

Vanuit mijn jeugd in Huizinge komen ook nog enige herinneringen boven. Zo was Marten Maring in de tuin aan het spelen achter een gesloten hek. Zelf reed ik op mijn kar door de straat. Dat leek Marten ook wel wat en toen we allebei onze kar aan weerskanten tegen het hek plaatsten, werd deze al een stuk kleiner. Marten kon daardoor over het hek klimmen en vervolgens gingen we samen op pad.

Ik kan me ook nog een Sint Maarten ronde herinneren waarbij Anne Wever voorstelde dat we nog maar even naar Oosterburen toe moesten met de fiets. Ik ging bij hem voorop en vervolgens reden we helemaal in het ‘pikkeduster’ naar de boerderij daar waar nu Peter Anema woont. Na gezongen te hebben, kregen we allebei een dubbeltje van de boer die er toen woonde. Die had vast al de schrik van zijn leven gekregen, want er kwam daar immers nooit iemand langs met Sint Maarten. ‘Binn’n  wie doarveur hier hoalemoal hen komm’n fietsen?’, merkte Wever brutaal op. Het heeft wel geholpen want vervolgens kregen we een kwartje. 

Wat zou u ooit nog willen doen in uw leven?

Ik vind het prima zo. Wel zouden we er wat vaker met de caravan op uit willen trekken, maar dat komt er tot dusver niet van. En dan ook niet te ver weg hoor, Drenthe is mooi genoeg. Een vakantie naar Zeeland is onze verste reisbestemming geweest. Een vakantie per vliegtuig of boot is aan ons niet besteed.

Waar heeft u spijt van gehad in uw leven?

Misschien had ik in de tijd dat we naar Colpende verhuisd zijn een groot huis moeten bouwen maar dat is er niet van gekomen. Maar we wonen hier ook prima ja en misschien was ik tijdens die mogelijke bouw wel van de steiger gevallen….

Wat zou u uw leven voor een cijfer willen geven?

Uit de verhalen die ik op jouw site gelezen heb, komt heel vaak een acht naar voren. Dat moet het bij mij ook minimaal worden. Ik slik nergens pillen voor en voel me goed gezond hoewel hardlopen er niet meer in zit. Noteer maar een negen!

Wilt u verder nog iets kwijt?

Het doen van vrijwilligerswerk kan ik aanbevelen, het is altijd leuk om iets voor een ander te doen. Je krijgt er vaak ook het nodige voor terug ook al is dat niet in geld uit te drukken…..

Bert Koster
Middelstum
info@bert-koster.nl
bertkoster1@gmail.com
www.bert-koster.nl
06-51715098
0595-552405
KvK nummer: 57250278
BTW nummer: NL001445322B69