Kunt u zich heel kort even voorstellen?
Mijn officiële naam luidt Harm Meursing, roepnaam Harry inderdaad. Ik ben geboren op 30 augustus 1952 in het Drentse Anderen, gemeente Anloo. Als jongste telg uit een boerengezin van drie kinderen. Ik heb nog een oudere broer en zus. Zowel mijn vader als mijn moeder kwamen uit een boerengezin, beiden waren altijd hardwerkende mensen.
Ik heb mijn hele jeugd in Anderen gewoond en ben daar ook naar de lagere school geweest. Toen ik tandheelkunde ging studeren, verhuisde ik naar Groningen om daar op kamers te gaan wonen. Daarna heb ik enige jaren in Gieten gewoond. Het werk bracht mij uiteindelijk in 1980 naar Middelstum. Daar zijn ook mijn beide kinderen geboren. In Oosterburen lieten we een huis bouwen met daarbij een praktijkruimte.
De verhuizing naar Middelstum is een heel goede stap geweest. Toch bleef Drenthe trekken. Mijn vrouw komt oorspronkelijk uit Gieten en onze dochter had er paardrijles. Ook mijn roots liggen daar dus. Op 1 juli 1997 zijn we naar Gieten verhuisd waar we nu nog steeds met heel veel plezier verkeren. We wonen op een boerderij die we in de loop der jaren danig verbouwd hebben. We kijken zeer tevreden terug op onze tijd in Middelstum. Een tijd die ik twee jaar geleden door het afstoten van mijn praktijk met een goed gevoel heb afgesloten.
Wat is uw burgerlijke staat?
Op 21 maart 1980 ben ik getrouwd met Greet. Zij is zes jaar jonger dan ik. Of het liefde op het eerste gezicht was? Vast wel, anders hadden we het nooit zo lang met elkaar volgehouden, haha. Ik heb haar via de paardenwereld leren kennen. Pa had een hengstenfokkerij en met onze paarden toerden we heel Drenthe door. De gezamenlijke paardenklik heeft ons ongetwijfeld bij elkaar gebracht.
Ons huwelijk heeft ons twee kinderen geschonken. Zoon Jaap is 34 jaar en woont op 500 meter van onze boerderij. Hij is controller bij Friesland Campina in Beilen en heeft een zoon en een dochter. Dochter Nicky is 32 jaar en woont in Groningen. Zij heeft twee dochters. Ze werkt voor zichzelf, deels als logopediste maar ze doet ook ondersteunende werkzaamheden binnen mijn praktijk op het managementgebied.
We zijn dus de trotse grootouders van vier kleinkinderen. Ik ben best wel een beetje trots dat mijn kleinzoon naar mij vernoemd is. Als tweede naam heeft hij namelijk Harm meegekregen…..
Wat is uw voormalig beroep?
Na de lagere school ging ik naar de Mulo in Rolde om vervolgens naar de HBS in Assen te gaan. Daar wist ik al heel vroeg dat ik tandarts wilde worden. Toen ik dat in de klas vertelde, werd er wat lacherig over gedaan maar ik wist het heel zeker. Waar dat precies vandaan kwam, weet ik niet. Misschien hebben de bezoekjes aan mijn eigen tandarts mij vroeger altijd wel gefascineerd. En dus koos ik voor de zesjarige opleiding tandheelkunde aan de Rijks Universiteit in Groningen.
De eerste twee jaar van de opleiding liep gelijk met de studie medicijnen. In het derde jaar ging je aan de slag met van die ‘kunstkoppen’, op de afdeling in Groningen-Zuid. Daar werden tanden en kiezen, beschikbaar gesteld door tandartsen, in zo’n ‘kunstkop’ aangebracht en hier leerde je voorzichtig vullingen aan te brengen en kronen aan te leggen. Zo groeide je er een beetje in en ik kreeg er steeds meer aardigheid in. In het vierde jaar liep je op de kliniek van het Academisch Ziekenhuis in Groningen mee en ging je met ‘echte’ patiënten aan de slag. Daar leerde ik ook tanden en kiezen te trekken wat in het begin een rare gewaarwording was. Een mooie maar ook tijdrovende studie waarbij je werken en studeren combineerde.
Na mijn studie afgerond te hebben, moest ik eerst enige maanden op de hengstenhouderij van mijn vader aan het werk toen hij ziek werd. Daarna ging ik in militaire dienst. Dat stelde niet veel voor. Na mijn opleiding in Gilze-Rijen, werd ik in Leeuwarden gestationeerd. Twee keer per dag een controlerondje doen, dat was het wel. Toen ik de kans kreeg om er middels slechthorendheid, waar ik inderdaad een beetje last van had, met S5 er uit te kunnen, heb ik hierin toegestemd.
En toen moest ik dus zien dat ik aan de slag kwam. Via een relatie kwam ik er achter dat tandarts Bregman, die onder andere actief was in Middelstum, iemand zocht. Middelstum kende ik vaag van tafeltennisvereniging Midstars, anders ook niet. Ik heb toen contact met Bregman gezocht en moest op een maandagmorgen maar langskomen in Loppersum waar hij op dat moment de werkweek begon. In het weekend ervoor kreeg ik echter een belletje dat hij een hartaanval had gehad…..
Ik ben toen toch maar naar Loppersum gegaan en later die week ook naar Middelstum. Groen als gras inderdaad met alleen een beetje ervaring vanuit mijn dienstperiode. Bregman was ook actief in Erica, Zwartemeer en Klazienaveen. Ook daar ben ik heengegaan. Toen ik in Klazienaveen aankwam, zaten er 50 mensen in de wachtkamer! Ik dacht dat ze ook deels voor de dokter kwamen maar ze moesten allemaal naar de tandarts. Dat was dus best wel even slikken voor mij…. Wat een vuurdoop eigenlijk, achteraf gezien.
Toen Bregman weer opkrabbelde, gaf hij aan dat ik wel één van zijn praktijken kon overnemen. Middelstum trok direct, een gemoedelijk dorp met fijne mensen. Ik kon 3,5 dag terecht in het Groene Kruisgebouw, toen gelegen aan de G.A.-straat in Middelstum. Twee jaar later opende ik dus mijn eigen praktijk in Oosterburen waarbij de eerste steen gelegd is door mijn ouders. We gingen naast de praktijk wonen.
Als jonge vent, vond ik 3,5 dag werken maar niets en dus ging ik in Drenthe op zoek naar een andere invulling. De tandarts in Schoonoord, een dorp met een kleine 3.000 inwoners, was er net mee gestopt en ik mocht zijn praktijkgedeelte overnemen. We hebben het nu over juli 1979. Een kleine veertig jaar verder, zit ik er nog steeds als tandarts. De praktijk is aanzienlijk groter en mooier geworden. Het is onderdeel van een multifunctionele instelling, gelegen vlakbij het bejaardentehuis, waarin bijvoorbeeld ook de fysiotherapeut, huisartsen en apotheek zitten. Dit zorgt voor korte lijnen, ideaal voor overlegmomenten.
In 1997 zijn we dus naar Gieten verhuisd. De praktijk in Middelstum hield ik aan maar het huis heeft één jaar te koop gestaan. Ik was inderdaad blij toen boer Anema het huis kocht. We konden het goed met elkaar vinden waardoor de combinatie praktijk/eigen huis elkaar nooit gebeten heeft. Twee praktijken in verschillende plaatsen was af en toe best wel eens hectisch ook al omdat Nicky haar paardrijden in Gieten had. Soms moesten beide praktijken op één dag gecombineerd worden en ging ik ’s avond met het paard in de wagen naar Schildwolde waar Nicky toen haar paardrijlessen had. Greet bracht haar vanuit Middelstum en ik ging na die tijd weer met het paard naar Gieten om vervolgens rond 00.30 uur in Middelstum te zijn….
Een hectische maar ook mooie tijd. Ik heb altijd aangegeven dat ik rond mijn 60e één praktijk af wilde stoten. Op mijn 63e kon ik de praktijk in Middelstum overdragen en namen we op een mooie manier middels een receptie op Ewsum afscheid van onze ‘patiënten’.
Hoe bevalt het gepensioneerd zijn?
Van een pensionering is wat mij betreft nog lang geen sprake, ik ga graag nog enige jaren door mits mijn gezondheid het toelaat. Ik werk nu vier dagen in mijn praktijk in Schoonoord en dat bevalt prima. Het doet mij goed dat er nog steeds mensen uit Middelstum hierheen komen of dat ze mij om advies vragen of voor een second opinion langskomen. Dat is toch een teken van vertrouwen.
Sowieso vind ik mijn werk geweldig om te doen. Ik heb nooit spijt van deze keuze gehad, ondanks het feit dat er bij sommige mensen wel een angst ligt om naar de tandarts te gaan. Ik heb het iedereen altijd naar de zin proberen te maken maar in dit vak lukt dit niet altijd. Maar ik denk dat ik met de meeste patiënten wel een goede band heb opgebouwd.
Naast tandarts ben ik ook een echte paardenfreak. Ik fok paarden en we hebben er zelf ook tien op onze boerderij terwijl er elders ook nog enige uitstaan. Sommige paarden worden tegen een goede prijs verkocht maar dit lukt niet altijd. Als we al met al quitte draaien dan ben ik dik tevreden want het is natuurlijk ook hobbywerk waar wel de nodige tijd in gaat zitten overigens. Een van de gefokte paarden heeft trouwens de wereldtop gehaald in de springsport, dat is dan wel weer mooi.
En ik ben ook een voetbalman. Nog steeds bezoek ik alle thuiswedstrijden van de FC Groningen en ik ben ze twee jaar geleden zelfs Europees achterna gereisd toen ze in Liberec moesten voetballen. Maar ook het Nederlands elftal probeer ik te volgen en af en toe ga ik naar een wedstrijdje van Feyenoord te kijken….
Wat zijn de hoogtepunten uit uw leven?
Dat ik Greet heb leren kennen en de geboorte van onze kinderen en kleinkinderen. Het afronden van mijn studie, vond ik ook een hoogtepunt. En in 1985 heb ik zelfs de Elfstedentocht gereden. De dag erna nam ik een ziektedag op, de enige die ik mij in al die jaren gegund heb. Ook kijk ik met veel plezier terug op vier Noorderrondritten, twee van 150 km en twee van 75.
En de dieptepunten?
Tijdens een voetbaltraining in 1990 bij de VV Middelstum, heb ik door een lullig ongeluk mijn been gebroken. Ik voelde door de chemische prikkel direct dat het goed mis was en moest met de ambulance naar het ziekenhuis. Mayko de Graaf is toen nog mee geweest. Ik heb er platvoeten aan over gehouden….
Het verlies van mijn vader was ook een dieptepunt, hij overleed in 1983 toen hij eigenlijk nog midden in het leven stond en zijn hengstenhouderij nog steeds had. We hebben zijn bedrijf met ons 3-en nog 3 jaar voortgezet maar dit viel niet vol te houden. Mijn moeder is anderhalf jaar geleden op 94-jarige leeftijd overleden na slechts een halve dag ziek te zijn geweest. Daar kun je dan meer vrede mee hebben.
Heeft u nog anekdotes en mooie verhalen?
Ik denk dat ik je al de nodige verteld heb maar zal er nog eentje aan toevoegen. We hadden in Middelstum één patiënte die alle dagen teentjes knoflook at. Daar ging het in de praktijk zo verschrikkelijk van stinken, niet normaal meer. Echt, als ik in de auto aan kwam rijden dan kon ik haar al ruiken als ze in de wachtkamer zat. Na die tijd moesten alle ramen dan ook de rest van de dag open blijven staan. Ik heb haar dus vriendelijk doch dringend gevraagd geen knoflook meer te nuttigen op de dag dat ze een afspraak bij ons had…..
Verder kijk ik met veel plezier terug op diverse Sinterklaasintochten. Sinterklaas, alias Piet de Winter, nam vaak nog een laatste afzakkertje bij ons thuis en ik geloof dat jij ook één keer als Zwarte Piet mee bent geweest (dat was inderdaad een brakke vrijdag, de dag erna…..). Zoon Jaap kwam toen een keer beneden met de opmerking: ‘Maar jij bent Sinterklaas helemaal niet, jij bent Piet de Winter!’
Wat zou u ooit nog willen doen in uw leven?
Een paard verkopen voor €1.000.000,- ! Maar dat is flauwekul natuurlijk. Ik vind het werk nog steeds geweldig maar we combineren dit wel met het maken van verre reizen. Zo zijn we bijvoorbeeld naar Alaska, China en Amerika geweest. Zolang we allemaal gezond mogen blijven, vind ik het prima zo.
Waar heeft u spijt van gehad in uw leven?
Niet van grote dingen maar zorgen zijn er wel geweest af en toe. De praktijkontwikkeling, zorgen om het gezin en de kinderen enz.. Maar dat heeft iedereen wel eens. Het was bijvoorbeeld een gok om een boerderij te kopen terwijl je je eigen huis nog niet verkocht hebt maar gelukkig komt uiteindelijk vaak alles wel weer goed.
Het leven verloopt aan de hand van de beslissingen die je neemt. Wat als ik een praktijk in Klazienaveen was begonnen in plaats van in Middelstum dan had ik nu niet met jou gepraat. Wat dat betreft hangt het leven ook wel een beetje van toevalligheden aan elkaar.
Wat zou u uw leven voor een cijfer willen geven?
Toch wel een 8. Het lijkt allemaal wel mooi bij een ander maar uiteraard zijn er ook bij ons wel eens zorgen en moeilijke momenten geweest. Maar al met al ben ik dik tevreden over hoe het allemaal gegaan is.
Wilt u verder nog iets kwijt?
Het leven bestaat uit toevalligheden. Wie had vroeger ooit verwacht dat ik twee praktijken zou runnen met in de hoogtijdagen 12 a 13 medewerkers? Ik ben nu heel blij met één praktijk van 3 a 4 medewerkers, dat geeft toch minder rompslomp. Het gaat niet altijd van een leien dakje. Kritiek van patiënten zal je bijvoorbeeld altijd blijven houden, ook al heb je er zelf soms helemaal geen invloed op. Toch kijk ik met veel plezier terug op mijn leven. En uiteraard de groeten aan al de mensen die ik ken in Middelstum en omstreken!