De Nederlandse economie raakt op stoom, zo lezen we de laatste maanden telkens weer. De werkloosheidscijfers hollen achteruit, goed geschoold personeel is nauwelijks meer te vinden. Degene die kan en wil werken vind moeiteloos een (uitzend)baan. We kijken economisch gezien de nabije toekomst met vertrouwen tegemoet….
Ik ook, hoewel ik altijd een slag om de arm houd. Toen in 2000 de overgang naar de zeros vlekkeloos verlopen was, belde ik direct op maandagmorgen naar de Rabobank om extra aandelen te kopen. Die zouden vast booming gaan. ‘De beste wensen voor 2000 meneer!’ zei de bankmedewerker. Daarmee alles weer in perspectief plaatsend. Want daar was ik in al mijn gretigheid nog niet eens aan toe gekomen om dat te zeggen. De aandelen gingen vervolgens in waarde gewoon naar beneden. Om vervolgens anderhalf jaar later tijdens 9/11 ongelooflijk te kelderen. Toen had ik ze gelukkig al verzilverd in een paar bakstenen op Berkenlaan 5…..
Je moet nooit te hoog van de toren blazen dus. Toch kijk ik zakelijk gezien met heel veel genoegen terug op 2017. Het beste jaar inderdaad van bert-koster.nl en de Tekstschrijver en internetcolumnist onderneming. Met de website in combinatie met socialmedia activiteiten als absolute hoofdbron van de inkomsten. Iets waar ik stevig op ingezet heb en dus ben ik ook heel blij met de uitkomsten hiervan. Lezers, adverteerders, gastcolumnisten, vluggertjesgasten, wederom ongelooflijk bedankt dus!!
Maar nu dus de getalletjes van 2013 tot en met 2017 in duizendtallen: 70, 100, 150, 460 tot bijna 550.000 dus in 2017. Niet zo’n explosie als in 2016 maar toch nog steeds een mooie plus van dik 20%. En dus ook voor het eerst meer dan een half miljoen bezoekers op jaarbasis, dat klinkt best lekker. Maar nogmaals zo’n stijging realiseren verwacht ik eigenlijk niet, ik ben al heel blij met een klein plusje. De dikste rek zal er nu wel uit zijn toch?! Overigens passeerden sinds de lancering van de website eind december 2012 meer dan 1.300.000 unieke bezoekers de toegangspoorten. Met als piek 16-11-2016 toen er op één dag 7.173 bezoekers langs surfden. Het meesten gelezen verhaal van 2017 was overigens by far de gastcolumn van Peter Anema die meer dan 10.000 views noteerde.
Beginnen de getallen al te duizelen? Dat hoop ik niet hoor want ik draai net warm. 2017 was namelijk ook het jaar dat ik voor het eerst meer dan 5.000 volgers wist te scoren via Facebook (dik 3200), Twitter (een kleine 650) en LinkedIn (meer dan 1300 connecties). Soms van heinde en ver maar nog vaker lekker dichtbij. Dat moet ook want Noord-Groningen, van Delfzijl tot aan Zoutkamp, of van Fivelingo tot het Hogeland zo u wilt, is natuurlijk het gebied waar ik mij op richt. De wondere wereld van internet verbindt steeds meer mensen en dus gaat mijn zoektocht naar nieuwe digitale ‘vrienden’ ook in 2018 onverdroten verder.
De stijging van het aantal adverteerders geeft mij ook veel plezier. Van 33 begin 2017 naar 42 nu. Met daarbij twee nieuwe hoofdadverteerders. Vorig jaar kreeg Steakhouse ‘De Kleine Munt’ uit Termunten al gezelschap van de heerlijke Koozaa producten van de familie Huizing. Hier kwam de jonge Bedumer ondernemer Harold Walraven met zijn authentieke Hotel ’t Gemeentehuis in Bedum bij. Gezelligheid wordt hier gecombineerd met het uitserveren van heerlijke maaltijden. En sinds begin december weet ook Hoogelandnotaris Bram Huitsing de weg naar boven te vinden. Ook voor hem mag ik het totaalpakket van berichtgeving op Facebook, Twitter en LinkedIn inzetten. Vier hoofdadverteerders waar ik wekelijks voor aan de slag mag waarbij LinkedIn steeds vaker ingezet wordt.
Waren er verder nog nieuwe, spectaculaire ontwikkelingen in 2017? Niet echt, maar dat hoeft van mij ook niet zo nodig. Wel weer het nodige ‘papieren’ schrijfwerk voor de Bedumer Winterloop-, de Sunsation- en Omloop van Bedum krant, gevolgd door bijdragen voor Bedrijf en Voetbal, het magazine dat vlak voor het Bedrijvenvoetbal in Bedum uitgegeven wordt.
En hiermee krijg ik de weken prima rond. Binnenkort begint het Anne-lyseren met Vlieg weer en hopelijk leiden de gezamenlijke inspanningen tot het uiteindelijke ultieme doel. En dat is natuurlijk het landskampioenschap tafeltennis. Een titel die nu nog heel ver weg lijkt. Dit was het eerst wel weer. Uiteraard hoop ik van ganser harte dat u als lezer mij blijft volgen, ook in 2018. Daarvoor nu al vast mijn hartelijke dank!