Kunt u zich heel kort even voorstellen?
Mijn roepnaam luidt Bert Dieters, ik ben 68 jaar en geboren in Assen. Ik heb nog een oudere zuster en kom dus uit een klein arbeidersgezin. Mijn vader was vroeger stoker en moest in de fabriek, bij de overheid en het academisch ziekenhuis grote ketels aan de loop zien te houden. Lang heb ik niet in Assen gewoond want na één jaar verhuisde de familie Dieters naar Noordlaren.
Toen kwam Groningen in het zicht. Via de stad ben ik in Ten Boer terechtgekomen. Daar hebben we het langst gewoond, 26 jaar. Inmiddels wonen we al weer 14 jaar aan de Fazantstraat in Appingedam. Het bevalt ons hier uitstekend, Appingedam is een echt dorps-stadje. Mijn vrouw deed hier vroeger vanuit Ten Boer al vaak boodschappen. We wonen op tien minuten lopen van het centrum en hebben alle voorzieningen dus binnen loopafstand.
Wat is uw burgerlijke staat?
Ik ben op 31 mei 1972 getrouwd met Lilian, we hebben onlangs dus ons 45 jarig huwelijksjubileum gevierd! Ik heb haar leren kennen toen ik in Groningen woonde. We hebben drie zoons gekregen, ze wonen in Ten Boer, Zuidhorn en Hattem. We zijn in het rijke bezit van zeven kleinkinderen en de achtste is op komst! We passen regelmatig met veel plezier op onze kleinkinderen. Niet op vaste dagen hoor, maar op ‘afroep’, haha. Zo gaan we woensdag naar Hattem.
Wat is uw voormalig beroep?
Ik wist vroeger al vrij jong dat ik de technische kant op wilde. Dat leidde uiteindelijk tot de Middelbare Technische School waar ik mijn diploma werktuigbouwkunde gehaald heb. Ik heb mijn hele leven lang met veel plezier verder geleerd door diverse opleidingen te volgen. Na mijn diplomering heb ik eerst bij een installatiebedrijf en daarna via een ingenieursbureau bij de Akzo in Delfzijl gewerkt als tekenaar. Toen zag ik dat ze bij de Rijks Universiteit Groningen een vacature hadden in de technische richting.
De RUG leek mij een geweldige werkplek toe dus de sollicitatiebrief was snel geschreven. In 1971 werd ik aangenomen en ik heb er uiteindelijk 44 jaar gewerkt. Eerst in het technisch beheer en als medewerker van diverse projecten. In 2003 ben ik facilitymanager geworden waarbij ik alles regelde om de docenten en studenten van de verschillende afdelingen optimaal te kunnen laten presteren. Prachtig werk op meerdere locaties. Daar de techniek in de loop der jaren steeds razendsnel verandert, kende elke tijd zijn eigen uitdaging. Ik was dus onderwijsondersteunend bezig en schafte bijvoorbeeld nieuw materiaal aan om vervolgens de werkinstructies hiervoor te schrijven.
Hoe bevalt het gepensioneerd zijn?
Dat bevalt prima, van een zwart gat is dus geen sprake. Ik heb zelfs op verzoek van mijn werkgever nog een half jaar langer doorgewerkt zodat ze nog even wat meer tijd hadden om een geschikte opvolger te vinden. Dat vond ik helemaal niet erg. Ik ben inmiddels voorzitter geworden van de PvdA, Gewest Groningen. Dit gewest faciliteert alle afdelingen in de provincie zodat ze hun werkzaamheden goed kunnen verrichten. Tevens stellen we de Statenlijst op en het provinciaal verkiezingsprogramma. Hetzelfde traject hanteren we ook voor het waterschap. Ik was al bestuurslid van de PvdA afdeling in Appingedam. Zelf ga ik jaarlijks één a twee keer vijf afdelingen bij langs om te zien wat er zoal speelt.
Mijn politieke carrière begon in 1989, ik werd toen PvdA raadslid in Ten Boer. De laatste acht jaar in Ten Boer was ik fractievoorzitter. In 2003 werd ik Provinciaal Statenlid tot en met 2015. Ik heb dit zelfs nog vier jaar gecombineerd met het raadslidmaatschap in Appingedam, een combinatie die normaliter niet wenselijk is. Maar onder Wouter Bos behaalde de PvdA landelijk zo’n goede verkiezingsuitslag dat deze dubbelfunctie even nodig was. Dat was met het reguliere werk erbij een drukke tijd inderdaad.
Politiek bezig zijn, vind ik heel leuk om te doen. Ik kom uit een rood nest. Zo zit ik ook in de PvdA werkgroep ‘Gaswinning en aardbevingen’. Als voorzitter probeer ik de gemeentelijke, provinciale en landelijke PvdA politici te verbinden. Gezamenlijk komen we tot aanbevelingen waarvan enige in het landelijke verkiezingsprogramma zijn opgenomen.
Daarnaast heb ik nog het nodige vrijwilligerswerk gedaan. Zo zat ik in Ten Boer in de Stichting Ontwikkelingssamenwerking en in de medezeggenschapsraad en de oudercommissie van de openbare lagere school. Op de RUG zat ik in de dienstraad, ook een soort van medezeggenschapsraad. Verder ben ik nog vrijwilliger van het project ‘Leergeld’ van de gemeenten Appingedam, Delfzijl en Loppersum ter ondersteuning van kinderen die in armoede opgroeien. En toen een van mijn zoons bij Omlandia voetbalde, was ik twee jaar jeugdleider.
Verder mag ik graag met de hond, een labrador van elf jaar oud, lopen en fietsen. Lilian en ik trekken er ook regelmatig met de caravan op uit. Zo zijn we onlangs nog vier weken naar Terschelling geweest, dat is toch wel een van onze favoriete bestemmingen.
Wat zijn de hoogtepunten uit uw leven?
De geboorte van onze kinderen en kleinkinderen. Tevens kijk ik met veel plezier terug op mijn tijd bij de RUG. Ook in de politiek kun je toch het nodige bereiken voor mensen, de maatschappij moet immers georganiseerd worden. Ik vind dat in Nederland te vaak oppervlakkig en populistisch gedacht wordt zonder dat mensen echt de diepte in te gaan. Europees gezien hebben we het heel goed voor elkaar en behoren we tot de landen met de hoogste welvaart. Het kan natuurlijk altijd beter. Maar alleen maar klagen, dat gaat er bij mij niet in. ‘Roep niet alleen maar wat maar doe zelf mee met de maatschappij en kom met oplossingen!’
En de dieptepunten?
We slaan ons met zijn tweetjes aardig door het leven en gaan niet gebukt onder ziektes. Ook onze kinderen en kleinkinderen zijn gezond. Echte dieptepunten zijn ons gelukkig bespaard gebleven tot dusver. Mijn ouders zijn inmiddels overleden maar mochten wel oud worden.
Heeft u nog anekdotes en mooie verhalen?
Dat is niet mijn sterkste kant, er schiet mij niets te binnen. Maar als je straks weg bent, heb ik vast zoiets van och ja….. De dingen die ik in mijn leven heb mogen doen, ervaar ik als bijzonder. Je leert er ook van en weet te nuanceren. Wanneer je zelf in het veld actief bent, weet je dat het niet vanzelf gaat.
Ik heb niets met mensen die alleen maar wat roepen en zelf niets aan geconstateerde mistoestanden doen. Wanneer ze zelf actief worden dan kan ik aangedragen oplossingen een stuk beter waarderen, zelfs wanneer ik het niet met ze eens ben…..
Wat zou u ooit nog willen doen in uw leven?
Samen met mijn vrouw gezond en wel oud worden. We leven wat dat betreft een beetje in de waan van de dag. Wanneer we zin hebben om er op uit te trekken dan gaan we weg. Mijn vrouw is al weer bezig om nieuwe vakantieroutes uit te stippelen. Wat dat betreft kijken we altijd vooruit en proberen we de drukke vakantietijd te omzeilen.
Morgen mag ik voor het gewest Groningen naar Utrecht toe. Ik ben dus geen type dat achter de geraniums gaat zitten, ik moet altijd wat te doen hebben. Ik ben nog veel te jong om stil te zitten!
Waar heeft u spijt van gehad in uw leven?
Dat een week eigenlijk veel te kort duurt. Maar dat is iets wat ik niet in eigen hand heb.
Wat zou u uw leven voor een cijfer willen geven?
Een hoog cijfer, zeker wel een acht! Een negen zou ook kunnen maar dat vind ik wat overdreven.
Wilt u verder nog iets kwijt?
Ik denk dat ik mijn boodschap wel geventileerd heb. Niet alleen maar vanaf de zijlijn iets roepen maar zelf ook actief meedoen in de maatschappij! Dit hoeft niet perse in de politiek te zijn maar kan bijvoorbeeld ook binnen een ouderen- of een sportvereniging. ‘Word geen roepende in de woestijn!’
(Foto’s afkomstig van Facebookpagina Bert Dieters.)