Kunt u zich heel kort even voorstellen?
Mijn volledige naam luidt Aafke Moorlag-van der Molen, roepnaam Aaf inderdaad. Ik ben op negentien mei 1951 geboren in Ter Laan, een gehucht vlakbij Bedum. Ik was telg nummer drie uit een gezin met tien kinderen. Mijn vader was timmerman, hij heeft lange tijd gewerkt voor bouwbedrijf Stamhuis in Loppersum. Hij heeft menig huis hier in de omgeving verbouwd maar ook was hij betrokken bij de renovatie van de kerktoren in Kantens.
Toen ik twee, drie jaar oud was, verhuisden we naar ‘Pomp’ in Middelstum. Daar heb ik tot mijn 16e gewoond. Toen volgden twee jaren waarin ik vaak intern woonde bij de werkgevers waar ik voor werkte. Na in 1969 getrouwd te zijn, gingen we in Kantens wonen. Eerst aan de Poelestraat in een heel klein huisje, in 1972 in de Kooistraat waar toen net nieuwe huurwoningen waren gebouwd en sinds 1976 wonen we hier aan de Langestraat in Kantens. Dit bevalt prima hoor, dat blijkt wel uit het feit dat we er al 42 jaar wonen.
Wat is uw burgerlijke staat?
Ik ben op 10 juli 1969 getrouwd met de oorspronkelijk uit Middelstum afkomstige Kor Moorlag. Hij was kameraad met mijn oudste broers en dus regelmatig ‘op Pomp’ te vinden. Ik mocht een keer mee op stap en daarna sloeg de vonk al snel over. Toen ik 18 jaar was, zijn we getrouwd. Kor was vijf jaar ouder.
Het huwelijk heeft ons drie kinderen geschonken. In 1970 kwam Jan op de wereld. Hij woont met Cindy in Kantens. Een jaar later werd Albert geboren, die met Mieke naar Beverwijk is verhuisd. Kees is onze jongste zoon. Hij is in 1976 geboren en woont met Janneke in Warffum. We zijn inmiddels de trotse opa en oma van vijf kleinkinderen, in leeftijd variërend van 1 tot 20 jaar.
Wat is uw voormalig beroep?
Ik wist vroeger niet goed wat ik wilde worden maar doorleren zat er sowieso niet in voor mij. Na de lagere school ging ik nog een jaar naar de huishoudschool en toen kwam mijn vader ziek thuis te zitten. Mijn moeder ging dus aan het werk en ik moest meehelpen in het huishouden. Toen ik vijftien was, kon ik als keukenmedewerkster aan de slag bij Dennenoord in Zuidlaren. Hier heb ik ongeveer een jaar lang gewerkt, op die periode kijk ik met veel plezier terug.
Vervolgens heb ik huishoudelijk werk verricht in Ede. Ik kwam er terecht via mijn oudste zuster die daar aan het werk was. Hierna kon ik bij dokter Oterdoom in Loppersum aan de slag. Ik kwam daar in de kost en moest allerhande huishoudelijke klusjes doen. Daartoe behoorde ook het koken. De vrouw van de dokter deed zelf niets in het huishouden, daar was ik immers voor. Vervolgens werd ik schoonmaakster op een kinderafdeling in het Martiniziekenhuis.
Deze werkzaamheden stopten toen ik trouwde. Dat was in die tijd heel gewoon. Toen onze jongste zoon vier jaar werd, ben ik weer aan de slag gegaan. Eerst als schoonmaakster op een school, later als bejaardenverzorgster via Thuiszorg Kantens. De volgende 25 jaar heb ik in de catering gewerkt. Ik was een soort van vliegende equipe waardoor ik als cateringmedewerkster op veel heel verschillende plaatsen ben geweest. Bijvoorbeeld in het casino, bij de belastingdienst, het UWV, op een politiebureau enz., enz..
De laatste vijf jaar werkte ik in het Martiniziekenhuis. Ik heb veel in de stad Groningen gewerkt maar was ook in Winschoten en Assen te vinden. Ik heb dit werk in de catering altijd met heel veel plezier gedaan. Het verkopen zit wat dat betreft in het bloed en ik mag graag een praatje maken. Toen ik 65 jaar was, vond ik het welletjes. Ik ben een half jaar voor mijn pensioengerechtigde leeftijd gestopt. Ik had last van mijn heupen en kreeg steeds meer pijn. Ik heb inmiddels nieuwe heupen gekregen, dat heeft de nodige revalidatietijd gekost.
Misschien is het ook nog wel leuk om te vermelden dat Kor zijn hele leven in het kabelwerk gezeten heeft. Onder andere voor de gemeente Bedum en Rijkswaterstaat. Leidingen aanleggen voor gas, water en licht inderdaad. En hij voetbalt nog steeds in het tweede elftal van VV KRC.
Hoe bevalt het gepensioneerd zijn?
Prima, tijd om te vervelen is er niet. Na gestopt te zijn, kwamen al vrij snel de ideeën voor een schuurverkoop. We hadden nog zo veel oude spullen staan, die konden we mooi op deze manier kwijt. Dit werd een groot succes. Ik kreeg er aardigheid in en kocht zelf spullen in op diverse rommelmarkten. Ook krijgen we spullen aangeleverd van andere mensen. En zo vindt hier elke donderdag en zaterdag een stoep-, schuur- en garageverkoop plaats. Wij verkopen ‘Jan Rap en zijn Moer’, van kleding tot gereedschap, van boeken tot apparatuur.
De opbrengst van de kleding gaat overigens naar de Stichting ALS Nederland. Voor mij een logische keus, mijn schoonzuster is namelijk begin dit jaar aan deze rotziekte overleden. Overbuurman Fred Reiffers heeft mij geholpen met het maken van de flyers. Naast de schuurverkoop doe ik vrijwilligerswerk voor de Lindenhof, een onderdeel van verzorgingstehuis Bloemhof in Ten Boer. Een keer per week ben ik hier aan het koken en bakken voor mensen die dementerend zijn. Ik maak dan bijvoorbeeld wentelteefjes, boekweit gort of pannenkoeken. Producten inderdaad waar ze vroeger mee opgegroeid zijn. Ook erg leuk en dankbaar werk.
In het verleden was ik overigens druk met het bestuurswerk. Zo was ik secretaris van vrouwenvereniging Monica in Kantens en actief voor het jeugdwerk van de gereformeerde kerk. Dit heb ik zo’n tien tot vijftien jaar gedaan. Tegenwoordig ben ik dagelijks aan het fietsen. Samen met Kor trekken we er regelmatig op uit op onze elektrische fiets.
En twee keer per jaar gaan we met onze caravan op vakantie. Tegenwoordig altijd naar Kessel aan de Maas in Limburg en Denekamp in Overijssel. Daar fietsen we ook veel, vooral in Duitsland waar we binnen de kortste tijd zijn op de fiets vanuit beide vakantiebestemmingen. Een dag in de week passen we op onze jongste kleinkinderen van een en drie jaar oud. Dat is een intensief gebeuren maar ook echt genieten!
Wat zijn de hoogtepunten uit uw leven?
De geboorte van onze kinderen en kleinkinderen. Vooral de geboorte van onze eerste kleinkind was heel bijzonder. Het is net alsof je dat nog bewuster mee maakt dan de geboorte van je eigen kinderen. Ons 45-jarig huwelijksfestijn was ook een mooie mijlpaal. Volgend jaar hopen we ons 50-jarig jubileum te vieren. Het zou mooi zijn wanneer we dit in een goede gezondheid mogen houden.
En de dieptepunten?
We beleefden een heftig begin van het jaar. Mijn schoonzuster overleed aan ALS maar we verloren ook een goede vakantievriend. Die zat rustig koffie te drinken bij een benzinestation ergens in België toen een dronken chauffeur met volle snelheid de winkel inreed. Hoe zeg je dat ook al weer, hij was op het verkeerde moment op de verkeerde plaats. Een bizar verhaal inderdaad.
Ook zijn twee broers en een zuster van mij overleden waarvan twee op jonge leeftijd. Dit zijn inderdaad gebeurtenissen die je niet in de koude kleren gaan zitten.
Heeft u nog anekdotes en mooie verhalen?
Ik kijk met veel plezier terug op de tijd dat ik keukenmedewerkster in Zuidlaren was. We trokken er ’s avonds regelmatig op uit, zeker tijdens de Zuidlaardermarkt. Officieel moesten we om 23.00 uur terug zijn maar vaak werd het wel wat later. Toen we een keer zonder licht reden, kwam de politie achter ons aan. Ze zagen ons het terrein van Dennenoord oprijden en belden aan de voorkant aan. Wij gingen uiteraard via de achterkant naar binnen en vervolgens kraaide er geen haan meer naar….
Een van onze jongens kwam ooit eens samen met zijn vriendje met een doos ons huis binnen. In de doos zat een mooie, driekleurige lapjeskat die ze hadden gevonden. We hebben zelfs nog een berichtje in de krant geplaatst om te informeren van wie die kat nu toch was. Later bleek die van een van onze buren te zijn die naar Israël op vakantie waren geweest. Onze zoon mocht de kat echter houden. Veel later kwamen we er pas achter dat ze de kat zelf in de doos hadden gestopt omdat ze hem zo mooi vonden….
Wat zou u ooit nog willen doen in uw leven?
Een vliegreis maken maar dat zal er wel niet van komen. Kor is niet zo van het vliegen. Een keer naar Amerika vliegen, dat lijkt mij geweldig. Ooit heb ik eens een helikoptervlucht boven Kantens gemaakt, dat vond ik een prachtige ervaring.
Waar heeft u spijt van gehad in uw leven?
Nergens van.
Wat zou u uw leven voor een cijfer willen geven?
Noteer maar een acht, een mooi cijfer inderdaad.
Wilt u verder nog iets kwijt?
Ik hoop dat we nog enige jaren in goede gezondheid voor de boeg hebben. Dat het leven maar zo kan veranderen, daar kwamen we begin mei achter. Tijdens een fietstochtje is Kor met zijn hoofd op het asfalt gevallen. Hij was buiten bewustzijn en er moest zelfs een ambulance aan te pas gekomen om hem weer bij kennis te brengen. Gelukkig heeft hij er niets aan overgehouden maar wat een schrik was dat zeg….