Kunt u zich heel kort even voorstellen?
Mijn volledige naam luidt Auke Adriaan Zoethout, roepnaam Auke inderdaad. Ik ben op negentien augustus 1947 geboren in Baarn. Mijn vader was net na de oorlog heel druk met de wederopbouw wat voor ons als gezin, ik heb nog een jongere broer, inhield dat we regelmatig verhuisden. Zo heb ik voor mijn achtste levensjaar al in de provincies Utrecht, Friesland en Gelderland gewoond. Van mijn 7e tot 16e woonde ik in Arnhem. Mijn vader was ook actief als vakbondsbestuurder en zodoende kwamen we in Leeuwarden terecht.
Na getrouwd te zijn, heb ik ook nog de nodige omzwervingen gemaakt. Zo heb ik bijvoorbeeld in Emmeloord, Ede en Buitenpost gewoond. In 1985 kwam Groningen in beeld, ik ben toen naar Bellingwolde verhuisd. Via Winschoten (1994), Delfzijl (1995) en Scheemda (1996) woon ik sinds 2004 aan de Schoolstraat in Delfzijl. Inmiddels al weer dertien jaar dus, ik heb nog nooit zo lang op dezelfde plek gewoond. Het bevalt ons dan ook prima hier. We wonen in het centrum, met alle voorzieningen vlak om de hoek. In het huis waar we nu wonen, was vroeger Randstad Uitzendbureau gevestigd. We hebben het pand helemaal gestript en tot een bovenwoning met een oppervlakte van 140 m2 omgetoverd.
Wat is uw burgerlijke staat?
Ik ben in 1995 voor de tweede keer getrouwd. Sinds die tijd zijn Annie Tuik en ik onafscheidelijk. We kennen elkaar van de tijd dat we beiden in Bellingwolde woonden. Toen we een relatie kregen, woonde zij in Delfzijl en ik in Winschoten. We waren beiden gescheiden en omdat we het met zijn tweeën gezelliger vonden dan alleen, besloten we samen verder te gaan met een huwelijk tot gevolg.
Zelf ben ik vader van twee zoons. De oudste is 44 jaar en woont in Utrecht. Hij heeft zelf ook twee kinderen van 6 en 2,5 jaar oud. Mijn jongste zoon is 40 jaar, hij woont in Vriescheloo. Annie had twee zoons, één is helaas op jonge leeftijd overleden. Ik ben nu ook bonusopa van enige kleinkinderen waarvan de oudste al weer 22 jaar is.
Wat is uw voormalig beroep?
Ik wist vroeger nooit wat te worden maar naar school gaan vond ik elk geval helemaal niets. Wat inhield dat ik mijn ULO-opleiding niet afgemaakt heb. Ik werd op een zondag vijftien jaar, de maandag er op had ik mijn eerste job te pakken. Ik had de luxe dat ik kon kiezen uit twee banen. Ik kon leerling tekenaar worden bij wat later Akzo zou gaan heten of ik ging aan het werk bij de Raad van Arbeid, wat nu Sociale Verzekeringsbank heet. De laatste optie leek mij leuker.
Een en ander hield wel in dat ik twaalf jaar werken moest combineren met het volgen van allerlei studies. Zo volgde ik Sociale Verzekeringen I+II, de MBO-opleiding Sociale Arbeid gevolgd door de HBO-opleiding Maatschappelijk Werk. En hierna nog twee opleidingen in de gemeentelijke sferen: bestuursambtenaar en een opleiding aan de HBDO, wat staat voor Hogere Bestuursdienst Onderwijs. Daarna ook nog de opleiding Management in Overheidorganisaties. Tussendoor heb ik ook nog mijn militaire dienstplicht vervuld. Na opleidingen in Ede en Ossendrecht vervulde ik mijn parate tijd als sergeant bij de infanterie.
In 1969 kwam ik als buitendienstmedewerker bij de afdeling sociale zaken van de gemeente Noordoostpolder terecht. In 1973 werd ik teamleider bij de Sociale Dienst van de gemeente Ede en wel bij het onderdeel ‘Beslissingen’. Gevolgd door de functie Hoofd Algemene + juridische zaken in de Friese gemeente Achtkarspelen. Daarna ben ik twintig jaar voor de gemeente Bellingwedde werkzaam geweest. Hier was ik Hoofd Sociale Zaken en Welzijn van 1985 tot en met 2004. Tussendoor was ik van 1989 t/m 1994 parttime docent aan de Bestuursacademie alwaar ik sociaal recht doceerde. Heel leuk om te doen.
In 2004 ben ik op 57-jarige leeftijd met vervroegd pensioen gegaan. Maar het bloed kroop waar het niet gaan kon vandaar dat ik tot 2008 nog twee interim-klussen gedaan heb bij twee welzijnsinstellingen. Ik heb mijn werk altijd met plezier gedaan, hoewel ik ook wel mindere periodes gehad heb. Toen ik Hoofd Sociale Zaken en Welzijn was in de gemeente Bellingwedde, woonde ik bijvoorbeeld enige jaren in Bellingwolde. Ik kwam op straat, in de kroeg of op het voetbalveld ook wel cliënten tegen die met mij in discussie gingen. De opmerking ‘morgen om 09.00 uur ben je eerste’ hielp dan niet altijd. Toch kon ik gelukkig ook heel veel voor mensen betekenen die het hard nodig hadden. Het lesgeven was heel leuk om te doen maar was ook best wel tijdrovend.
Hoe bevalt het gepensioneerd zijn?
Van een zwart gat is nooit sprake geweest. Allereerst waren daar de interim-klussen waarbij ik voor één welzijnsinstelling na de fusie nog doorgegaan ben als adviseur. Daarbij was ik al heel lang actief in het vrijwilligerswerk. Op jonge leeftijd werd ik al actief bij de vakbeweging. Bij de ABVA/KABO, onder andere als afdelingsvoorzitter en lid van de bondsraad, maar ook als lid van het districtsbestuur van de FNV.
Toen mijn kinderen nog naar school gingen, zat ik in de ouder- en medezeggenschapsraad. Ook op voetbalgebied ben ik jarenlang actief geweest. Actief als keeper van mijn 12e tot mijn 45e. Maar ook als vrijwilliger. Jeugdleider en jeugdtrainer bijvoorbeeld maar ook keeperstrainer en leider van het eerste elftal van Bellingwolde.
In de loop der jaren ben ik ook politiek actief geworden. Zo ben ik voorzitter geweest van de PvdA-afdeling in Scheemda. In 2005 heb ik mij beschikbaar gesteld als raadslid voor de gemeenteraadsverkiezingen. Ik stond nummer vijf op de PvdA-kandidatenlijst van de gemeente Delfzijl. Het werden zeer grillige verkiezingen waarbij de PvdA zeven zetels haalde. Maar daags na de verkiezingen bleek dat enige kandidaten onder mij op de lijst meer voorkeursstemmen hadden gehaald. Ik kon op dat moment het raadslidmaatschap wel vergeten. De dag erna trok onze lijsttrekker zich echter terug waardoor ik wel raadslid werd. Tijdens de fractievergadering werd ik ook direct tot fractievoorzitter verkozen.
Het zou een hectische periode worden inclusief het vertrek van enige raadleden waaronder Jan Menninga die een eigen partij oprichtten. Bij de verkiezingen van 2010 was ik lijsttrekker maar ik had al wel aangegeven dat ik halverwege mijn termijn opgevolgd wilde worden als fractievoorzitter. Dit gebeurde ook en ik heb die tweede termijn afgemaakt als raadslid.
Ook toen volgde geen zwart gat want we hadden nu mooi de tijd om te genieten van onze stacaravan in Drenthe. In de jaren er voor waren we al met een camper door heel Europa getrokken. Ik 2010 ben ik via Jan Menninga sportverslaggever geworden bij de Ommelander Courant, sinds 2014 doe ik de Eemslander er bij. Voor de laatste krant bel ik elke zaterdag met een stuk of tien trainers om de wedstrijden door te nemen. Voor de OC bezoek ik elke zaterdag een wedstrijd om een verslag te schrijven.
Ook ben ik twee ochtenden per week als vrijwilliger actief in de Kringloopwinkel van Appingedam op de boekenafdeling waar ik boeken sorteer en gereed maak voor verkoop. En ik besteed heel veel tijd aan het maken en restaureren van glas in lood objecten. Dat doe ik nu een jaartje of tien en dat vind ik heel leuk om te doen. Ik heb beneden ook een eigen werkplaatsje waar ik vaak te vinden ben. Ik maak en herstel glas in lood op bestelling en vooral de Groninger Vlag in glas in lood vindt veel aftrek……
Wat zijn de hoogtepunten uit uw leven?
Dan noem ik toch de geboorte van mijn kinderen en kleinkinderen. Maar ook kon ik veel voldoening halen uit het (vakbonds)werk wanneer je merkte dat je inspanningen beloond werden en je iets voor de mensen mocht betekenen. En de promotie van mijn oudste zoon tot dr.ir. in de natuurkunde is iets waar ik heel trots op ben.
En de dieptepunten?
Zoals eerder aangegeven is mijn stiefzoon tijdens een eenzijdig verkeersongeval tussen Vlagtwedde en Onstwedde om het leven gekomen. Dit is vijftien jaar geleden gebeurd, hij was toen 27 jaar. Zo’n ongeval haalt de glans van het leven weg. Dit geldt natuurlijk vooral voor Annie. Wanneer je weer iets over een ongeluk met dodelijke afloop leest dan komt dit ongeval onvermijdelijk weer naar boven.
Heeft u nog anekdotes en mooie verhalen?
Toen ik Hoofd Sociale Zaken en Welzijn was in de gemeente Bellingwedde kreeg ik maar zo allerlei spullen thuisbezorgd. Van taarten en bloemen tot een taxi en een heuse touringcar aan toe. Zelfs een escort service kwam langs. Tja, en wat doe je dan? Ik heb alle leveranciers in de omgeving maar opgebeld met het verzoek, mochten er telefonische bestellingen op mijn naam gedaan worden, geen spullen meer aan mij te leveren. Uiteraard deed ik ook aangifte bij de politie.
Gelukkig werden de daders op den duur gepakt toen ze zich ook schuldig maakten aan valse 112-meldingen. Het bleek om een cliënt van mij te gaan die het niet helemaal eens was met de gang van zaken. De spullen zijn natuurlijk allemaal onbetaald retour gegaan. Behalve het bosje bloemen. Deze heb ik keurig betaald en meegenomen naar mijn ouders.
Wat zou u ooit nog willen doen in uw leven?
Overwinteren in Zuid-Europa. Doordat we niet mogen vliegen met onze Franse buldog is het er tot dusver bij gebleven. Maar ik ben niet zo van het vooruitplannen hoor, we zien wel.
Waar heeft u spijt van gehad in uw leven?
Achteraf had ik beter mijn best moeten doen op de middelbare school. Deze laksheid kostte mij de twaalf jaar er op veel vrije tijd toen ik het werken met het leren moest combineren.
Wat zou u uw leven voor een cijfer willen geven?
Doe maar een cijfer tussen de 7 en de 8, ik ga voor een 7,5. Ik heb veel dingen in mijn leven gedaan maar had ook nog zo veel andere dingen willen doen.
Wilt u verder nog iets kwijt?
Ik heb verder geen boodschap aan het volk, haha. Me dunkt dat je inmiddels genoeg informatie bij elkaar geschreven hebt….
(Foto 1 is gemaakt door Herman Spier uit Bedum.)